Χωρίς τις τέσσερις υποψηφιότητες για Οσκαρ, κυρίως αυτή για την ερμηνεία της Μπρι Λάρσον, το «Δωμάτιο» (***) θα ήταν ένα ευπρόσωπο δράμα, χαμένο στο πλήθος της ανεξάρτητης αγγλόφωνης παραγωγής, η οποία ενίοτε μας εκπλήσσει αληθινά με ταινίες που καταφέρνουν να γίνουν μικρά γεγονότα. Πρόκειται για τη μοναδική πρεμιέρα της εβδομάδας (αύριο βράδυ) που αξίζει να την πάρουμε στα σοβαρά.

Το σενάριο, από τη συγγραφέα Εμα Ντόναχιου, βασίζεται στο ομότιτλο μυθιστόρημά της, που είναι εμπνευσμένο από την εφιαλτική ιστορία της Ελίζαμπεθ Φριτσλ που σόκαρε την Αυστρία πριν από χρόνια. Μια νεαρή κοπέλα απάγεται από έναν άγνωστο άντρα για να ζήσει έγκλειστη σε ένα δωμάτιο επί πέντε χρόνια μαζί με το παιδί που θα γεννήσει εκεί. Ο άντρας, που είναι και ο βιαστής της, φαντάζει σαν τέρας με δύο όψεις: του «συζύγου» και του «πατέρα».

Ο βιασμός, πάντα στο σκοτάδι του μικρού δωματίου, εικονογραφείται από τον σκηνοθέτη Λένι Αμπραμσον χωρίς στερεότυπα βίας. Είναι μια διαρκής πράξη που γίνεται ρουτίνα. Ενας φόβος, σπρωγμένος βαθιά στα σωθικά μιας γυναίκας, που προσπαθεί να ξαναχτίσει την εικόνα του έξω κόσμου μέσα από τη σχέση της με το παιδί της.

Κάποια στιγμή, μητέρα και κόρη θα βγουν στο φως. Το παιδί «μπουσουλάει», μαθαίνοντας τον κόσμο, και η μητέρα συγκρούεται με τον πατέρα της, για να κλείσει ζητήματα δικά της που παραμένουν για χρόνια ανοικτά. Το «Δωμάτιο» θα μπορούσε να αναζητήσει την τύχη του και στη θεατρική σκηνή.

Ο «Γαλιλαίος» γυρίστηκε από τον Τζόζεφ Λόουζι το 1975. Πρόκειται για διασκευή του θεατρικού έργου του Μπέρτολτ Μπρεχτ. Παίζουν: Τοπόλ, Εντουαρντ Φοξ.

Ο «Μαγικός καθρέφτης», κωμωδία του Χρήστου Δήμα, είναι η πρώτη ελληνική ταινία γυρισμένη σε 3D. Ο Κλεάνθης (Μάκης Παπαδημητρίου), έφορος αρχαιοτήτων το πρωί και υπάλληλος σε συνεργείο το απόγευμα, βρίσκει ένα μαγικό καθρέφτη που του αλλάζει τη ζωή.

Ο «Θεός δεν μοιράζει καραμέλες» είναι ντοκιμαντέρ του Βαγγέλη Καλαμπάκα για ένα ορφανοτροφείο στην Αντίς Αμπέμπα.