Κατά της αντιπεριφερειάρχη Μαγνησίας –Β. Σποράδων Δωροθέας Κολυνδρίνη στρέφεται η Κίνηση Πολιτών για το Νερό για τις συστάσεις της να μην καταναλώνεται το νερό της Άλλης Μεριάς και της Πορταριάς.

Μάλιστα τα μέλη της Κίνησης εξέδωσαν μια σκληρή ανακοίνωση , η οποία παρατίθεται αυτούσια: «Η Αντιπεριφερειάρχης Μαγνησίας Δωροθέα Κολυνδρίνη με ανακοίνωσή της υποστηρίζει πως “πρέπει να αποφεύγεται η κατανάλωση νερού προς πόση, έστω και εάν έχει ένα κολοβακτηρίδιο”. Απαγορεύεται, να πίνουν νερό οι κάτοικοι της Άλλης Μεριάς και της Πορταριάς από το δίκτυο των χωριών τους διότι κατά την άποψή της «αυτό ισχύει γενικά σε όλα τα δίκτυα όπου εντοπίζεται μικροβιακό φορτίο κυρίως λόγω μη ύπαρξης χλωριωτή ή λόγω μη καθαρισμού των δεξαμενών”.

Αναπόφευκτο λοιπόν το ερώτημα: και από πού προτείνετε εσείς να προμηθεύονται πόσιμο νερό; Μα από που αλλού; Από την πηγή των εμφιαλωμένων! Κάνουν ό,τι μπορούν οι “αρμόδιοι” παράγοντες αυτού του τόπου για να ενισχύουν την αγορά του εμφιαλωμένου νερού. Η περιφερειάρχης δεν αποτελεί εξαίρεση.

Την παράσταση την έχουμε ξαναδεί πολλές φορές και μάλιστα σε παγκόσμια κλίμακα. Στην πρώτη πράξη βλέπουμε τις λεγόμενες διαχειριστικές αρχές (ΔΕΥΑΜΒ, Περιφέρεια, κ.λπ.) να υποβαθμίζουν το νερό που τρέχει στις βρύσες των σπιτιών και στις δημόσιες βρύσες ενός τόπου με χημικά πρόσθετα όπως το χλώριο, μια και οι ειδήμονες αποφάνθηκαν ότι είναι μολυσμένο και επικίνδυνο για τους μόνιμους κάτοικους και τους επισκέπτες.

Στη δεύτερη πράξη οι κάτοικοι αφού πειστούν από τα επιστημονικά ευρήματα και επιχειρήματα εγκαταλείπουν το πηγαίο νερό και προμηθεύονται εμφιαλωμένο.

Στην τρίτη και τελευταία πράξη στη σκηνή εμφανίζονται οι επενδυτές που τρίβουν τα χέρια τους και πίνουν πηγαίο νερό στην υγεία των κορόιδων ντόπιων κατοίκων, οι οποίοι τελικά αγοράζουν εμφιαλωμένο νερό από την δική τους πηγή.

Αυτή τη φορά ο θίασος ανήκει στους πολιτικάντηδες της περιφέρειας της Θεσσαλίας με σκηνοθέτη την κ. αντιπεριφερειάρχη.

Όταν τον Φλεβάρη του 2012 γεμίσαμε την αίθουσα του δημοτικού συμβουλίου για να απαιτήσουμε τη συζήτηση για το νερό, την οποία αρνούνταν πεισματικά ο προηγούμενος δήμαρχος, κάτοικοι του Άγιου Βλάση ανάρτησαν πανό που έγραφε: “Όχι άλλα “καλά” για το “καλό μας”. Επίκαιρο πάντα.

Η εν λόγω κυρία, πριν μερικές μέρες ποίησε την νήσσα στο θέμα της μόλυνσης του Παγασητικού. Υποστήριξε πως δεν είχε ενημερωθεί σχετικά επί μια ολόκληρη βδομάδα από την ΔΕΥΑΜΒ.

Πολύς κόσμος που κολυμπούσε στις υποψήφιες για γαλάζια σημαία κοντινές παραλίες, κατάπιε σίγουρα μπόλικο θαλασσινό νερό εμπλουτισμένο με εκατομμύρια κολοβακτηρίδια! Ωστόσο, μούγκα στη στρούγκα από την κυρία.

Πέρσι το φθινόπωρο τουλάχιστον 500 πρόβατα κτυπημένα από καταρροϊκό πυρετό θάφτηκαν σε ρεματιά κοντά στο Βόλο (κανείς δεν ξέρει πού) , με πρωτοβουλία του αντιδημάρχου καθαριότητας του Δήμου.

Τότε όπως και τώρα η συγκεκριμένη αντιπεριφερειάρχης δήλωσε πάλι άγνοια, διέρρηξε τα ιμάτιά της στα τοπικά ΜΜΕ και εκεί τέλειωσε η υπόθεση με τα ζουμιά από τα νεκρά ζώα να απειλούν έκτοτε τον υδροφόρο ορίζοντα.

Πέραν της επιλεκτικής ευαισθησίας, πάντα για το καλό μας, από τις δηλώσεις αναφύονται και κάποια εύλογα ερωτήματα. Με απλά ελληνικά η φράση: “λόγω μη ύπαρξης χλωριωτή ή λόγω μη καθαρισμού των δεξαμενών” συνεπάγεται και σοβαρές ευθύνες για τις οποίες συνειδητά δεν γίνεται λόγος.

Οφείλει να ξέρει πως σε όλα τα χωριά του ορεινού όγκου, πλην του Άγ. Βλάση , οι δεξαμενές καθαρίστηκαν για τελευταία και μοναδική φορά επί Καλλικράτη, τον Μάη του 2012.

Πέρασαν ήδη πάνω από τρία χρόνια χωρίς καθαρισμό των δεξαμενών, χωρίς κάποια έργα προστασίας των πηγών και μηδαμινή συντήρηση των δικτύων. Δεν μιλάμε βέβαια για αντικατάσταση αμιαντοσωλήνων…Υπάρχουν υπεύθυνοι γι αυτές τις σοβαρές παραβάσεις του νόμου. Το γνωρίζουν και οι πέτρες που λέμε. Μούγκα στη στρούγκα και εδώ από την λαλίστατη αντιπεριφερειάρχη.

Το θέμα του νερού είναι καθαρά πολιτικό. Κανένα από τα χωριά του ορεινού όγκου που ανήκουν στον Δήμο Βόλου ελέω Καλλικράτη δεν απασχόλησε τις υγειονομικές υπηρεσίες με θέματα υγείας εξ' αιτίας του πόσιμου νερού.

Η ανακίνηση από καιρού εις καιρόν του θέματος της χλωρίωσης έχει στόχο την εμπορευματοποίηση του νερού. Οι δηλώσεις της αντιπεριφερειάρχη με αφορμή κάποιες μικροβιακές αναλύσεις στην Άλλη Μεριά ή την Πορταριά, είναι μέρος της παράστασης της οποίας το περιεχόμενο ξέρουμε πλέον απέξω και ανακατωτά. Γι' αυτό είμαστε σε επιφυλακή και εγρήγορση έχοντας ως όπλα, την επιστήμη, τη λογική, την ιστορία του τόπου και τον νόμο.

Όσο για την ουσία του πράγματος, όταν η ΔΕΥΑΜΒ ή όποιος άλλος αρμόδιος φορές διαπιστώνει την παρουσία παθογόνων οργανισμών μέσα στο πόσιμο νερό, οφείλει να το χλωριώνει για μερικές μόνον μέρες στο πλαίσιο απόλυτα επιστημονικών προδιαγραφών αφού ειδοποιήσει τους κατοίκους, να ερευνά και να εντοπίζει την πηγή της μόλυνσης, να αποκαθιστά τη βλάβη και να αποσύρει τελικά τη συσκευή της χλωρίωσης.

Από τις 24 του Μάρτη 2015 που εγκαταστάθηκε χλωριωτής στην Πορταριά ουδείς από την ΔΕΥΑΜΒ ενδιαφέρθηκε για τα περαιτέρω. Η πολιτική του “ρίχνω χλώριο και φεύγω” είναι ποινικά κολάσιμη.

Αντί για τον εισαγγελέα η κ. αντιπεριφερειάρχης διάλεξε για μια ακόμη φορά τη μούγκα στη στρούγκα. Συνειδητά!»