Βρίσκεστε εδώ: ΚΕΝΤΡΙΚΗ » ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ » ΣΙΝΕΜΑ » H ταινία “Victoria” σε “Μεταξουργείο” και “Αχίλλειον”
H ταινία “Victoria”  σε “Μεταξουργείο” και “Αχίλλειον”

H ταινία “Victoria” σε “Μεταξουργείο” και “Αχίλλειον”

Με την ταινία “Victoria” σε σκηνοθεσία Σεμπάστιαν Σίπερ. συνεχίζονται οι προβολές της Κινηματογραφικής Κοινότητας από τον ΔΟΕΠΑΠ – ΔΗΠΕΘΕ του Δήμου Βόλου.
Η ταινία θα προβληθεί την Παρασκευή 21 Οκτωβρίου στο Μεταξουργείο στην .Ιωνία (έναρξη 21:30) και την Δευτέρα 17 Οκτωβρίου στο Αχίλλειο στις 21:15 (έναρξη 21:30).

Victoria
, 2015, Εγχρωμο
Σκηνοθεσία: Σεμπάστιαν Σίπερ
Πρωταγωνιστούν: Λάια Κόστα, Φρέντερικ Λάου, Μπουράκ Γιγκίτ, Φραντζ Ρογκόφκσι, Μπούρακ Γιγκίτ, Μαξ Μάουφ, Αντρέ Χένικε, Διάρκεια: 138 λεπτά

Η Βικτόρια, μια νεαρή Ισπανίδα που μετακόμισε πρόσφατα στο Βερολίνο, γνωρίζει σε ένα μπαρ μια παρέα τεσσάρων Γερμανών που θα την παρασύρουν σε μια επικίνδυνη νυχτερινή περιπέτεια.

Ταξίδι στη σκοτεινή πλευρά ενός ανήσυχου, ανικανοποίητου και αποπροσανατολισμένου κόσμου με ένα εντυπωσιακό μονοπλάνο 138 λεπτών. Ένα μοναδικό τεχνικό κατόρθωμα που απέσπασε την Αργυρή Άρκτο Κινηματογραφικού Επιτεύγματος στο Βερολίνο και τέσσερις υποψηφιότητες στα Ευρωπαϊκά Βραβεία.

ύχτα, ιδρωμένα κορμιά χορεύουν σ' ένα βερολινέζικο κλαμπ. Η Βικτόρια, Ισπανίδα που ζει στην πόλη, φεύγει κουρασμένη αλλά στην έξοδο γνωρίζει τέσσερα αλάνια και περνά μαζί τους τις ώρες ως το πρωί. Οχι (μόνο) μιλώντας, ή πίνοντας, ή βολτάροντας, αλλά κάνοντας και μια impromptu σε τράπεζα που θα βαφτεί με αίμα. Το «Victoria» είναι ένα heist movie με μια ιδιαιτερότητα: έχει γυριστεί ολόκληρο, στα 138 λεπτά του, σε ένα μονοπλάνο.

Ο Γερμανός ηθοποιός Σεμπάστιαν Σίπερ – μπορεί να θυμόμαστε το πρόσωπό του από το «Τρέξε, Λόλα, Τρέξε» – κάνει μια ταινία άθλο, μια άσκηση που δεν έχει ξαναγίνει ποτέ, με πραγματικό ήρωα τον οπερατέρ του, Στούρλα Μπραντ Γκρέβλεν, ο οποίος και τιμήθηκε με την Αργυρή Αρκτο Καλλιτεχνικού Επιτεύγματος στο Φεστιβάλ Βερολίνου. Και την κάνει με τέτοια τεχνική τελειότητα που αργείς να συνειδητοποιήσεις, καθώς η Βικτόρια, ο Σόνεν κι οι φίλοι τους αφήνουν να διαχυθεί στη νύχτα η αδρεναλίνη τους, ότι ο Σίπερ δεν κόβει: ποτέ, από την πρώτη εικόνα ως την τελευταία, για δυόμιση ώρες. Η ταινία έχει , έχει σασπένς, αρνείται κάθε ευκολία.

Η κάμερα πλησιάζει τα πρόσωπα, χαζεύει ένα ρομάντζο που μόλις γεννιέται, περπατά στο βραδινό Βερολίνο, χορεύει στα κλαμπ, κατεβαίνει στην κόλαση της μαφίας, παρακολουθεί με καρδιοχτύπι μια ολόκληρη , το ανθρωποκυνηγητό που ακολουθεί, χωρίς ένα cut. Σ' ένα φιλμ που, μετά από πρόβες ενός μήνα, γυρίστηκε σε τρεις λήψεις: κρατήθηκε η τρίτη, έτοιμη η ταινία.

Με τρεις ταινίες στο ενεργητικό του ως σεναριογράφος και σκηνοθέτης, ανάμεσά τους και η δραμεντί «Ο Δικός μου Φίλος» με τον Ντάνιελ Μπρουλ, ο Σεμπάστιαν Σίπερ ήταν μέχρι πρόσφατα περισσότερο γνωστός για τη συμμετοχή του ως ηθοποιός στο αξεπέραστο γερμανικό σουξέ «Τρέξε Λόλα, Τρέξε». Ο Τομ Τίκβερ του έδωσε μάλιστα και έναν από τους πρωταγωνιστικούς ρόλους στο «3» του, ενώ ήταν και παραγωγός του ντεμπούτου του «Absolute Giganten».

Προφανώς επηρεασμένος από τη σκηνοθετική βιρτουοζιτέ του μέντορά του, ο Σίπερ γνώρισε τη διεθνή καωση –Αργυρή Άρκτος Κινηματογραφικού Επιτεύγματος στο Βερολίνο και τέσσερις υποψηφιότητες στα Ευρωπαϊκά Βραβεία– με ένα αξιομνημόνευτο τόλμημα, το οποίο κατόρθωσε να συνδυάσει με ένα όχι απόλυτα αβίαστο, αλλά σίγουρα οξυδερκές κοινωνικό σχόλιο.

Το μεγάλο, απόλυτα κερδισμένο στοίχημα της «Victoria» είναι η… οικονομία στην αμοιβή του μοντέρ! Με ένα γιγαντιαίο μονοπλάνο 138 λεπτών (από τον Νορβηγό Στούρλα Μπραντ Γκρόβλεν των «Δεσμών Αίματος» ), το δραματικό αυτό θρίλερ αφηγείται πώς η Βικτόρια, μια νεαρή Ισπανίδα που μετακόμισε πρόσφατα στο Βερολίνο, γνωρίζει σε ένα μπαρ μια παρέα τεσσάρων Γερμανών που θα την παρασύρουν σε μια ξέφρενη νύχτα, η οποία θα εξελιχθεί σε επικίνδυνη νυχτερινή περιπέτεια.

Η διαδρομή ως την αγωνιώδη κορύφωση ίσως να μην είναι απόλυτα πειστική, αλλά κανείς δεν έχει το χρόνο να κολλήσει σε λεπτομέρειες, παρασυρμένος σε έναν αφηγηματικό λαβύρινθο γεμάτο ζωντανούς χαρακτήρες, αμείωτη και έντονο ρεαλισμό.

Η αδιάκοπη κίνηση της κάμερας δεν αφήνει την πλοκή να κρεμάσει, ακόμα κι όταν αυτή «παίρνει ανάσες» για να ψυχολογήσει τους (η σκηνή στο πιάνο ), αποτυπώνοντας πειστικά την αίσθηση του επείγοντος, του ανικανοποίητου και του βεβιασμένου που διακατέχει τη σύγχρονη της ξέφρενης ταχύτητας και της bad English ασυνεννοησίας.

Με οδηγό μια διψασμένη για συγκινήσεις γενιά, την οποία ο Σίπερ κοιτάζει με μελαγχολική κατανόηση, η «Victoria» μας ξεναγεί στη σκοτεινή πλευρά της, η γοητεία της οποίας συνοδεύεται από το ανάλογο, αλμυρό τίμημα.

PagasitikosNews logo

ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

    Dark Mode

    "Αλιεύοντας" την είδηση