Βρίσκεστε εδώ: ΚΕΝΤΡΙΚΗ » ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ » ΣΙΝΕΜΑ » “Η Αγάπη Είναι Παράξενη” στην κινηματογραφική κοινότητα του ΔΟΕΠΑΠ-ΔΗΠΕΘΕ
“Η Αγάπη Είναι Παράξενη” στην κινηματογραφική κοινότητα του ΔΟΕΠΑΠ-ΔΗΠΕΘΕ

“Η Αγάπη Είναι Παράξενη” στην κινηματογραφική κοινότητα του ΔΟΕΠΑΠ-ΔΗΠΕΘΕ

Με την ταινία “Η Αγάπη Είναι Παράξενη”, σε σκηνοθεσία Άϊρα Σακς συνεχίζονται οι προβολές της κινηματογραφικής κοινότητας του ΔΟΕΠΑΠ-ΔΗΠΕΘΕ του Δήμου Βόλου.

Η ταινία θα προβληθεί την Παρασκευή 24 Νοεμβρίου στο στην Ν.Ιωνία (έναρξη 21:30) και την Δευτέρα 27 Νοεμβρίου στο Αχίλλειο στις 21:15 (έναρξη 21:30).

Η Αγάπη Είναι Παράξενη
Love Is Strange

, Γαλλία, Βραζιλία, Ελλάδα, 2014, Εγχρωμο
Παραγωγή: Λούκας Χόακιν, Λαρς Κνούντσεν, Αϊρα Σακς, Τζέιν Μπάρον Σέρμαν, Τζέι Βαν Χόι
Σκηνοθεσία: Αϊρα Σακς
Σενάριο: Αϊρα Σακς, Μάουρο Ζακάριας
Φωτογραφία: Χρήστος Βουδούρης
Μοντάζ: Αλφόνσο Γκονσάλβες, Μάικλ Τέιλορ
Πρωταγωνιστούν: Τζον Λίθγκοου, Αλφρεντ Μολίνα, Μαρίσα Τομέι
Διάρκεια: 94 λεπτά

Ο Άϊρα Σάκς αφηγείται την αληθινή ουσία της αγάπης κι ενός δεσμού που μένει ζωντανός στα χρόνια και στα εμπόδια, με το υπέροχο ζευγάρι του Τζον Λίθγκοου και του Άλφρεντ Μολίνα να κλέβει την καρδιά μας.

Έχοντας μοιραστεί τις χαρές και τις λύπες μιας ολόκληρης ζωής, ο Μπεν και ο Τζορτζ παντρεύονται σε μία ειδυλλιακή τελετή που λαμβάνει χ στο . Λόγω της επισημος της σχέσης τους, ο Τζορτζ, καθηγητής κλασικής μουσικής σε καθολικό σχολείο, θα χάσει τη δουλειά του πολύ σύντομα. Το ζευγάρι θα χρειαστεί όχι μόνο να πουλήσει το κομψό διαμέρισμά του, αλλά και να χωριστεί σε διαφορετικά , μέχρι να βρεθεί μια οικονομικά βιώσιμη λύση. Ο Τζορτζ μετακομίζει στο μικροσκοπικό διαμέρισμα δύο φίλων, ενώ ο ζωγράφος Μπεν φιλοξενείται στο σπίτι του ανιψιού του, Ελιοτ, της ς του, Κέτι και του έφηβου γιου τους Τζόι, με μοναδική ουσιαστική την αποτύπωση της Νέας Υόρκης στους πίνακές του. Ο αποχωρισμός και η συμβίωση με τους κοντινούς τους ανθρώπους, τούς φέρνει αντιμέτωπους με προβλήματα, οικογενειακές εντάσεις και την αβεβαιότητα του μέλλοντος, που απειλεί την αγάπη μιας ολόκληρης ζωής.

Ακόμα και αν σε κάποιους μπορεί ακόμη να μοιάζει παράξενη η ιδέα ή η εικόνα ενός ηλικιωμένου ζευγαριού ανδρών που ξυπνάνε μαζί και ακολουθούν μια πρωινή ρουτίνα που δείχνει κοινή για όλα τα ζευγάρια ασχέτως φύλου που μοιράζονται ένα σπίτι, ο Μπεν του Τζον Λίθγκοου και ο Τζορτζ του Αλφρεντ Μολίνα το κάνουν να μοιάζει απλά αδιανόητο να ήταν αλλιώς. Οι δυο εξαιρετικοί ηθοποιοί δεν είναι απλά καλοί στους ρόλους των καλογραμμένων, λεπτομερών, αληθοφανών ρόλων τους, αλλά κατορθώνουν να αναδίδουν την οικειότητα και την γλώσσα του σώματος και της συμπεριφοράς δυο ανθρώπων που έχουν περάσει ολόκληρη την ζωή τους μαζί, με αξιοθαύμαστη ευκολία.

Οι δυό τους μοιράζονται ένα κομψό διαμέρισμα στο και η μέρα που τους γνωρίζουμε είναι η μέρα που μετά από 39 χρόνια μαζί, μπορούν επιτέλους να παντρευτούν ο ένας τον άλλον. Μόνο που η πράξη τους, θα έχει αναπόφευκτες συνέπειες για τον Τζορτζ, ο οποίος δουλεύει σαν δάσκαλος μουσικής σε ένα καθολικό σχολείο: Θα χάσει τη δουλειά του και οι δύο άντρες θα αναγκαστούν να πουλήσουν το διαμέρισμά τους.Μέχρι να βρουν ένα καινούριο, θα χωρίσουν εξ ανάγκης, τουλάχιστον σωματικά, μένοντας ο μεν Μπεν στην οικογένεια του ανιψιού του, ο δε Τζορτζ σε ένα ζευγάρι φίλων τους. Τα όσα κρατούν την αγάπη τους ζωντανή δεν θα δοκιμαστούν από αυτό τον χωρισμό, μα θα γίνουν σαφή τόσο στους θεατές, όσο και στους ίδιους αφού θα κοιτάξουν την δεδομένη σχέση τους μέσα από νέες συνθήκες και θα βρουν την ευκαιρία να είναι απόλυτα ειλικρινείς ο ένας με τον άλλο με τον τρόπο που μια «κρίση» σου επιτρέπει. Μα ευτυχώς, δίχως ποτέ να χάσουν την τρυφερότητα που μια αγάπη τόσων χρόνων χτίζει.

Το φιλμ είναι επικεντρωμένο στους δυο τους, αλλά δεν αγνοεί τους ανθρώπους γύρω τους, τους δίνει τον χώρο και τον χρόνο που χρειάζεται για να τους γνωρίσουμε και να ανακαλύψουμε τις ιστορίες τους, πέρα από τη σχηματική ανάγνωση που έχουν συνήθως οι δεύτεροι ρόλοι σε ανάλογες ταινίες. «Μερικές φορές όταν ζεις με τους ανθρώπους, τους μαθαίνεις καλύτερα απ όσο θα ήθελες» λέει ο Τζον Λίθγκοου σε μια σκηνή της ταινίας, αλλά αυτός ακριβώς ο τρόπος που η ταινία του Σακς σε κάνει να γνωρίζεις τους ήρωες του, είναι που την κάνει τόσο αληθινή και συναρπαστική.

Το φιλμ έχει την απλότητα και την παρατηρητικότητα, τον πνευματώδη χαρακτήρα μιας ταινίας του Ερικ Ρομέρ ή του Γούντι Αλεν, αλλά μαζί και την βαθιά ανθρωπιά και συγκίνηση μιας ιστορίας που θυμίζει το «Make Way for Tomorrow» του Λίο ΜακΚάρεϊ στο οποίο επίσης ένα ηλικιωμένο ζευγάρι αναγκάζεται να χωρίσει όταν του γίνεται έξωση από το διαμέρισμά του. Το γεγονός ότι εκείνη η ταινία αφορούσε ένα κι εδώ έχουμε ένα ζευγάρι ανδρών δεν αλλάζει στην πραγματικότητα τίποτα στην δυναμική της σχέσης που βρίσκεται στο κέντρο της, απλά δείχνει πως ακόμη κι αν η κοινωνία αλλάζει καθώς τα χρόνια περνούν, η ουσία των ανθρώπων παραμένει σχεδόν απαράλλαχτη και πως η αγάπη είναι πάντα ίδια όταν είναι βαθιά και ειλικρινής.

PagasitikosNews logo

ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

    Dark Mode

    "Αλιεύοντας" την είδηση