Βρίσκεστε εδώ: ΚΕΝΤΡΙΚΗ » ΣΠΟΡ » Τοξότης με ιστορία και ελπιδοφόρο μέλλον
Τοξότης με ιστορία και ελπιδοφόρο μέλλον

Τοξότης με ιστορία και ελπιδοφόρο μέλλον

Flash back

από τον

Χρήστο Τόλιο

Ξεκινώντας την μου στο τοπικό , ως φίλαθλος 4 δεκαετίες plus και παρακολουθώντας δεκάδες παιχνίδια σ' όλα τα γήπεδα του νομού και όχι μόνο, ως λάτρης του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου, ακόμη και του ανεπίσημου μερικές φορές, όταν το πρώτο είχε διακοπές, θα ξεκινήσω τις αναμνήσεις μου από μία ομάδα που μου έκανε κλικ την εποχή εκείνη και ήταν ο πρώτος μου ποδοσφαιρικός έρωτας.

Αν και γαλουχημένος Αγριώτης, παρακολουθώντας μέχρι και τις προπονήσεις του ΘΗΣΕΑ η ομάδα της Αγριάς είχε μία παλινωδία ανάμεσα σε Α' και Β' Τοπική , χωρίς και με θέματα γενικώς. Αργότερα άνθησε και σήμερα ευημερεί και χαίρομαι ιδιαίτερα.

Για να ξαναγυρίσω στον Τοξότη, που είναι ενδεδυμένος με τα χρώματα της “ΜΠΑΡΤΣΑ”, μπλε και κόκκινο, ήταν η πρώτη μου ποδοσφαιρική αγάπη.

Μειράκιο έπαιρνα το αστικό με το νούμερο “5” κάθε Κυριακή, κρυφά από τους γονείς μου, σταματούσα στο φόρο του Αναύρου, ανεβαίνοντας τρέχοντας τον παράλληλο με τη Γορίτσα δρόμο, σε χρόνο DT έφτανα μέχρι το Στάδιο (το σημερινό δημοτικό).

Μιλάμε για το 1977 και τον Τοξότη να αγωνίζεται στο Βοηθητικό και να αρχίζει να διαπρέπει ποδοσφαιρικά, βήμα- βήμα , γράφοντας μία “χρυσή δεκαετία” έως το 1987, που ξαναγύρισε πάλι στις ερασιτεχνικές κατηγορίες , δείχνοντας ύφεση για αρκετά χρόνια και δυστυχώς να σταματήσει να υφίσταται για κάμποσα έτη στα πρώτα χρόνια της νέας χιλιετίας.

Ευτυχώς για την ιστορία του επανήλθε δριμύτερος και διεκδικεί τη θέση που του ανήκει.

Την ομάδα του ΤΟΞΟΤΗ πρωτοείδα τον Μάρτιο του ‘77 κοντά στις Αποκριές. Σε ένα ντέρμπι με τον Ρήγα Φεραίο στο Στάδιο, ο Ρήγας άρτι υποβιβασθείς από τη Β' , με αξιολογότατη ομάδα, αναγκάστηκε να παίξει σθεναρή άμυνα για να μην ηττηθεί.

Με τρεις-τέσσερις χιλιάδες κόσμο στο Στάδιο, ένθεν -κακείθεν και με την τρομπέτα του “Ανδρέα” να συνεπικουρεί τον ΤΟΞΟΤΗ.

Έκτοτε , μέχρι και το 1982, που αποχώρησα απο την περιοχή , λόγω υποχρεώσεων, παρακολούθησα τον Τοξότη σε δεκάδες παιχνίδια του.

Παράλληλα δε τον είδα σε ατέρμονες μάχες ποδοσφαιρικές, με παλληκαριά να ανεβαίνει αυτή την 5ετία μέχρι την Β' Εθνική, με αντιπάλους ιδιαίτερα δυνατούς , όπως ο Γ.Σ. Αλμυρού, ο Ρήγας Φεραίος, ο και ο Σαρακηνός, ομάδες που την πενταετία αυτή βρισκόταν στην ισχυρή τότε είτε στην “Α' Εθνική ” είτε στο τοπικό.

Ο Τοξότης ιστορικά ανήκει στην 5άδα των ομάδων που έχουν εκπροσωπήσει το Μαγνησιώτικο στις δύο πρώτες στην τάξη εθνικές κατηγορίες, μαζί με τον Ολυμπιακό, τη ίκη, τον Ρήγα Φεραίο και τον “νέο” Ν.Π.Σ. Έχει αγωνιστεί στη Β' Εθνική τη σαιζόν ‘81-'82 και στη Γ' Εθνική (τη νεοσύστατη) την επόμενη σαιζόν.

Κατόπιν, τις 4 επόμενες στη νεοδημιουργηθείσα Δ' Εθνική.

Όσο ήκμαζε η ομάδα του Ολυμπιακού Βόλου, πρωταγωνιστώντας στη Β' Εθνική , υποστήριζε με έμψυχο υλικό και τον Τοξότη και ό,τι αξιόλογο είχε ο Τοξότης έκανε το βήμα παραπάνω για τον Ολυμπιακό.

Και από έμψυχο υλικό … τι να πρωτοθυμηθώ πάρα πολλούς μέχρι το 1982 και περισσότερους μέχρι το 1987.

Ξεκινώντας, λοιπόν, από τον τερματοφύλακα μέχρι και το αριστερό εξτρέμ θα μνημονεύσω αθλητές που πήραν από το χέρι τον Τοξότη και τον ανέβασαν στο μεγαλύτερο σκαλοπάτι της ιστορίας του. Φουστάνας, Αδραχτάς, Πατρίκιος οι κήπερς, Σταμόπουλος, Βαλαρούτσος, Αραβανόπουλος, Τζανετόπουλος, Οικονόμου Παύλος δεξιά μπακ, ο μοναδικός Στάθης και φίλος μου αριστερό μπακ, Μάκης Σίμος, Κούτσικας, Καμπέρης (και φορ ο Τάσος) σέντερ μπακ, Θόδωρος Σούλης Μπέϊκος, Γκανάτσιος (φίλος μου) , Κουλακτσής, Τσάκος , Γλυκός, Γαλάτης, Μιχ. και Θαν. Τριχιάς , Γουλέτσος και άλλοι πολλοί στα χαφ και Καραμπάς, Σωτήρης , Σπ. Γιωτόπουλος, Ν. Ράγγος στην γραμμή κρούσης.

Ήρθαν και άλλα παιδιά στην πορεία να βοηθήσουν ο Αξιούργος , ο Νικόλας ο Κορτέσης και άλλοι που δεν ενθυμούμαι.

Όμως η ομάδα αυτή ανεβαίνοντας στη Β' Εθνική ενισχύθηκε στο ελάχιστο με ποδοσφαιριστές εκτός του Νομού ( Καρακικές από τη Θήβα και Λάμπρου από την Χαλκίδα).

Έπαιξε με δικά της παιδιά και με ενίσχυση από την ομάδα του Ολυμπιακού που μεσουρανούσε στο πρωτάθλημα της Β' Εθνικής και για “διαφόρους” λόγους δεν ανέβηκε στην παραπάνω κατηγορία.

Τον Μάϊο του 1983 , σε ένα παιχνίδι στην Καλλιθέα, παίζοντας η ομάδα του Τοξότη στη Γ' Εθνική, προτελευταία αγωνιστική της σαιζόν , στο ξακουστό “ΕΛ Πάσο” και χωρίς κανένα αγωνιστικό ενδιαφέρον, κατεβαίνοντας με 12 παίκτες , κατάφερε να στριμώξει στα σχοινιά τη γηπεδούχο Καλλιθέα του μετέπειτα μεγάλου παράγοντας “ΣΑΛΕΥΡΗ” που την οδήγησε στην Α' Εθνική.

Έναν Τοξότη χάρμα ειδέσθαι με τους τέσσερις αδελφούς ΤΡΙΧΙΑ στην ίδια ενδεκάδα (Μιχάλη-Γιάννη, Κώστα -Θανάση) , τον Γεράσιμο Σαρρή δεξιό εξτρέμ και τον Πατρίκιο (που μας λείπει) γκολκήπερ.

Με τον αείμνηστο Παππά τον Αντώνη κόουτς και τον Ανέστη τον Ιωσηφίδη πρόεδρο. Ήταν και η τελευταία του χρονιά, αλλά και η πρώτη του στην Γ' Εθνική.

Την επόμενη τετραετία (‘83-'87) με αξιοπρέπεια παρέμεινε σε μια ανταγωνιστικότατη Δ' Εθνική , με νέο αίμα και έμπειρους παίκτες και αργότερα από το 1987 έως την παύση του έκανε μια αξιοπρεπή πορεία στα τοπικά πρωταθλήματα.

Εδώ και μια δεκαετία , αφού για δύο χρόνια έπαψε να λειτουργεί, παραδίδοντας την σφραγίδα του στην ΕΠΣΘ, με ενέργειες μερικών παλαιμάχων του (Τζανετόπουλος, Αραβανόπουλος) και τον σημερινό του προπονητή, άρχισε αχνά-αχνά να ανθίζει , καταφέρνοντας το 2019 να επανέλθει εκεί που του αξίζει.

Το σίγουρο όμως είναι ένα: Ότι θα επανέλθει, κάνοντας restart, σε μεγαλύτερη κατηγορία.

Σημ. Μόνο μία συγνώμη στους δεκάδες αθλητές που την περίοδο αυτή φόρεσαν τη φανέλλα,  προσθέτοντας ένα λιθαράκι στην άνοδο του σωματείου και δεν δύναμαι να τους αναφέρω ένεκα παρέλευσης μίας 40ετίας.

PagasitikosNews logo

ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

    Dark Mode

    "Αλιεύοντας" την είδηση