Με αφορμή την ψήφιση του σχεδίου νόμου από τη Βουλή, για το επίδομα γέννησης ο βουλευτής Ν. Μαγνησίας Αθανάσιος Λιούπης προχώρησε στην παρακάνω τοποθέτηση:
“Αυτό το νομοσχέδιο είναι, κατά τη γνώμη μου, ένα από τα σημαντικά, όχι μόνο για την οικονομική στήριξη σε κάθε οικογένεια, που αποκτά παιδί, αλλά γιατί σηματοδοτεί ότι η ελληνική πολιτεία μεριμνά για τη στήριξη των οικογενειών, στοχεύοντας στην καταπολέμηση της υπογεννητικότητας.
Εδώ και δεκαετίες συρρικνώνεται ο πληθυσμός μας, χωρίς να λαμβάνονται τα κατάλληλα μέτρα για την αναχαίτιση του φαινομένου, το οποίο επηρεάζει άμεσα τις νέες ηλικίες, τις παραγωγικές ηλικίες, αλλά και τη βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος.

Μόνο στην Κρήτη και τα νησιά του νοτίου Αιγαίου γεννιούνται περισσότεροι απ' όσους πεθαίνουν. Από τα τέλη της δεκαετίας του 80, ο δείκτης γονιμότητας έπεσε κάτω από το 1,5, ένα καθοριστικό όριο, γιατί όπως επισημαίνουν οι ειδικοί, καμία κοινωνία, που έχει πέσει κάτω από αυτό το επίπεδο, δεν έχει κατορθώσει να επιστρέψει.

Οι εκτιμήσεις είναι ότι ο πληθυσμός της χώρας μας θα πέσει στα 8,5 εκ. το 2050. Παρά τις δυσοίωνες προβλέψεις, υπάρχουν χώρες όπως η Γαλλία, το Ηνωμένο Βασίλειο και οι Σκανδιναβικές, που έχουν βελτιώσει αισθητά τους δείκτες γονιμότητά τους. Είναι επιβεβλημένο η Ελλάδα να δώσει ισχυρά κίνητρα στις οικογένειες να αποκτούν περισσότερα παιδιά και το πρώτο βήμα έγινε με αυτό το νομοσχέδιο.
Το επίδομα των 2000 ευρώ ανά παιδί που γεννιέται ήταν μία εξαγγελία του Πρωθυπουργού, που έγινε πραγματικότητα. Βέβαια εύλογα θα αναρωτηθεί κανείς: Λύνεται το πρόβλημα της υπογεννητικότητας και της γήρανσης του πληθυσμού με αυτό τον τρόπο;
Φυσικά και όχι. Το πρόβλημα είναι πολύπλοκο , πολυπαραγοντικό και σχετίζεται με σημαντικές κοινωνικές αλλαγές, όπως τη θέση, που έχει κατακτήσει η σύγχρονη γυναίκα στην ελληνική κοινωνία και την αγορά εργασίας.

Πλέον, οι Ελληνίδες επιλέγουν να κάνουν λιγότερα παιδιά (με δείκτη γονιμότητας 1,3-1,4, όταν το 1,8-2 είναι απαραίτητο για την ανανέωση των γενεών) σε μεγαλύτερη ηλικία (31,5 έτη με στοιχεία του 2017) ενώ έχει αυξηθεί σημαντικά ο αριθμός των γυναικών που δεν αποκτούν ποτέ παιδιά (πάνω από 20%, από τα υψηλότερα στην Ε.Ε.).

Δεν υπόσχεται το νομοσχέδιο τη λύση του δημογραφικού προβλήματος της χώρας. Όμως η κυβέρνηση δίνει ένα πρώτο σημαντικό βοήθημα σε κάθε οικογένεια για να αντιμετωπίσει τα πρώτα έξοδα του νεογέννητου. Δίνεται σε όλες τις οικογένειες εκτός από εκείνες που έχουν τόσο υψηλά εισοδήματα, που δεν το χρειάζονται (60.000 ευρώ ετήσιο εισόδημα για μόνη μητέρα χωρίς άλλα παιδιά, 70.000 ευρώ για ζευγάρι χωρίς άλλα παιδιά και 100.000 ευρώ για ζευγάρι με τρία παιδιά). Το επίδομα είναι αφορολόγητο και ακατάσχετο από το δημόσιο και από τα πιστωτικά ιδρύματα.

Το επίδομα δεν συνυπολογίζεται στο συνολικό εισόδημα, πραγματικό ή τεκμαρτό.
Στην ακρόαση φορέων στην Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων της Βουλής, η Γενική Γραμματέας της Συνομοσπονδίας Πολυτέκνων είπε ότι μεγάλο θέμα γι' αυτούς είναι το τεκμαρτό εισόδημα, που χρησιμοποιείται ως κριτήριο για πολλά επιδόματα, από τα οποία αποκλείονται συχνά οι πολύτεκνες οικογένειες, γιατί έχουν ένα μεγαλύτερο σπίτι ή ένα μεγαλύτερο αυτοκίνητο, για να καλύψουν τις ανάγκες των πολλών παιδιών τους.

Βέβαια, η κυβέρνηση κατήργησε τον φόρο πολυτελείας στα μεγάλα (άνω των 2000 κυβικών) αυτοκίνητα των πολυτέκνων, αύξησε το αφορολόγητο εισόδημα κατά 1000 ευρώ επιπλέον για κάθε παιδί και έδωσε κοινωνικό μέρισμα στις πολύτεκνες οικογένειες.
Δικαιούχοι του επιδόματος παιδιού οι Έλληνες πολίτες, οι ομογενείς, οι Ευρωπαίοι πολίτες, καθώς και οι πολίτες τρίτων χωρών, που διαμένουν μόνιμα και νόμιμα στην Ελλάδα τα τελευταία 12 έτη.

Η επιλογή των 12 ετών εξασφαλίζει ότι οι δικαιούχοι είναι οικογένειες, που έχουν επιλέξει την Ελλάδα ως χώρα μόνιμης διαμονής τους και έχουν αναπτύξει εδώ σταθερούς δεσμούς. Εξάλλου, το επίδομα έχει δημογραφικό και όχι προνοιακό χαρακτήρα.

Στο νομοσχέδιο γίνονται μικρές αλλά καίριες παρεμβάσεις συνολικά στην προνοιακή πολιτική.
Θεσπίζεται το αφορολόγητο και ακατάσχετο για το επίδομα νοικοκυριών ορεινών και μειονεκτικών περιοχών, που έχουν συνολικό εισόδημα έως 2.200 ευρώ το χρόνο. Δηλαδή πρόκειται για οικογένειες, που επιβιώνουν με λιγότερα από 200 ευρώ το μήνα σε απομακρυσμένες περιοχές της Ελλάδας και επομένως η νέα ρύθμιση είναι μία επιβεβλημένη στήριξη σ' αυτούς.

Σταθερά έχει αποδείξει η σημερινή κυβέρνηση, ότι καταβάλει διαρκώς προσπάθειες για την πάταξη της γραφειοκρατίας και την απλοποίηση των διαδικασιών στην επικοινωνία πολίτη και κράτους. Σχεδόν σε όλα τα νομοσχέδια βλέπουμε διατάξεις προς αυτή την κατεύθυνση. Το νομοσχέδιο κάνει πράξη τη δήλωση και καταχώρηση της γέννησης του παιδιού μία και μοναδική φορά στο μαιευτήριο, με υποχρέωση να ενημερώνονται όλες οι υπηρεσίες του δημοσίου, χωρίς να απαιτείται άλλη διαδικασία από την πλευρά των γονέων.

Στο ίδιο πλαίσιο διαδικασίας, κάθε ληξιαρχική πράξη γέννησης θα περιλαμβάνει τον ΑΦΜ και τον ΑΜΚΑ. Η διευκόλυνση του πολίτη στη μάχη κατά της γραφειοκρατίας γίνεται πράξη και με τη διάταξη που προβλέπει ηλεκτρονική πρόσβαση στα έγγραφα του ΕΦΚΑ, όπως βεβαιώσεις, αποδεικτικό ασφαλιστικής ενημερότητας κτλ..

Σημαντικός είναι και ο ορισμός, συγκεκριμένης ημέρας, της τελευταίας εργάσιμης ημέρας κάθε μήνα, κατά την οποία θα γίνεται η πληρωμή όλων των επιδομάτων, οικονομικών και εισοδηματικών ενισχύσεων. Μέχρι σήμερα υπήρχε μεγάλη ανασφάλεια στους δικαιούχους πολίτες, που εξαρτούνται οικονομικά από αυτά τα επιδόματα.
Ένα πρόβλημα κοινωνικό αλλά και εκπαιδευτικό είναι ότι υπάρχουν οικογένειες που δεν τηρούν την υποχρεωτική φοίτηση στο σχολείο για τα παιδιά τους, με αποτέλεσμα να υπάρχει ακόμη ένα ποσοστό παιδιών, που δεν ολοκληρώνουν καν το Δημοτικό Σχολείο.

Με τις ρυθμίσεις του νομοσχεδίου συνδέεται η καταβολή του επιδόματος παιδιού, του επιδόματος στέγασης και του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος, το οποίο θεσπίστηκε με την τελευταία συνταγματική αναθεώρηση, με την εγγραφή και την πραγματική φοίτηση στο σχολείο των ανήλικων μελών μιας οικογένειας.
Ουσιαστική στήριξη στις οικογένειες με μικρά παιδιά δίνει και η δυνατότητα που έχουν οι Δήμοι να χρηματοδοτηθούν από την ΕΕΤΑ (Ελληνική Εταιρεία Τοπικής Ανάπτυξης) για να κατασκευάσουν βρεφονηπιακούς και παιδικούς σταθμούς, ώστε κανένα παιδί να μην μένει εκτός παιδικού σταθμού.

Η κυβέρνηση αποδεικνύει διαρκώς πως παρακολουθεί στενά τις ανάγκες των πολιτών και στέκεται δίπλα στις κοινωνικές ομάδες, που χρειάζονται στήριξη. Η κοινωνική πολιτική των προηγούμενων ετών, παρά τις εξαγγελίες της προηγούμενης κυβέρνησης, βασίζονταν σε μία λογική εξάρτησης των αδυνάμων από συγκεκριμένα επιδόματα.

Η κυβέρνηση φροντίζει να χορηγεί τα απαραίτητα βοηθήματα, να δημιουργεί και νέους τρόπους στήριξης αλλά πρωτίστως στοχεύει στην ανάταξη της ελληνικής οικονομίας, ώστε να ευνοηθούν όλοι και κυρίως οι οικονομικά ασθενέστεροι.

Και βέβαια, αποδεικνύει ότι λαμβάνει συγκεκριμένα μέτρα και είναι η αρχή της προσπάθειας για την ανάσχεση του σοβαρού φαινομένου της υπογεννητικότητας στην Ελλάδα, στοχεύοντας στο μέλλον των επόμενων γενεών”.