Με την ταινία “truman” σε σκηνοθεσία Ντιέγκο Ντουμπγκόφσκι, συνεχίζονται οι προβολές της κινηματογραφικής κοινότητας του ΔΟΕΠΑΠ-ΔΗΠΕΘΕ του Δήμου Βόλου.

Η ταινία θα προβληθεί την Παρασκευή 16 Φεβρουαρίου στο Μεταξουργείο στην Ν.Ιωνία (έναρξη 21:30) και την Δευτέρα 19 Φεβρουαρίου στο Αχίλλειο στις 21:15 (έναρξη 21:30).

Truman

Truman

Ισπανία, Αργεντινή , 2015

Παραγωγή: Ντιέγκο Ντουμπγκόφσκι

Σκηνοθεσία: Σεσκ Γκάι

Σενάριο: Τομάς Αραγκέι, Σεσκ Γκάι

Φωτογραφία: Αντρέου Ρεμπές

Μοντάζ: Πάμπλο Μπαρμπιέρι Καρέρα

Μουσική: Νίκο Κότα, Τότι Σολέρ

Πρωταγωνιστούν: Ρικάρντο Ντάριν, Χαβιέρ Καμάρα

Διάρκεια: 108 λεπτά

Γλώσσα: Ισπανικά

Υπόδειγμα τού πώς να χειριστείς ένα επικίνδυνα μελοδραματικό θέμα, η μικρή αυτή κινηματογραφική έκπληξη από την Ισπανία προσφέρει αυθεντική συγκίνηση, διακριτικό χιούμορ και καλογραμμένους χαρακτήρες σε έναν εξαιρετικά ισορροπημένο συνδυασμό.

Ο Τoμάς ταξιδεύει από τον Καναδά στη Μαδρίτη για να συναντήσει τον παιδικό του φίλο Χούλιαν, ο οποίος έχει διαγνωστεί με καρκίνο σε τελικό στάδιο. Θα περάσει μαζί του και με τον αγαπημένο του σκύλο Τρούμαν τέσσερις μέρες, σε ένα γλυκόπικρο και άκρως συγκινητικό δράμα υποδειγματικής σεναριακής κομψότητας, το οποίο σχολιάζει καίρια τις ανθρώπινες σχέσεις. Βραβεία Γκόγια καλύτερης ταινίας, σκηνοθεσίας, σεναρίου και αντρικών ρόλων.

Μαθητής του Γούντι Άλεν και του Ερίκ Ρομέρ, ο Σεσκ Γκάι μελετά τις ανθρώπινες σχέσεις μέσα από πολυπρόσωπες δραμεντί χαρακτήρων («Ζευγάρια στην Πόλη», «Ένα Πιστόλι σε Κάθε Χέρι» ), στηριγμένες στο σενάριο και τους διαλόγους του. Στην έβδομη και καλύτερη ταινία του, ο 49χρονος Καταλανός εστιάζει την προσοχή του σε δύο μονάχα πρόσωπα και ένα σκύλο, περιορίζει τη φλυαρία του και ξεκινά από το… τέλος. Δηλαδή από το μόνο αναπόδραστο γεγονός στη ζωή, το οποίο ο ηθοποιός Χουλιάν καλείται να αντιμετωπίσει πιο «προγραμματισμένα» από τους περισσότερους συνανθρώπους του.

Διαγνωσμένος με καρκίνο των πνευμόνων σε τελικό στάδιο, περνά τους τελευταίους μήνες του παίζοντας στο θέατρο και κάνοντας παρέα με τον πιστό σκύλο του Τρούμαν. Ταξιδεύοντας από τον Καναδά στη Μαδρίτη, ο παλιός του φίλος Τομάς θα τον επισκεφτεί για τέσσερις μέρες, αμήχανος αρχικά από τις εξελίξεις και αιφνιδιασμένος στη συνέχεια από μια σειρά αποφάσεων του Χουλιάν. Είναι όμως αποφασισμένος να τον βοηθήσει στις εκκρεμότητές του, ανάμεσα στις οποίες είναι να βρεθεί εκείνος που θα αναλάβει άμεσα τη φροντίδα του Τρούμαν.

Φαντάζομαι πως τα δικαιώματα αυτής της βραβευμένης με πέντε Γκόγια (καλύτερης ταινίας, σκηνοθεσίας, σεναρίου, α΄ και β΄ αντρικού ρόλου ) δραματικής κομεντί έχουν ήδη μοσχοπουληθεί στο Χόλιγουντ, καθώς όχι μόνο η ιδέα και οι χαρακτήρες, αλλά κυρίως η σεναριακή ανάπτυξή τους, συνδυάζει ανθρωπιά και (επώδυνη ) ειλικρίνεια, διαχρονικά και καθημερινά διλήμματα, γέλιο και δάκρυ. Επιπλέον, η αισιόδοξη διαχείριση ενός σκοτεινού θέματος δεν κάνει ούτε στιγμή τον θεατή να νιώσει άβολα, κάτι το οποίο ο Γκάι επιτυγχάνει με αξιοθαύμαστη κινηματογραφική επιδεξιότητα. Αντί να σπρώξει τις καταστάσεις προς το συνήθη, εύκολα εξαργυρώσιμο στα ταμεία μελοδραματισμό, διατηρεί μέχρι τέλους μια τίμια στάση απέναντι στα συναισθήματα των ηρώων και το ρεαλισμό της μινιμαλιστικής πλοκής.

Χωρίς να αιφνιδιάζει με ουρανοκατέβατες ανατροπές, επικεντρώνεται στα βλέμματα και τις σιωπηλές αντιδράσεις, στις μικρές λεπτομέρειες και τις αθώες κουβέντες. Γνωρίζοντας πως αυτά που κρύβουμε ο ένας από τον άλλον είναι συχνά σοβαρότερα απ' όσα αποκαλύπτουμε, «ξεφλουδίζει» μία μία τις κοινωνικές, οικογενειακές και προσωπικές σχέσεις του Χουλιάν, εμμέσως και του Τομάς, στηριγμένες πάνω σε αθώα και εν πολλοίς δικαιολογημένα ψέματα. Ή μάλλον σε μισές αλήθειες, που παρηγορούν, μα δεν θεραπεύουν τις συλλογικές και ατομικές μας ανασφάλειες, οι οποίες όλες πηγάζουν από το φόβο του θανάτου.

Έτσι, αθόρυβα, μεθοδικά και συγκινητικά, ο Γκάι φτάνει βαθιά στη σπουδαία αυτή σινε-ψυχανάλυσή του, παρουσιάζοντας την καθημερινότητά μας σαν μια κωμικοτραγική φάρσα που κρύβει τον πόνο πίσω από την ελαφρότητα και τη βαρβαρότητα κάτω από τους καλούς τρόπους. Σαν μια γιγαντιαία παράσταση των «Επικίνδυνων σχέσεων» του Λακλό δηλαδή, όπως ακριβώς αυτή στην οποία πρωταγωνιστεί στο θέατρο ο Χουλιάν.