Βρίσκεστε εδώ: ΚΕΝΤΡΙΚΗ » ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ » ΣΙΝΕΜΑ » “Το Μυστικό της Πέτρα” σε Μεταξουργείο και Αχίλλειον
“Το Μυστικό της Πέτρα” σε Μεταξουργείο και Αχίλλειον

“Το Μυστικό της Πέτρα” σε Μεταξουργείο και Αχίλλειον

Με την ταινία “Το Μυστικό της Πέτρα (Petra)”,  σε σκηνοθεσία Χάιμε Ροζάλες,  ξεκινούν την τελευταία Παρασκευή του Σεπτεμβρίου (27-9-2019) για 37η συνεχή χρονιά οι προβολές της κινηματογραφικής κοινότητας του ΔΟΕΠΑΠ-ΔΗΕ του Δήμου Βόλου.

Οι “προβολές” ξεκίνησαν το 1983 από τον Δήμο ς με την πρωτοβουλία μίας μικρής ομάδας κινηματογραφόφιλων της πόλης μας στο χώρο που συστεγάζονταν τότε το ΚΑΠΗ του Δήμου.

Την περίοδο 1986-1987 μεταφέρονται στον κινηματογράφο ΛΥΡΙΚΟ, ο οποίος στην συνέχεια μετατράπηκε σε σούπερ μάρκετ ακολουθώντας την τύχη των περισσοτέρων αιθουσών της χώρας. Τότε συστήνεται και ο σύλλογος “Κινηματογραφική Κοινότητα” που αναλαμβάνει την όλη ευθύνη και επιμέλεια.

Στη συνέχεια οι προβολές επιστρέφουν στο Δημαρχείο .Ιωνίας και από το 1988 και μετά, βρίσκουν κατά καιρούς στέγη στον Πολιτιστικό Οργανισμό του Δήμου .Ιωνίας, στην “Κοινωφελή Δημοτική Επιχείρηση ΙΩΝΙΑ” και τέλος στον ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΠΑΙΔΙΟΥ, ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ – ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. του ενιαίου πια Δήμου Βόλου.

Όλα αυτά τα χρόνια η παρουσία της Κινηματογραφικές Κοινότητας είναι συνεχής και αδιάλειπτη με ένα πρόγραμμα που ξεκινά κάθε χρόνο την τελευταία Παρασκευή του Σεπτεμβρίου και λήγει στα τέλη του Μαΐου.

Η ταινία θα προβληθεί την Παρασκευή 27 Σεπτεμβρίου στο Μεταξουργείο στην Ν.Ιωνία (έναρξη 21:30) και την Δευτέρα 30 Σεπτεμβρίου στο Αχίλλειο στις 21:30.

Το Μυστικό της Πέτρα

Petra

Ισπανία, Γαλλία, Δανία, 2018

Σκηνοθεσία: Χάιμε Ροζάλες

Σενάριο: Μικέλ Γκασραμπίντε, Κλάρα Ροκέτ, Χάιμε Ροζάλες

Φωτογραφία: Ελέν Λουβάρ

Μοντάζ: Λουτσία Κασάλ

Μουσική: Κρίστιαν Αϊντνες Αντερσεν

Πρωταγωνιστούν: Μπάρα Λένι, Μαρίζα Παρέδες, Χοάν Μποτέι, Αλεξ Μπρέντεμουλ

Διάρκεια: 107 λεπτά

Μια γυναίκα αναζητά τα ίχνη του πατέρα της, τον οποίο δεν γνώρισε ποτέ, προσεγγίζοντας έναν διάσημο καλλιτέχνη που είναι σίγουρη ότι γνωρίζει την αλήθεια.

Ένα οικογενειακό μυστήριο και μια παραβολή για το κακό, τις σκιές του παρελθόντος, την συγχώρεση και την πορεία εμπρός, χωρούν δίχως τίποτα να στριμώχνεται σε αυτή την αληθινά φιλόδοξη ταινία.

Χωρισμένο σε κεφάλαια κι εξίσου πυκνό με ένα σπουδαίο βιβλίο της κλασικής λογοτεχνίας – ή μια αρχαία ελληνική αν προτιμάτε – η έκτη μεγάλου μήκους του Ισπανού σκηνοθέτη της «Μοναξιάς» είναι δίχως αμφιβολία η πιο φιλόδοξη, μεγαλόπρεπη και πιθανότατα ικανοποιητική για ένα κοινό πέρα από τον κύκλο των θαυμαστών του μέχρι τώρα υ του.

Η ιστορία του, τοποθετημένη στο μεγαλύτερο μέρος της σε μια σαγηνευτικά όμορφη φύση στην επαρχία της Ιβηρικής Χερσονήσου και σε ένα εξίσου φωτογενές σπίτι βρίσκει την κεντρική ηρωίδα του Πέτρα, να φτάνει εκεί προκειμένου να μαθητεύσει για λίγο καιρό δίπλα στον ηλικιωμένο διάσημο καλλιτέχνη Χάουμε.

Η γυναίκα του Μαρίσα την προετοιμάζει ότι δεν πρόκειται να μάθει τίποτα εκτός από το πως να βγάλει χρήματα, ο γιος του Λούκας ξεκαθαρίζει ότι ο πατέρας του είναι ένας σκληρός και διεσμένος άντρας, ακόμη κι ο βοηθός του κι επιστάτης του κτήματος την προειδοποιεί πως τίποτα καλό δεν θα πάρει από αυτό το μέρος.

Όμως η Πέτρα έχει έναν πολύ σημαντικό λόγο να προσεγγίσει τον Χάουμε κι αυτός δεν είναι άλλος από την βεβαιότητα ότι πρόκειται για τον πατέρα της που δεν γνώρισε ποτέ και την ταυτότητα του οποίου η της δεν της αποκάλυψε ποτέ μέχρι τον θάνατό της.

Και κάπως έτσι θα αρχίσει να ξετυλίγεται ο μίτος μιας ιστορίας που χωρά στην μη γραμμική αφήγησή της, μια σειρά από συναρπαστικούς χαρακτήρες που ο καθένας βρίσκει τον χώρο του να υπάρχει και την άνεση να σκιαγραφηθεί, ένα πλήθος από συγκλονιστικά γεγονότα και μια συλλογή από ιδέες και συναισθηματικές αναταράξεις προμηνύουν συνεχώς το ξέσπασμα μιας σαρωτικής θύελλάς.

Όμως ο Χάιμε Ροζάλες είναι από εκείνους τους σκηνοθέτες που κρατούν πάντα σφιχτά τα ηνία του δράματος, διατηρώντας πάντα αυτό που στα χέρια ενός άλλου θα μπορούσε να μεταμορφωθεί σε εκκωφαντικό μελόδραμα στο σημείο ενός υπόκωφου μα πάντα αποτελεσματικού και γεμάτου ένταση δράματος.

Χτισμένο πάνω σε ένα σενάριο που είναι τόσο πλούσιο ώστε να φλερτάρει με την υπερβολή δίχως ποτέ να της παραδίνεται, πατώντας γερά πάνω στις ερμηνείες των ηθοποιών που επαγγελματίες ή μη είναι όλοι εξαιρετικοί και κυρίως στην σκηνοθεσία του Ροζάλες που δίνει στον τόπο και στην ίδια την κάμερα την υφή αληθινών χαρακτήρων και κατορθώνει να δώσει σχήμα στην αόρατη που μοιάζει να στοιχειώνει τις ζωές και την μοίρα αν θέλετε των ηρώων, το φιλμ δεν είναι τίποτα λιγότερο από εντυπωσιακό τόσο στο κομμάτι των ιδεών όσο και της κατασκευής.

Μπορεί το δεύτερο μέρος να είναι πιο πλούσιο σε αποκαλύψεις μα όχι το ίδιο στιβαρό σε ατμόσφαιρα κι ένταση μια τουλάχιστον μια από τις τύχες των ηρώων να έρχεται υπερβολικά απροειδοποίητα και η χρήση της μουσικής – για πρώτη φορά στο σινεμά του Ροζάλες – να μην λειτουργεί πάντα αποτελεσματικά, όμως αυτές δεν είναι τίποτα λιγότερο από μικρές αντιρρήσεις σε ένα φιλμ που κατορθώνει να υψώνεται θεαματικά πάνω από οποιοδήποτε μικρό στραβοπάτημά του.

 

PagasitikosNews logo

ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

    Dark Mode

    "Αλιεύοντας" την είδηση