Με την ταινία “Ρούμπα”, σε σκηνοθεσία Ντομινίκ Αμπέλ, Φιόνα Γκόρντον και Μπρούνο Ρομί, συνεχίζονται οι προβολές της Κινηματογραφικής Κοινότητας από τον ΔΟΕΠΑΠ – ΔΗΠΕΘΕ του Δήμου Βόλου.
Η ταινία θα προβληθεί την Παρασκευή 4 Μαρτίου στο Μεταξουργείο στην Ν.Ιωνία (έναρξη 21:30) και την Δευτέρα 7 Μαρτίου στο Αχίλλειο στις 21:15 (έναρξη 21:30).

Ρούμπα
Rumba

Γαλλία/Βέλγιο, 2008. Σκηνοθεσία -σενάριο: Ντομινίκ Αμπέλ, Φιόνα Γκόρντον, Μπρούνο Ρομί. Ηθοποιοί: Ντομινίκ Αμπέλ, Φιόνα Γκόρντον. 77′

Απολαυστική, λιγάκι μελαγχολική, ταινία, εμπνευσμένη από το μπουρλέσκο και την κλασική βουβή κωμωδία. Εξοχη μιμική, λιγοστός διάλογος και ωραία οπτικά γκαγκ, από το ζευγάρι Ντομινίκ Αμπέλ και Φιόνα Γκόρντον.

Από την εβδομάδα της Κριτικής του φεστιβάλ Κανών 2008 μας έρχεται η απολαυστική αυτή ταινία, εμπνευσμένη από την κλασική βουβή κωμωδία, που έγραψαν και σκηνοθέτησαν οι Βέλγοι Ντομινίκ Αμπέλ και Μπρούνο Ρομί και η Καναδή Φιόνα Γκόρντον. Οι δύο απ' αυτούς, ο Ντομινίκ Αμπέλ και η Φιόνα Γκόρντον, ερμηνεύουν και τους δύο βασικούς πρωταγωνιστές, ένα ζευγάρι δασκάλων σε σχολείο σε κάποια επαρχιακή πόλη του Βελγίου. Ο Ντομ (Αμπέλ) είναι δάσκαλος γυμναστικής και η Φιόνα (Γκόρντον) δασκάλα αγγλικών, ενώ ταυτόχρονα κάνουν πρόβες για να πάρουν μέρος σε διαγωνισμό λατινοαμερικανικού χορού. Λίγο μετά που κερδίζουν το πρώτο βραβείο στον διαγωνισμό ρούμπας, το ζευγάρι μπλέκει σ' ένα αυτοκινητικό δυστύχημα, όπου η Φιόνα χάνει το ένα της πόδι ενώ ο Ντομ παθαίνει αμνησία. Παρ' όλα αυτά, το ζευγάρι εξακολουθεί ν' αντιμετωπίζει τη ζωή με αισιοδοξία.

Οι δημιουργοί της ταινίας στρέφονται στα οπτικά κωμικά γκαγκ για να περιγράψουν τη, συχνά καταστροφική, κατάσταση του ζευγαριού: με τη Φιόνα να προσπαθεί, όρθια στο ένα πόδι, μπλεγμένη με τα δεκανίκια της, να διδάξει τους μαθητές της, κι αργότερα, όταν έχει αποκτήσει ξύλινο πόδι να του βάζει άθελά της φωτιά, ενώ ο αφηρημένος Ντομ, προσπαθώντας να σβήσει τη φωτιά, κάνει στάχτη το σπίτι τους. Με τη ρούμπα, σαν λάιτ-μοτίβ, να δίνει έναν μουσικό, συχνά μελαγχολικό, τόνο στην ταινία – η σκηνή όπου το «ακρωτηριασμένο» σωματικά και ψυχικά ζευγάρι κάθεται κάπως απελπισμένα σε μια γωνιά, ενώ πίσω στον τοίχο εξακολουθούν να χορεύουν ρούμπα οι σκιές τους, είναι από τις πιο όμορφες της ταινίας.

Από τις πρώτες ώς τις τελευταίες σκηνές της πολύ σύντομης πρέπει να πω κωμωδίας του (κρατάει μόλις 77 λεπτά), οι δημιουργοί της ταινίας αναπτύσσουν με φαντασία και ευρηματικότητα διάφορα οπτικά γκαγκ, με λιγοστούς διαλόγους, έξοχη χρήση του ήχου και μουσικότητα στον ρυθμό, για να δημιουργήσουν μιαν όμορφη κωμωδία, στο πνεύμα των απολαυστικών βουβών κωμωδιών του Μπάστερ Κίτον αλλά και εκείνων του Ζακ Τατί, προκαλώντας το αβίαστο γέλιο.