Η αντιπεριφερειάρχης Μαγνησίας και Σποράδων Δωροθέα Κολυνδρίνη συμμετείχε χθες στην παρουσίαση του βιβλίου του Δημητρίου Στρατούλη «Όταν γεννιέσαι τρεις φορές, δωρεά οργάνων – δώρο ζωής», που διοργάνωσε ο Σύλλογος Νεφροπαθών Μαγνησίας “Οι Άγιοι Ανάργυροι”, το βιβλιοπωλείο “Επιλογή” (Φτίκας Νικόλαος Α.) και οι εκδόσεις “Τόπος” στο αμφιθέατρο «Γιάννης Κορδάτος» του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.

Στο χαιρετισμό της η αντιπεριφερειάρχης, επισήμανε τη σπουδαιότητα της πράξης της δωρεάς οργάνων στην κοινωνία μας, ενώ ευχαρίστησε το συγγραφέα που κατόρθωσε με το συγγραφικό του έργο να αφυπνίσει και να συγκινήσει, αφηγούμενος προσωπικά του βιώματα. Παράλληλα τόνισε την ηθική υποχρέωση που έχουμε να ενισχύσουμε και να προωθήσουμε τη διαδικασία της δωρεάς οργάνων, του υψίστου κοινωνικού δώρου, όπως χαρακτηριστικά ανέφερε. Αναλυτικά ο χαιρετισμός της:

«Καλωσορίζω στην πόλη μας τον αγαπητό φίλο και αποψινό τιμώμενο πρόσωπο Δημήτριο Στρατούλη. Θερμά συγχαρητήρια στον Σύλλογο Νεφροπαθών Μαγνησίας και τον πρόεδρό του Βασίλειο Γιαννάκο, καθώς και σε όλους τους συντελεστές της αποψινής εκδήλωσης. Μία εκδήλωση που θα έχουμε την ευκαιρία να ακούσουμε για τη δωρεά οργάνων τους λαμπρούς συντοπίτες μας επιστήμονες.

Είναι αλήθεια ότι η χώρας προχωρά με αργούς ρυθμούς στον τομέα της δωρεάς και μεταμόσχευσης οργάνων και απαιτεί η συστράτευση και η ευαισθητοποίηση όλων των κοινωνικών φορέων προς την κατεύθυνση αυτή.

Η δεύτερη, ή και τρίτη πολλές φορές, ευκαιρία ζωής που δίνει η μεταμόσχευση οργάνων αποτελεί ύψιστο κοινωνικό δώρο, αναδεινύοντας εμπράκτως τις θεμελιώδεις αρχές και αξίες της πολιτισμένης κοινωνίας μας, τον ανθρωπισμό και την αλληλεγγύη. Είναι άλλωστε αυτά τα συστατικά που αρχίζουν δυστυχώς να «ξεθωριάζουν», ας μου επιτραπεί η έκφραση, και να αμφισβητούνται στην σύγχρονη κοινωνία μας.

Υπό την προϋπόθεση της ιατρικής και επιστημονικής έγκρισης, η μεταμόσχευση συνιστά αναμφισβήτητα την μέγιστη μορφή εθελοντικής προφοράς και αλτρουισμού. Η επιτυχία όμως της μεταμόσχευσης δεν έγκειται μόνο στο σημαντικό σημείο της ιατρικής πράξης και της επιστημονικής έγκρισης, αλλά στην ορθή ενημέρωση και προώθηση του θεσμού. Έχουμε ηθικό χρέος να ευαισθητοποιήσουμε και να κινητοποιήσουμε όλο ένα και περισσότερους συμπολίτες μας στην δωρεά οργάνων. Μας το επιβάλλει η διαρκής έλλειψη μοσχευμάτων και ο διαρκώς αυξανόμενος αριθμός ασθενών που χρήζουν μεταμόσχευσης, τόσο σε εθνικό όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο.

Με το βιβλίο του Δημήτρης Στρατούλης μας δίνει ένα σπουδαίο όπλο στη φαρέτρα μας για να προωθηθεί και να αγκαλιαστεί η διαδικασία της δωρεάς οργάνων στη χώρα μας. Στο βιβλίο μπορεί να διακρίνει κανείς όλα τα ανθρώπινα συναισθήματα που διαχέονται στον άνθρωπο όταν γεννιέται. Και ο Δημήτρης τα βίωσε εις τριπλούν. Και μπορεί η μνήμη μας όταν γεννιόμαστε να μην συγκρατεί συναισθήματα και αναμνήσεις, όταν όμως ξαναγεννιέσαι αρχικά έχοντας λάβει ον ένα νεφρό της μητέρας σου, δηλαδή του αίματός σου και εν συνεχεία λαμβάνεις το νεφρό μίας άγνωστης νέα γυναίκας στη Γαλλία, μπορούμε κατηγορηματικά να μιλάμε για το θαύμα της ζωής, το οποίο βιώνεις συνειδητά και λεπτομερώς. Όταν λοιπόν αυτά τα βιώματά σου τα αποτυπώνεις σε ένα γραπτό κείμενο άκρως συγκινητικό και αληθινό, τότε μόνο μία λέξη βγαίνει αυθόρμητα από τα χείλη μου: Ευχαριστώ!

Ευχαριστώ από καρδιάς το συγγραφέα, που παρά τον προσωπικό του Γολγοθά υγείας που ανέβηκε, αφιέρωσε τον πολύτιμο χρόνο του να μας διηγηθεί, να μας πείσει και να στηρίξει τη δωρεά οργάνων στη χώρα μας.

Ευχαριστώ τους δύο δότες που περιγράφει ο συγγραφέας που αποτέλεσαν ένα παράδειγμα προς μίμηση για όλους μας βάζοντας τον συνάνθρωπο τους πάνω από το εγώ.

Και ευχαριστώ τέλος το επιστημονικό προσωπικό και όλες τους φορείς που εξελίσσουν και φροντίζουν να επιτυγχάνουν όλο και περισσότερο οι μεταμοσχεύσεις στους συνάνθρωπούς μας.»