Σημαντικά οφέλη και πλεονεκτήματα στη φαρμακευτική θεραπεία του γλαυκώματος, προσφέρει ο σταθερός συνδυασμός φαρμάκων.

Στο συμπέρασμα αυτό κατέληξαν διάσημοι οφθαλμίατροι που συμμετείχαν στο 23^ο Διεθνές Συνέδριο  Γλαυκώματος, που πραγματοποιήθηκε στην  Αθήνα (6 με 9 Απριλίου) με θέμα «Οι νέες εξελίξεις στη φαρμακευτική θεραπεία του γλαυκώματος».

 

 

Σύμφωνα με τους οφθαλμίατρους όταν είναι βέβαιο ότι ένα φάρμακο δεν είναι αρκετό, δεν θα πρέπει να περιμένουμε για πολύ για την μετάβαση σε ένα σταθερό συνδυασμό φαρμάκων.

Ο σταθερός συνδυασμός φαρμάκων παρέχει σημαντικά οφέλη και πλεονεκτήματα στην καθημερινή κλινική πρακτική με ελάττωση της ενδοφθάλμιας πίεσης (ΕΟΠ).Δηλαδή επιτυγχάνει αυτό που οι οφθαλμίατροι αποκαλούν «πίεση στόχο» δηλ την ενδοφθάλμια πίεση εκείνη που δεν είναι βλαπτική για το οπτικό νεύρο του γλαυκωματικού ασθενούς.

«Ο σταθερός συνδυασμός φαρμάκων μειώνει την ενδοφθάλμια πίεση , ταυτόχρονα υποστηρίζει  την ποιότητα της ζωής του ασθενούς, ενώ τον βοηθάει επίσης στην τήρηση της θεραπείας του σε μακροχρόνια βάση» εξηγεί ο κ Κοζομπόλης, καθηγητής Οφθαλμολογίας του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου και επιστημονικός υπεύθυνος του Οφθαλμολογικού Κέντρου Γλαυκώματος & Laser Αθηνών.

Ο σταθερός συνδυασμός, όπως τονίστηκε στο συνέδριο από διάσημους οφθαλμίατρους, απλοποιεί το θεραπευτικό σχήμα, το οποίο θα βοηθήσει τον ασθενή να πειθαρχήσει στην μακρόχρονη  θεραπεία του. Ένα άλλο πλεονέκτημα του σταθερού συνδυασμού είναι το συγκριτικά μειωμένο κόστος, που με την σειρά του αυξάνει την συμμόρφωση στη θεραπεία του ασθενή και έχει ευεργετικό αντίκτυπο στην οικονομία των εθνικών συστημάτων υγείας.

Η εξατομίκευση της αγωγής, με βάση συγκεκριμένα επιστημονικά κριτήρια, θα οδηγήσει στη χρήση του σταθερού συνδυασμού ή σε άλλες θεραπευτικές επιλογές.

Η ανεκτικότητα στη θεραπεία με τους σταθερούς συνδυασμούς αυξάνεται σημαντικά αφού περιορίζεται η ενόχληση που μπορεί να προκαλέσουν τα συντηρητικά και τα έκδοχα που το κάθε κολλύριο περιέχει.

Η χορήγηση του σταθερού συνδυασμού φαρμάκων απαιτεί την λήψη λεπτομερούς γενικού ιατρικού ιστορικού του ασθενούς, για να αποφευχθούν τυχόν παρενέργειες.

Αυτό προκύπτει  από την συγκριτική μελέτη  μεταξύ δύο διαφορετικών συνδυασμών, που παρουσίασε στο συνέδριο  ο κ. Κοζομπόλης και η οποία πρόσφατα δημοσιεύθηκε σε ευρωπαϊκό επιστημονικό οφθαλμολογικό περιοδικό.

«Επειδή τα κολλύρια, τόνισε στην παρουσίαση ο κ Κοζομπόλης, εμπεριέχουν φαρμακευτικές ουσίες οι οποίες μέσω του οφθαλμικού αλλά κυρίως του ρινικού βλεννογόνου απορροφώνται στην συστηματική κυκλοφορία , είναι αναγκαία η λήψη λεπτομερούς γενικού ιατρικού ιστορικού του ασθενούς, για να αποφευχθούν τυχόν παρενέργειες».

Παρενέργειες, σύμφωνα με τον Καθηγητής Οφθαλμολογίας του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου ,  μπορεί να επιφέρει η χρήση της τιμολόλης  – η οποία βρίσκεται στους περισσότερους σταθερούς συνδυασμούς –  και συγκεκριμένα σε ειδικές ομάδες ασθενών που πάσχουν από κατάθλιψη, αναπνευστική νόσο ή καρδιαγγειακή νόσο.

Οι οφθαλμίατροι, όπως τόνισε ο κ Κοζομπόλης, θα πρέπει να γνωρίζουν όταν οι παρενέργειες εμφανίζονται, τα ενεργά συστατικά στο σταθερό συνδυασμό, ώστε να μπορούν να προσδιορίσουν το υπεύθυνο μόριο που προκαλεί τις όποιες παρενέργειες στον υπό θεραπεία ασθενή. Επιβάλλεται δηλαδή πέραν της εμπορικής επωνυμίας του σταθερού συνδυασμού να είναι απολύτως γνωστά και τα επί μέρους συστατικά του.