Αλήθεια είναι ότι ο άνθρωπος είτε λόγω «ταχυτήτων ζωής» είτε αποπροσανατολισμένος «κυνηγός» του χρόνου , της ευμάρειας ή ακόμη και της επιβίωσής του , βλέπει μόνο ό,τι είναι μπροστά του ή ό,τι του είναι αναγκαίο για την επίτευξη των στόχων του ……και ίσως αυτό να είναι και το σωστό σε ορισμένες περιπτώσεις.

Υπάρχει όμως δίπλα μας και ο κόσμος της πρόνοιας , είναι οι άνθρωποι του συγγενικού μας περιβάλλοντος , είναι φίλοι , είναι γνωστοί , είναι αυτοί που κυλούν το αναπηρικό καροτσάκι στο πλάι μας , είναι οι συνάνθρωποί μας με αναπηρίες. Για όλους αυτούς υπάρχει το κράτος πρόνοιας , υπάρχει το Kέντρο Kοινωνικής Πρόνοιας της Περιφέρειας Θεσσαλίας. Εκεί 300 περίπου περιθαλπόμενοι-ωφελούμενοι , αποζητούν τη φροντίδα των 200 περίπου εργαζομένων μας και όλοι μαζί φτιάχνουμε μια καθημερινότητα γεμάτη χαμόγελα και αγκαλιές , γεμάτη δημιουργικότητα και ασφάλεια.

«…αυτό το κέντρο κρύβει ακατέργαστα διαμάντια Πρόεδρε….» άκουσα ανήμερα της ημέρας του Πάσχα από εργαζόμενη μας να συνοδεύει τις ευχές της …και έτσι ακριβώς είναι.

Το Κέντρο Κοινωνικής Πρόνοιας της Περιφέρειας Θεσσαλίας κρύβει διαμάντια περιθαλπόμενους , διαμάντια ωφελούμενους , διαμάντια εργαζόμενους…και ερχόμαστε εμείς να ασχοληθούμε με την επεξεργασία τους …., ρόλος δύσκολος , απαιτητικός , αδιάκοπη προσπάθεια, καθημερινή συνύπαρξη με το πρόβλημα και κατ' επέκταση συνεχής αναζήτηση συμβατών λύσεων .

Στο πλαίσιο αυτό εναρμονίστηκαν και συντονίστηκαν  οι δράσεις  για την περίοδο αυτή που διανύουμε , την περίοδο της πρωτόγνωρης για εμάς «παγκόσμιας κρίσης στην υγεία».

1 Πρώτη σκέψη ήταν και είναι η διασφάλιση όλων των απαιτούμενων μέτρων προστασίας για τις δομές  «ανοιχτού τύπου» στη Γιάννουλη και το Βόλο, οι οποίες φιλοξενούν και απασχολούν δημιουργικά τους ωφελούμενους μας έως και τις πρώτες μεσημεριανές ώρες , καθώς και για τις «κλειστού τύπου» δομές μας , στον Αμπελώνα , τα Τρίκαλα και την Καρδίτσα, όπου ανήλικα και ενήλικα Α.Μ.Ε.Α ή συμπολίτες  με πολλαπλές ανάγκες, χαίρουν φροντίδας . Εφαρμόστηκε σύνολο μέτρων σύμφωνα με τις κατευθυντήριες γραμμές του Υπουργείου Εργασίας και της υφυπουργού Δόμνας Μιχαηλίδου,  αφουγκραζόμενη κάθε ανησυχία καθώς και με την σύγχρονη καθοδήγηση του Ε.Ο.Δ.Υ.

  Σε 2^ο χρόνο  ενισχύθηκε η δημιουργική διάθεση των παιδιών, με τη βοήθεια και των γονέων τους φυσικά , με τη δράση  «βοήθεια στο σπίτι από απόσταση»..

Σχεδόν ταυτόχρονα κινητοποιήθηκε  ομάδα εργαζομένων  οι οποίοι προσφέρουν με τη φυσική τους παρουσία «βοήθεια στο σπίτι, σε κάθε σπίτι ωφελούμενου που το έχει ανάγκη» …

Το προσωπικό , στο διάστημα αυτό προσφέρει το 100% τοις 100% των δυνατοτήτων του ενώ παράλληλα τα σύγχρονα δεδομένα της καθημερινότητας όλων οδήγησε στο να διευρυνθεί  η δράση της ψυχολογικής υποστήριξης , πλην των ωφελουμένων και σε γονείς και εργαζόμενους  , που το επιθυμούν.

Οι εκπλήξεις όμως καθώς και η συνεχής διάθεση για δημιουργική απασχόληση των «παιδιών μας» στο σπίτι , δεν σταματούν εδώ.

Οργανώνεται  ένας «διαγωνισμός ζωγραφικής» για όλα τα παιδιά με αναπηρία, ανεξάρτητα ηλικίας και ειδικών δεξιοτήτων . Ενθαρρύνονται  τα παιδιά να αποτυπώσουν σε ένα κομμάτι χαρτί , τον κορωναϊό και ό,τι αντιλαμβάνονται από αυτόν , την αλλαγή τρόπου ζωής , την απουσία επισκεψιμότητας , τον εγκλεισμό ή ακόμη και την ίδια την πολύδιαδεδομένη εικόνα του κορωναϊού.

Περισσότερο πρόκειται για απασχόληση πνευματική και αποτύπωση συναισθημάτων ….έστω και με μια γραμμή , έστω και με ένα χρώμα …

 Ανά τακτά χρονικά διαστήματα οι ψυχολόγοι  , οι εργοθεραπευτές , οι εκπαιδευτές  και οι κοινωνικοί  λειτουργοί, προτρέπουν και καθοδηγούν τους γονείς με τις απαραίτητες συμβουλές τους , σε ευχάριστη αξιοποίηση του χρόνου τους με τα παιδιά στο σπίτι…