Η μεταφορά τενόντων (τενοντομεταφορές) δίνει άριστα αποτελέσματα στην παράλυση του κερκιδικού νεύρου, χάρη στη μικροχειρουργική χεριού.

Αυτό τονίστηκε στο  23^ο Κοινό Συνέδριο της Ελληνικής Εταιρείας Επανορθωτικής Μικροχειρουργικής και της Ελληνικής Εταιρείας Χειρουργικής Χεριού και Άνω Άκρου, που πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα πριν  2 με 4 Νοεμβρίου.

«Πράγματι τα αποτελέσματα είναι άριστα καθώς η τραυματική πλήρης παράλυση του κερκιδικού νεύρου, αν δεν συρραφτεί άμεσα μπορεί να αποκατασταθεί μόνο με μεταφορά τενόντων από άλλο σημείο του χεριού» αναφέρει ο Δρ Ιωάννης Ιγνατιάδης, Χειρουργός Ορθοπαιδικός,  Διευθυντή τμήματος Μικροχειρουργικής Ιατρικού Ψυχικού.

Σύμφωνα με τον Δρ Ιγνατιάδη το κερκιδικό νεύρο είναι ένα απο τα τρία κύρια νεύρα του χεριού. Ελέγχει τους  μύες  αγκώνα, χεριού, δακτύλων και  συμβάλλει στο άνοιγμα  και  στην έκταση τους. Περνάει από την πίσω πλευρά του μπράτσου και την έξω του αγκώνα, στην ωλένια αύλακα. Μάλιστα  κάποιες φορές όταν χτυπήσουμε η κοιμηθούμε πάνω σε αυτό μπορεί να προκληθεί  «πάρεση», δηλαδή προσωρινή παράλυση του αγκώνα, του καρπού και των δακτύλων.

Παράλυση του κερκιδικού νεύρου μπορεί να υποστεί κάποιος από τραυματισμό στο μπράτσο και κινδυνεύουν κυρίως αυτοί που δουλεύουν σε  χειρωνακτική ή αγροτική εργασία και οι στρατιώτες από πολεμικούς τραυματισμούς. Επίσης αθλητές ή μοτοσικλετιστές μετά από κάταγμα βραχιονίου οστού. Το σύνδρομο πλήττει κυρίως άτομα  του ενεργού πληθυσμού ηλικίας 25 με 50χρόνων.

Ανάλογα πάντα και με το ύψος της βλάβης του νεύρου γίνονται διάφορες μεταφορές τενόντων(τενοντομεταφορές).

Συνήθως το νεύρο κόβεται στη μέση του βραχίονα ή και στο επίπεδο του αγκώνα, οπότε παραλύουν ο καρπός και τα δάκτυλα. Για την αποκατάσταση του, κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης, λαμβάνονται τένοντες από την κάτω (παλαμιαία) πλευρά του πήχυ (που τα έχει ο οργανισμός μας τρόπον τινά εις διπλούν). Στη συνέχεια μεταμοσχεύονται στη ραχιαία πλευρά του πήχυ και του καρπού για να υποκαταστήσουν την κίνηση των νεκρών μυών ώστε να σηκώνονται(εκτείνονται) ο καρπός, τα δάκτυλα και ο αντίχειρας. Η επέμβαση διαρκεί 1,5 -2 ώρες και  ο ασθενής παραμένει στο νοσοκομείο μία  ημέρα.

Ανάλογα με το βαθμό τραυματισμού  του κερκιδικού νεύρου είναι και οι μορφές παράλυσης που εμφανίζει το  χέρι. Συνήθως ο καρπός είναι εντελώς πεσμένος (dropwrist) καθώς και όλα τα δάκτυλα και μοιάζει με «λαιμό κύκνου», επίσης υπάρχει και υποαισθησία στη ράχη του καρπού και των δακτύλων.

Η πάρεση  είναι μια ελαφρά μορφή της εν λόγω πάθησης. Στην περίπτωση αυτή δεν χρειάζεται χειρουργείο παρά μόνο αναμονή και εφαρμογή νάρθηκα στερέωσης του καρπού ,ενώ η λειτουργία του χεριού επανέρχεται σε λίγες μέρες ή κάποιες εβδομάδες ή λίγους μήνες. Το μόνο που θα χρειασθεί παρακολούθηση και συμπληρωματικά τις πρώτες  25 μέρες  ηλεκτρομυογράφημα.

«Σε βαρύτερους όμως τραυματισμούς όπως κατάγματα βραχιονίου οστού ή άμεσο τραυματισμό μαλακών μορίων (κόψιμο), το σπασμένο τεμάχιο οστού μπορεί να κόψει το νεύρο, οπότε έχουμε την νευρότμηση η οποία πρέπει άμεσα να συρραφτεί. Αυτό συνήθως δεν γίνεται στη καθημερινή πράξη οπότε έχουμε και το πρόβλημα της παράλυσης  του χεριού» εξηγεί ο Δρ Ιγνατιάδης.

Πολλές φορές γίνεται σύγχυση της  πάρεσης με τη σοβαρή μορφή της παράλυσης και χάνεται χρόνος στην αναμονή για να συνέλθει το νεύρο.

Εάν δεν συρραφτεί άμεσα το κομμένο νεύρο, μετα από λίγους μήνες χρειάζεται να χειρουργηθεί με μεταφορά τενόντων(τενοντομετάθεση).

Η εξέταση  μετά από τραυματισμό στο μπράτσο που  δείχνει τη βλάβη είναι το ηλεκτρομυογράφημα  και για να είναι αξιόπιστη πρέπει να γίνει άμεσα, τουλάχιστον τις πρώτες 25 ημέρες.

Επομένως η άμεση αξιολόγηση με κλινική εξέταση(αδυμαμία έκτασης και υποαισθησία) πρέπει να μας υποψιάζει για τη διάγνωση.