Σε κλίμα  συγκίνησης, η ενορία της Αναλήψεως υποδέχτηκε σήμερα για πρώτη φορά ως επίσκοπο τον επί 20 χρόνια προϊστάμενό της, τ. πρωτοσύγκελλο της Μητροπόλεως Δημητριάδος και νυν μητροπολίτη Αιτωλίας & Ακαρνανίας  Δαμασκηνό, λίγες μέρες προ της αναχωρήσεώς του εκ Βόλου και της εγκατάστασής του στη νέα Μητρόπολη.

Κατά το πολυαρχιερατικό συλλείτουργο, προεξήρχε ο κ. Δαμασκηνός, συλλειτουργούντων των μητροπολιτών, Δημητριάδος  Ιγνατίου, Θεσσαλιώτιδος & Φαναριοφερσάλων  Τιμοθέου, Σταγών & Μετεώρων Θεοκλήτου, Νέας Κρήνης και Καλαμαριάς   Ιουστίνου, του   επισκόπου Ολβίας  Επιφανίου, του  πρωτοσυγκέλλου της Μητροπόλεως Αιτωλίας & Ακαρνανίας αρχιμ. Επιφανίου Καραγεώργου και κληρικών .

Παρέστησαν η Υφυπουργός Παιδείας Ζέττα Μακρή, οι βουλευτές Μαγνησίας Κώστας Μαραβέγιας και Αθανάσιος Λιούπης, ο δήμαρχος Νοτίου Πηλίου Μιχάλης Μιτζικός και μέγα πλήθος λαού.

Τον νέο μητροπολίτη   Δαμασκηνό προσφώνησε ο αρχαιότερος εκ των συνεφημερίων του πρωτ. Δημήτριος Κατούνης, ο οποίος αναφέρθηκε στο πολυσχιδές έργο του, κατά τα χρόνια της προϊσταμενίας του, σε όλους τους τομείς στους οποίους με επιμέλεια και περισσή αγάπη εργάστηκε, στον πνευματικά, κοινωνικό, νεανικό κ.άλ.

Ακολούθως, ο   κ. Δαμασκηνός, με έκδηλη συγκίνηση αναφέρθηκε στον Θείο έρωτα, ο οποίος τον διακατέχει για τον Ναό της Αναλήψεως: «μέσα σ' αυτόν έζησα πολλά και διαρκή θαύματα. Ο Θεός δεν μου στέρησε τίποτε απ' αυτά που ονειρεύτηκα.

Η Ανάληψη έγινε η καταφυγή μου, η κιβωτός μου, ο Παράδεισός μου, η ανάπαυσή μου. Εδώ χάρηκα την παραδείσια ομορφιά της λατρείας, χάρηκα την συλλειτουργία, με τους ιερείς, ιεροψάλτες και λαϊκούς.

Είναι η ώρα για ένα μεγάλο «ευχαριστώ» και για μία καρδιακή «συγγνώμη»». Ο κ. Δαμασκηνός ευχαρίστησε του εφημερίους του ναού, με τους οποίους συγκρότησε πνευματική οικογένεια και ζήτησε να συνεχίσουν με τον ίδιο και την ίδια προθυμία την διακονία τους.

Ευχαρίστησε  τους εκκλησιαστικούς συμβούλους, που λειτούργησαν ως ακλόνητα στηρίγματά του. Ευχαρίστησε τους ιεροψάλτες του ναού, με τους οποίους βίωσε μοναδικές στιγμές συλλειτουργίας. Ευχαρίστησε τις κυρίες του Σπιτιού Γαλήνης, που θυσιάζονται για την διακονία των εμπερίστατων αδελφών. Ευχαρίστησε τις νεωκόρους, που θεωρεί μέλη της οικογένειάς του. Ευχαρίστησε τους κατηχητές, που προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στην διακονία των παιδιών, τα παιδιά του ιερού Βήματος και όλο τον λαό της ενορίας, με τον οποίο συνδέθηκε με ακατάλυτους πνευματικούς δεσμούς.

Επιπλέον, ο κ. Δαμασκηνός ζήτησε «συγγνώμη» για τις ώρες του παραπικρασμού, κατά τις οποίες έγινε αφορμή θλίψεως και στενοχωρίας.

Τέλος, ανακοίνωσε ότι αφήνει στον ναό, ως αέναη ευλογία, την λειψανοθήκη του Αγίου Ιωάννου του Δαμασκηνού, «για να είναι η γέφυρα που θα συνδέει την Ανάληψη με την Αιτωλοακαρνανία, με την παράκληση να την μεταφέρετε κάθε χρόνο στα ονομαστήριά μου».

Υποσχέθηκε δε, κάθε χρόνο να συμμετέχει στην πανήγυρη της Αναλήψεως, καθώς η Μητρόπολή του δεν διαθέτει ανάλογο ιερό Ναό.

Τέλος, ευχαρίστησε τους αρχιερείς, που τον τίμησαν με την παρουσία τους και τους άρχοντες του τόπου. Ευχαρίστησε, με ιδιαίτερη συγκίνηση και τον  μητροπολίτη Ιγνάτιο, υποσχόμενος να εφαρμόζει κατά γράμμα όσα από εκείνον διδάχθηκε όλα τα προηγούμενα χρόνια: «θα προσπαθώ να προσεγγίζω την Λειτουργική σας μεγαλοπρέπεια και ηρεμία, την αγάπη για τους κηρικούς σας, την ανοχή και συγχωρητικότητά σας, την αγωνία σας για την ενότητα, την αγάπη σας για την Εκκλησία, τους αγώνες σας για τα δίκαιά της, το ανύστακτο ενδιαφέρον σας για την θεραπεία του ανθρώπινου πόνου, τις πρωτοποριακές σας ιδέες, για να μεγαλύνεται η Εκκλησία μας, μέσα στον σύγχρονο κόσμο, παραμένοντας η Ίδια η Κιβωτός που μεταφέρει το χαρμόσυνο άγγελμα της Αναστάσεως. Ό,τι είμαι, το οφείλω σε Σας. Σας ακολούθησα και μαθήτευσα κοντά Σας και αν χάρηκα για την εκλογή μου, το έπραξα γιατί αποτελεί και δική Σας δικαίωση, για τους αγώνες σας, που λίγοι γνωρίζουν, για την Εκκλησία. Η ώρα του αποχωρισμού δεν είναι εύκολη. Γνωρίζω όμως, ότι θα με συνοδεύουν οι καρδιακές προσευχές και η πατρική σας αγάπη».

Στην αντιφώνησή του ο   κ. Ιγνάτιος τόνισε ότι «ζούμε στιγμές χαράς. Είναι η δικαίωση προσπαθειών πολλών ετών, καθώς η Εκκλησία αναγνώρισε στο πρόσωπό του άνθρωπο ικανό να αναλάβει τα ηνία μιας Μητροπόλεως. Είναι, όμως, και στιγμές πόνου, γιατί θα αποχωριστώ τον πιο στενό μου συνεργάτη και αγαπητό μου πνευματικό μου παιδί…  

Στο τέλος της Θείας Λειτουργία ο   κ. Δαμασκηνός δέχθηκε τις ευχές κλήρου και λαού.