Επτάμησι χιλιάδες αυτοκτονίες έχουν προκληθεί τα τελευταία 10 χρόνια στην Ελλάδα σύμφωνα με τον Βολιώτη  στην καταγωγή ψυχίατρο Δημήτρη  Σούρα, ο οποίος τις χαρακτήρισε πολιτικές αυτοκτονίες και ως όπλο αντιμετώπισης αυτού του φαινομένου τόνισε ότι είναι η γνώση, το συναίσθημα, η φιλία.

Ο κ. Σούρας μίλησε απόψε σε ανοικτή συζήτηση με τους πολίτες για θέματα καθημερινότητας που αφορούν σε θέματα συμπεριφοράς και αντιμετώπισης ανθρωπίνων στην γεμάτη από κόσμο αίθουσα εκδηλώσεων του Δημαρχείου Βόλου.

Ο Δημήτρης Σούρας αρχικά ανέπτυξε  το θέμα: «Ελλάδα η νέα ασθενής» ενώ  ακολουθήσει συζήτηση με το κοινό και δόθηκαν  απαντήσεις σε θέματα που αφορούν ψυχικές ασθένειες και συγκεκριμένα το άγχος, την κατάθλιψη, τις φοβικές νευρώσεις, τις ψυχώσεις, τις σεξουαλικές διαστροφές και γενικότερα τις επικίνδυνες διαταραχές.

O κ. Σούρας δήλωσε συγκινημένος και ενθουσιασμένος που βρέθηκε στη γενέτειρά του όπου μεγάλωσε και πήγε σχολείο και σήμερα βρήκε γνωστούς και φίλους, δηλώνοντας ότι αυτή η επαφή του αφήνει μια γλύκα στην ψυχή του.

Ο ίδιος είπε ότι υπάρχει κι ένας άλλος τρόπος να επικοινωνούμε που έχει να κάνει με τη γνώση, το συναίσθημα, τη φιλία,  γιατί –όπως σημείωσε- βρισκόμαστε σε μία πάρα πολύ δύσκολη  καμπή.

«Τα τελευταία 10 χρόνια έχουμε 7.500 αυτοκτονίες τις οποίες ονομάζω πολιτικές αυτοκτονίες  για τον απλούστατο λόγο ότι οι πολίτες δεν προλαβαίνουν να οργανώσουν την κατάθλιψη ή την ψύχωση για να αυτοκτονήσουν , αλλά τους έρχεται η απανταχούσα έξω από το σπίτι κι εκείνη τη στιγμή βάζουν τη θηλιά στο λαιμό» ανέφερε χαρακτηριστικά.

Επίσης τόνισε ότι εδώ και 10 χρόνια γίνεται πρωταθλητισμός απ' όλους για το πόσοι και πώς θα αυτοκτονήσουμε και πρόσθεσε: « Ήρθε η ώρα  να ζήσουμε και να το παλέψουμε ενάντια στον δικό τους πρωταθλητισμό. Ας αποκτήσουμε κι εμείς το σκήπτρο κι ας παλέψουμε για τη ζωή. Αν μπορέσουμε να συνυπάρξουμε ο ένας με τον άλλο και υπάρξει μια αλληλοβοήθεια θα κερδίσουμε εμείς. Δεν μπορούμε να τους χαρίσουμε τη ζωή . Τους χαρίσαμε τα σπίτια μας, τις δουλειές μας,  τον καθημερινό μας μόχθο , τις οικογένειές μας αλλά τη ζωή μας δεν θα τους τη χαρίσουμε».