Χωρίς να το ξέρει και προτού καν γνωριστούμε με αφορμή αυτή τη συνέντευξη, ο Τζ.Κ. Σίμονς μου είχε «μιλήσει» από τον Φεβρουάριο, μέσα από την οσκαρική ευχαριστήρια ομιλία του: «Τηλεφωνήστε στη μαμά σας, τηλεφωνήστε στον μπαμπά σας. Αν είστε αρκετά τυχεροί και έχετε έναν ή και τους δυο σας γονείς ζωντανούς, τηλεφωνήστε τους. Μην τους στείλετε μήνυμα στο κινητό ή στο μέιλ. Καλέστε τους στο τηλέφωνο. Πείτε τους ότι τους αγαπάτε, ευχαριστείστε τους, ακούστε τους, για όσο χρόνο θέλουν να σας μιλήσουν». Είχε απόλυτο δίκιο. Εκτοτε, ακολουθώ τη συμβουλή του σχεδόν καθημερινά.

Παρά τους σκληρούς, αγριωπούς, ενίοτε φωνακλάδικους ρόλους που έχει παίξει ως τώρα, ο Τζ.Κ. Σίμονς είναι ένας πολύ γλυκός άνθρωπος, ένας «τυπικός οικογενειάρχης», όπως αυτοχαρακτηρίζεται, που λατρεύει τη δια βίου σύζυγό του, Μισέλ Σουμάχερ, τα δυο παιδιά του, τους γονείς του.
Η ταινία «Χωρίς μέτρο» (2014), για τον ρόλο του στην οποία κέρδισε το Οσκαρ Β' Ανδρικού Ρόλου, δεν είχε βγει ακόμα στις αίθουσες όταν τον πλησίασε ο Χριστόφορος Παπακαλιάτης και του πρότεινε να συμμετάσχει στο νέο του κινηματογραφικό εγχείρημα «Ενας άλλος κόσμος» («Worlds Apart»). Πρόκειται για τρεις ιστορίες αγάπης ανάμεσα σε Έλληνες και ξένους υπηκόους, με φόντο μια Ελλάδα που αλλάζει ραγδαία. Ο Τζ.Κ. Σίμονς πρωταγωνιστεί, ως Σεμπάστιαν, μαζί με τη Μαρία Καβογιάννη, στην τρίτη ιστορία, με τίτλο «Second Chance» («Δεύτερη Ευκαιρία»). «Στην ταινία ‘Χωρίς μέτρο', έπαιζα έναν πολύ θυμωμένο άνθρωπο. Οταν ολοκληρώθηκαν τα γυρίσματα, είπα στον ατζέντη μου ότι ο επόμενός ρόλος μου θα ήθελα να είναι πολύ γλυκός. Ηθελα να βρω μια ιστορία αγάπης για εξηντάχρονους. Και τη βρήκα».

Βρήκε, επίσης, και τον Χριστόφορο Παπακαλιάτη αυτοπροσώπως να τον περιμένει στο αεροδρόμιο, όταν πάτησε το πόδι του στο ελληνικό έδαφος: «Όταν έφτασα στην Αθήνα, βρήκα τον Χριστόφορο τον ίδιο να με περιμένει στο αεροδρόμιο! Τον σκηνοθέτη και σεναριογράφο της ταινίας να έχει μπει στον κόπο να με προϋπαντήσει, ενώ θα μπορούσε κάλλιστα να έχει στείλει κάποιον άλλον! Ε, αυτή η κίνηση του Χριστόφορου έδωσε το στίγμα της μετέπειτα συνεργασίας μας». Ο Παπακαλιάτης έδειξε στον Τζ.Κ. Σίμμονς την «ωραία Ελλάδα». Τον ξενάγησε στο Σούνιο, στην Πλάκα, στο Μουσείο της Ακρόπολης, στο Ηρώδειο και στον Παρθενώνα, όπου εντυπωσιάστηκε με την ενέργεια του χώρων. «Ηταν μαγικά. Η ιστορία του τόπου σας είναι παντού γύρω σας». Δεν παρέλειψε δε να δηλώσει ότι «τα Γλυπτά του Παρθενώνα πρέπει να επιστραφούν στην Ελλάδα, γιατί ανήκουν στην Ελλάδα».

Πως συστήνεστε σε κάποιον που δεν σας έχει αναγνωρίσει στο δρόμο, σε ένα κατάστημα, σε ένα πάρτι;
Θα έλεγα ότι είμαι 1/2 ντροπαλός, 1/2 φιλικός, οπότε, συνήθως λέω, «Γεια, είμαι ο Τζ.Κ.». Μερικές φορές πάλι, λέω ότι ονομάζομαι Τζο, που είναι το όνομα του γιου μου. Αυτό το παιχνίδι με τα ονόματα ξεκίνησε, όταν ο γιος μου ήταν μικρός και παραγγέλναμε φαγητό από έξω και έπρεπε να δώσω ένα όνομα για την παραγγελία. Όπως όλα τα μικρά παιδιά, τον διασκέδαζε πολύ αυτό το μικρό παιχνίδι «συνομωσίας». Στη συνέχεια, αυτή η πρακτική αποδείχτηκε απλώς πολύ βολική για μένα, στις κοινωνικές συναναστροφές μου.

Όταν ήσασταν εσείς στην ηλικία του γιου σας, φανταζόσασταν τον εαυτό σας ως ηθοποιό στο μέλλον;
Ποτέ δεν μου είχε περάσει από τον νου ότι θα γινόμουν ηθοποιός. Αυτό που ονειρευόμουν ήταν να παίξω κεντρικός στους Detroit Tigers.

Στην οσκαρική ομιλία σας, ευχαριστήσατε, εκτός από τη γυναίκα και τα παιδιά σας, και τους γονείς σας. Ποια συμβουλή τον γονιών σας ακολουθήσατε και στην πορεία αποδείχτηκε σοφή;
Οι γονείς μου, από όσο θυμάμαι, δεν μας έδιναν πολύ συγκεκριμένες συμβουλές. Αυτό, όμως, που μας δίδασκαν καθημερινά, με τις πράξεις και τις πρακτικές τους, ήταν να είμαστε ευγενικοί, δίκαιοι, υπεύθυνοι και να δουλεύουμε σκληρά για ό,τι επιθυμούμε στη ζωή μας. Τις ίδιες αρχές προσπαθούμε να περάσουμε και στα δικά μας παιδιά η γυναίκα μου και εγώ. Φυσικά, δίνοντας πρώτοι το καλό παράδειγμα.

Είστε ένας από τους έντεκα ηθοποιούς, όλων των εποχών, που έχετε κερδίσει για τον ίδιο ρόλο («Χωρίς μέτρο») βραβείο Οσκαρ, Χρυσή Σφαίρα, BAFTA, Critics' Choice και SAG. Πως νιώθετε για αυτό το επίτευγμά σας;
Ειλικρινά, αυτό που νιώθω είναι ότι ο ρόλος μου στη συγκεκριμένη ταινία πραγματικά άγγιξε μια χορδή στους ανθρώπους. Και γι' αυτό ευχαριστώ ειλικρινά τον Ντάμιεν Σαζέλ (σ.σ. σκηνοθέτη της ταινίας “Χωρίς μέτρο»).

Έχετε δουλέψει στο Broadway, σε δημοφιλείς τηλεοπτικές σειρές, στο Χόλιγουντ και τώρα σε μία ταινία ελληνικής παραγωγής. Πως θα περιγράφατε την ελληνική επαγγελματική σας εμπειρία σε σχέση με τις προηγούμενες;
Η εμπειρία των γυρισμάτων της ταινίας «Ενας άλλος κόσμος» ήταν υπέροχη και, ειλικρινά, μπορεί να συγκριθεί με κάποιες πολύ αγαπημένες μου επαγγελματικές στιγμές από το παρελθόν. Ο Χριστόφορος (Παπακαλιάτης) έστησε ένα πολύ καλό πλατό. Ήταν αποτελεσματικός και με φοβερό χιούμορ, ενώ, παράλληλα, δημιούργησε μια ατμόσφαιρα όπου οι ηθοποιοί αισθανόμασταν πολύ ασφαλείς και ελεύθεροι για να είμαστε δημιουργικοί.

Έχετε δει κάποια δοκιμαστική προβολή της ταινίας; Θεωρείτε ότι η συγκεκριμένη ελληνική κινηματογραφική παραγωγή μπορεί να έχει διεθνή απήχηση;
Ο Χριστόφορος μου έδειξε μια προχωρημένη –όχι τελική- κόπια της ταινίας, εδώ στο Λος Αντζελες. Τη λάτρεψα! Είναι μια υπέροχη αφήγηση, γεμάτη πάθος και τρυφερότητα, άλλοτε όμορφη και γλυκιά, άλλοτε σπαρακτική. Ναι, θεωρώ ότι άνετα μπορεί να «μιλήσει» σε ένα ευρύ κοινό, καθώς έχει άρωμα και γεύση Ελλάδας, αλλά και διεθνή στοιχεία.

Αλήθεια, συνηθίζετε να βλέπετε ταινίες; Εχετε δει, για παράδειγμα, το «Lobster», σε σκηνοθεσία Γιώργου Λάνθιμου;
Όχι, δεν το έχω δει. Η αλήθεια είναι ότι δεν βλέπω όσες ταινίες θα ήθελα να δω, παρά την παρότρυνση των παιδιών μου, που θέλουν να παρακολουθούμε πιο πολλές ταινίες μαζί.

Για τις ανάγκες των γυρισμάτων του «Ενας άλλος κόσμος», μείνατε στην Αθήνα περίπου δύο εβδομάδες. Αν στέλνατε μια καρτ-ποστάλ από την Ελλάδα σε έναν φίλο σας στην Αμερική, πώς θα περιγράφατε την εδώ εμπειρία σας;
Θαυμάσια! (σ.σ. σε άψογα ελληνικά!) Παρότι ο χρόνος διαμονής μου στην πατρίδα σας ήταν πολύ συμπυκνωμένος επαγγελματικά, ο Χριστόφορος ξέκλεψε κάποια μικρά διαστήματα και με πήγε στην Ακρόπολη, στην Πλάκα, στο Ηρώδειο, στη θάλασσα, στο Σούνιο. Επίσης, με εισήγαγε στην ελληνική κουζίνα –μη με ρωτήσετε μόνο να σας πω σε ποια εστιατόρια πήγαμε! Έχω φρικτή μνήμη! Δεν θυμάμαι γενικώς πολλά πράγματα, εκτός από τις ατάκες των ρόλων μου.

Και οι Έλληνες; Τι εικόνα αποκομίσατε;
Λόγω φόρτου εργασίας, συναναστράφηκα κυρίως τους ανθρώπους της ταινίας και μπορώ να πω ότι έμεινα ιδιαίτερα ευχαριστημένος από τον συνδυασμό φιλικότητας (τον οποίο απολύτως ανάμενα) και επαγγελματισμού (τον οποίο δεν ήξερα αν έπρεπε να αναμένω ή όχι).

Η ταινία, ενώ εστιάζει σε ένα τρίπτυχο ερωτικών ιστοριών, έχει ως φόντο την ελληνική κοινωνικο-οικονομική κρίση. Πως εντυπώθηκε σε σας αυτή η περιρρέουσα συνθήκη;
Δεν ξέρω εάν ένιωσα καν αυτό που περιγράφετε, καθώς ήμουν απλώς ένας επισκέπτης στην πατρίδα σας, για ένα πολύ μικρό χρονικό διάστημα, περίπου δέκα ημερών, κατά το οποίο δούλευα συνεχώς. Ο Χριστόφορος και τα υπόλοιπα παιδιά από το σετ μου επεσήμαναν διάφορα πράγματα, αλλά για μένα, αυτό που έβλεπα ήταν μια πολύ κανονική πόλη, με κανονικά, συνηθισμένα προβλήματα.

Ως Σεμπάστιαν, κάποια στιγμή λέτε στην ταινία: «Τα πάντα ξεκινούν από τη στιγμή που ερωτεύεσαι. Η ηλικία δεν παίζει κανένα ρόλο». Σας αντιπροσωπεύσει και στην προσωπική σας ζωή αυτή η ατάκα;
Λατρεύω αυτή την ατάκα και θεωρώ ότι είναι απολύτως αληθινή. Ο έρωτας δεν αφορά μόνο τα νιάτα. Επίσης, μπορείς να ερωτεύεσαι πάλι, και πάλι, και πάλι τον ίδιο άνθρωπο. Ακόμα και τώρα, μετά από πολλά χρόνια γάμου, βλέπω νέα στοιχεία στη γυναίκα μου τα οποία μπορώ να ερωτευτώ.

Τι σας έλκει ερωτικά σε μια γυναίκα;
Α, είμαι αυτό που λένε, πολύ αναμενόμενος άνθρωπος, οπότε, αρχικά με ελκύουν τα συνήθη σωματικά χαρακτηριστικά, αλλά, εντέλει, αυτό που είναι για μένα απόλυτα ελκυστικό πάνω σε μία γυναίκα είναι η ευχάριστη και τρυφερή διάθεσή της.

Τέλος, με ποια ελληνική λέξη θα θέλατε να κλείσουμε αυτή τη συνέντευξη;
Όπως σας έχω ήδη πει, έχω φρικτή μνήμη, αλλά όντως υπάρχει μία λέξη που θυμάμαι από την ταινία και περιγράφει την εντύπωση που αποκόμισα από τον Χριστόφορο, τη Μαρία (Καβογιάννη) και όλους τους Έλληνες με τους οποίους συνεργάστηκα: Ενθουσιασμός (σ.σ. επίσης, σε άψογα ελληνικά).

Πηγή: kathimerini.gr