«Φοβάμαι μήπως βγω μέσα στη νύχτα και δεν έχει φεγγάρι να φωτίζει. Το ραντάρ δεν μπορεί να εντοπίσει άνθρωπο στη θάλασσα. Φοβάμαι μήπως χτυπήσω κάποιον με τη μηχανή του σκάφους». Είχε συμπληρώσει ήδη ένα 24ωρο άυπνος διασώζοντας δεκάδες ανθρώπους, όταν μιλήσαμε το βράδυ της περασμένης Τετάρτης. Ο 30χρονος λιμενικός ετοιμαζόταν για την περιπολία στο στενό πέρασμα ανάμεσα στο Καστελλόριζο και στο Κας της Τουρκίας, και όπως έλεγε, από τη νηνεμία η θάλασσα για μία ακόμη βραδιά ήταν «καθρέπτης». Δεν περίμενε όμως ότι μέχρι το επόμενο ξημέρωμα θα μάζευε από τα νερά και από τα βράχια περισσότερους από 300 ανθρώπους – αριθμός μεγαλύτερος από κάθε άλλη φορά.

Σε αυτή την αθέατη πλευρά των προσφυγικών ροών τα τουρκικά παράλια είναι τόσο κοντά –απέχουν μόλις 2,2 χιλιόμετρα από το ακριτικό νησί– που κάποιοι πρόσφυγες επιχειρούν να διασχίσουν την απόσταση κολυμπώντας.

Τους τελευταίους πέντε μήνες πάνω από 6.000 πρόσφυγες έφτασαν στο νησί των 250 μόνιμων κατοίκων. Σύμφωνα με την Υπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες, οι περισσότερες αφίξεις καταγράφηκαν τον Νοέμβριο. Τότε 1.662 άνθρωποι έφτασαν στο νησί τη στιγμή που τον Ιανουάριο του 2015 δεν είχαν ξεπεράσει τους 15. Από τα στοιχεία του Φεβρουαρίου φαίνεται ότι θα καταγραφεί ένα ακόμη ρεκόρ αφίξεων, προκαλώντας ανησυχία σε λιμενικούς ότι οι διακινητές ανακαλύπτουν νέες διαδρομές και σημεία απόπλου. Οπως έχει γίνει γνωστό άλλωστε, οι περιπολίες του ΝΑΤΟ δεν θα φτάνουν στο ακριτικό νησί.

Υπό κανονικές συνθήκες ο γιατρός Γιάννης Ράντος δεν θα βρισκόταν σήμερα στο Καστελλόριζο. Η θητεία του αγροτικού του ολοκληρώθηκε τον περασμένο Νοέμβριο, ζήτησε όμως παράταση. Η θέση του για ειδικότητα στη γενική χειρουργική είχε ανοίξει τρεις φορές στο Αττικό Νοσοκομείο, τώρα δεν γνωρίζει πού θα τοποθετηθεί. «Ενιωθα ότι δεν πρέπει να φύγω από το Καστελλόριζο τη στιγμή που φούντωνε το προσφυγικό. Δεν μπορούσα να δημιουργήσω κενό», λέει σε τηλεφωνική μας συνομιλία.

Στο Καστελλόριζο κάνει το αγροτικό του και ένας ακόμη γιατρός, ο συριακής καταγωγής Μπασάρ Μουσά, ο οποίος συχνά αναλαμβάνει και ρόλο διερμηνέα.

Ο κ. Ράντος κοιμάται στο κτίριο που στεγάζει το ιατρείο του νησιού. Από τον περασμένο Οκτώβριο οι λιμενικοί του χτυπούν την πόρτα προτού χαράξει ζητώντας βοήθεια. Αρκετά συχνά οικογένειες προσφύγων κοιμούνται στο ιατρείο. Θυμάται ότι σε μια από τις πιο δύσκολες περιόδους, 27 άνθρωποι είχαν διανυκτερεύσει στο ιατρείο του. Το επόμενο πρωί τον βοήθησαν να καθαρίσει τον χώρο για να υποδεχτεί τους ασθενείς.

«Ερχονται πρόσφυγες, δένεσαι μαζί τους, φεύγουν και μετά πρέπει να ξεκινήσεις πάλι από το μηδέν για να χτίσεις μια ανθρώπινη σχέση με τις νέες αφίξεις», λέει ο 26χρονος γιατρός. «Δεν μπορείς να βγάλεις τον πόλεμο από το μυαλό σου. Κάθε στιγμή η εικόνα αυτών των ανθρώπων που φθάνουν εδώ στο υπενθυμίζει».

Μεγάλη πίεση

Η υποστελέχωση του νησιού δυσχεραίνει τη διαχείριση των προσφυγικών ροών. Ο Λιμενικός Σταθμός δεν ξεπερνά τα δέκα άτομα προσωπικό, ενώ θα χρειαζόταν τουλάχιστον τα διπλάσια. Δεν διαθέτει καν κελί σε περίπτωση που συλληφθεί κάποιος διακινητής. Μέσα στην εβδομάδα δύο λιμενικοί με ένα φουσκωτό σκάφος διέσωσαν περισσότερους από 100 πρόσφυγες. Συχνά ζητούν και τη συνδρομή ψαράδων. Τα ρεπό είναι ελάχιστα και η κούραση συσσωρευμένη. Ανάλογα προβλήματα αντιμετωπίζει και η αστυνομία στο νησί. Συνήθως ανά μία εβδομάδα μεταβαίνουν το Καστελλόριζο από τη Ρόδο δύο μέλη της Υπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες για να βοηθήσουν στη διαχείριση και στην ενημέρωση των νεοαφιχθέντων.

Μετά και τις διασώσεις τα ξημερώματα της Πέμπτης περισσότεροι από 600 πρόσφυγες και μετανάστες παρέμεναν στο νησί μέχρι να ολοκληρωθεί η καταγραφή τους. Στην πλειονότητά τους ήταν γυναίκες και παιδιά. Η διαδικασία της ταυτοποίησης συνήθως διαρκεί πάνω από δύο ημέρες. Δύο φορές την εβδομάδα υπάρχει ακτοπλοϊκή σύνδεση με τη Ρόδο και από εκεί οι πρόσφυγες μεταβαίνουν στον Πειραιά. Μέχρι την αναχώρησή τους κάποιοι κοιμούνται σε ενοικιαζόμενα δωμάτια. Συχνά όμως και αυτά δεν επαρκούν για να τους φιλοξενήσουν.

Το τελευταίο διάστημα ο δήμος παραχώρησε την αίθουσα του Πολιτιστικού Συλλόγου για τη διανυκτέρευση των προσφύγων.

Πηγή: kathimerini.gr