Με την ταινία “Αυγουστιάτικο Γεύμα στη Ρώμη”, σε σκηνοθεσία Τζάνι ντι Γκρεγκόριο, συνεχίζονται οι προβολές της Κινηματογραφικής Κοινότητας από τον ΔΟΕΠΑΠ – ΔΗΠΕΘΕ του Δήμου Βόλου.
Η ταινία θα προβληθεί την Παρασκευή 18 Δεκεμβρίου στο Μεταξουργείο στην Ν.Ιωνία (έναρξη 21:30) και την Δευτέρα 21 Δεκεμβρίου στο Αχίλλειο στις 21:15 (έναρξη 21:30).

Αυγουστιάτικο Γεύμα στη Ρώμη
Pranzo Di Ferragosto

Σκηνοθεσία: Τζάνι ντι Γκρεγκόριο

Ιταλία 2009, Παίζουν Βαλέρια ντε Φραντσίσις, Μαρίνα Κατσότι, Μαρία Καλί, Γράτσια Τσεζαρίνι Σφόρτσα, Αλφόνσο Σανταγκάτα και Τζάνι ντι Γκρεγκόριο
Διάρκεια: 75 λεπτά

Απλή, “μικρή” και τρυφερή κομεντί, γεμάτη συναίσθημα, και τέσσερις αξέχαστες γιαγιάδες. Σκηνοθετικό ντεμπούτο για τον συν-σεναριογράφο του “Γόμορρα”, ο οποίος απέσπασε τρία βραβεία στο Φεστιβάλ Βενετίας.

Ο Τζοβάνι είναι ένας ανύπαντρος πενηντάρης με μόνη υποχρέωση να προσέχει τη χήρα μητέρα του με την οποία ζει σε ένα διαμέρισμα στο κέντρο της Ρώμης. Με τις απαιτήσεις της ξεπεσμένης αριστοκράτισσας Βαλέρια να τον κατατρέχουν, βρίσκει διέξοδο στις δουλειές του σπιτιού και στις συναντήσεις με το φίλο του “Βίκιγκ” στο συνοικιακό μπαρ. Την εβδομάδα πριν την αργία του Δεκαπενταύγουστου, ο Λουίτζι, ο διαχειριστής της πολυκατοικίας, ζητά από τον Τζοβάνι να φιλοξενήσει για λίγες ημέρες και τη δική του μητέρα για να μπορέσει να φύγει με την οικογένειά του. Σε αντάλλαγμα υπόσχεται να καλύψει ένα μέρος από τα κοινόχρηστα που του χρωστά. Ο Τζοβάνι βρίσκεται σε πολύ δύσκολη θέση και δεν μπορεί να αρνηθεί. Όταν όμως ο Λουίτζι εμφανίζεται στην πόρτα έχει δολίως φέρει μαζί εκτός από τη μητέρα του Μαρίνα και τη θεία του Μαρία. Και σαν να μην έφτανε αυτό, ο προσωπικός του γιατρός και φίλος του Μαρτσέλο τον παρακαλεί να προσέχει και τη δική του μητέρα!

Ο Τζάνι βρίσκεται λοιπόν να συγκατοικεί με τέσσερις δυναμικές και διαφορετικές μεταξύ τους “ώριμες κυρίες”, οι οποίες τον “καταδυναστεύουν” και τον “συντρίβουν” με την παρουσία τους. Παρ' όλα αυτά δείχνει ασυνήθιστο ηρωισμό και κάνει ότι περνά από το χέρι του για να τις ευχαριστήσει: επιστρατεύει τις εξαιρετικές μαγειρικές του ικανότητες για να τους ετοιμάσει εκλεκτά γεύματα, τους κρατά συντροφιά και προσπαθεί να τις συμφιλιώσει όταν οι αντιπαραθέσεις μεταξύ τους οξύνονται …

Εντελώς διαφορετικό από τα συνηθισμένα mainstream φιλμ, εκπλήσσει ευχάριστα για την συναισθηματική αμεσότητα που πηγάζει από τους ηλικιωμένους χαρακτήρες του και την λιτότητα των μέσων έκφρασης που χρησιμοποιεί για να επικοινωνήσει. Πλησιάζει το reality από την πλευρά του ντοκιμαντέρ, χωρίς διάθεση εντυπωσιασμού στη φόρμα ή το περιεχόμενο. Όλο το στόρι εκτυλίσσεται σχεδόν σε ένα – δυό δωμάτια, και η περιγραφή των οικογενειακών σχέσεων μέσα απο τα γεύματα, γίνεται με σοφή αίσθηση οικονομίας και μέτρου… Με ελάχιστη ίντριγκα. Με ελάχιστο φως.

Παρ' όλα αυτά δε μοιάζει με κλειστοφοβικό “θέατρο”. Έχει και μερικά ελάχιστα εξωτερικά γυρίσματα, απαραίτητα για την εναλλαγή στη ψυχολογία του θεατή. Τελικά βλέποντάς την συνολικά σου προκαλεί περισσότερο το αίσθημα της μελαγχολίας, και μόνιμα, ένα πικρό χαμόγελο. Χωρίς να πέφτει στην γραφική νοσταλγία για το παρελθόν από την αφήγηση αναμνήσεων, αλλά και χωρίς συνειδητοποιημένο κοινωνικό, βαθύτερο σχολιασμό δημιουργεί μια θλιμμένη ανατρεπτική κομεντί που απεικονίζει όσα πραγματικά ζούμε, χωρίς καμία ωραιοποίηση… Χωρίς βαρύγδουπα μηνύματα, απολαμβάνουμε γνήσια, τους βασικούς κανόνες κινηματογράφου σε μία εποχή κάθε άλλο παρά πριμιτίφ.

Το σχόλιο για τη ζωή των υπέργηρων κυριών, επαφίεται στην μοναδικότητα του καθένα από μας και το συμπέρασμα εξαρτάται από την συνολική μας στάση απέναντι στην οικογένεια και στους φίλους μας… Η απάθεια δεν είναι λύση. Ο Τζάνι Ντι Γκρεγκόριο είναι ο ιδανικός μεσήλικας, στο ρόλο που ο ίδιος έγραψε. Βλέπουμε πως δραστηριοποιείται, όταν αντιμετωπίζει τα προβλήματα με τις γυναίκες στο σπίτι του, μία δραστηριότητα που εκπορεύεται από κάποιο κίνητρο (οικονομικό, ψυχολογικό, σωματικό). Η αλλαγή της συμπεριφοράς του, αφήνει να εννοηθεί, ότι η κοινωνική του ενσωμάτωση, υπερβαίνει την κρίση και βρίσκει την ψυχοσωματική του αρμονία, την πνευματική ισορροπία και τελικά την απόλαυση της εφήμερης καθημερινότητας.