Η σωματική ακεραιότητα των μαθητών και των εκπαιδευτικών είναι για τους αρμόδιους ψιλά γράμματα, όπως ψιλά γράμματα είναι και η λειτουργία των σχολείων με ασφάλεια και με όρους υγιεινής σε καιρό πανδημίας και αυστηρού αποκλεισμού.

Τρεις καταγεγραμμένοι σοβαροί τραυματισμοί εκπαιδευτικών, την πρώτη μετά τον χιονιά μέρα λειτουργίας των σχολείων και πολλές καταγγελίες και μαρτυρίες για πτώσεις με μικροτραυματισμούς και σοβαρότερους τραυματισμούς μαθητών, περιγράφουν πεδίο πολεμικών συγκρούσεων και όχι σχολικό περιβάλλον.

Η ευθύνη της δημοτική αρχή Βόλου είναι μεγάλη. Οι προσπάθειες της συγκεντρώθηκαν για επικοινωνιακούς σκοπούς στο κέντρο της πόλης, αφήνοντας στο έλεος του παγετού τα σχολεία και τους κοινόχρηστους χώρους στις περιφερειακές συνοικίες της πόλης, βάζοντας σε κίνδυνο μαθητές, εκπαιδευτικούς και συνολικά τους κατοίκους.

Στην καταγεγραμμένη αδιαφορία της δημοτικής αρχής για τα μέτρα προστασίας για την ασφαλή λειτουργία των σχολικών μονάδων μέσα στην πανδημία του κορωναϊού, σύμφωνα και με τις προτάσεις εκπαιδευτικών, μαθητών και γονιών, ήρθε να προστεθεί και η αδιαφορία της για τις συνθήκες λειτουργίας των σχολείων μετά την κακοκαιρία.

Ενώ ήξερε πολύ καλά πως στα περισσότερα σχολεία οι αυλές και τα γύρω πεζοδρόμια ήταν καλυμμένα με χιόνι, δεν πήρε άμεσα όλα τα απαραίτητα μέτρα για την ασφαλή λειτουργία τους. Όφειλε να έχει πλήρη εικόνα και να ξέρει πως η πρόσβαση στα σχολεία αλλά και η παρουσία των μαθητών σε πολύ περιορισμένο χώρο ήταν προβληματική από κάθε άποψη.

Η τακτική της δημοτικής αρχής συνεχίζει να διακατέχεται από τον ιδιότυπο «τσαμπουκά» ενάντια στα σχολεία, τους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς, τακτική που ακολουθεί σε κάθε ευκαιρία τα τελευταία χρόνια αδιαφορώντας για τις συνέπειες.

Δεν χρειάζεται παρά η κοινή λογική για να καταλάβει κάποιος πως οι μαθητές είναι παιδιά και χρέος όλων και κυρίως των αρμόδιων φορέων, είναι να δημιουργήσουν στο σχολείο τις ασφαλέστερες συνθήκες παραμονής και λειτουργίας. Όσο για τους εκπαιδευτικούς, σε καμιά περίπτωση δεν είναι αναλώσιμοι και η πιθανή απουσία τους, εκτός των άλλων, δημιουργεί δισεπίλυτα προβλήματα αναπλήρωσης των χαμένων διδακτικών ωρών που προκύπτουν.

Κοινή λογική, λοιπόν, χρειάζεται για να γίνει αντιληπτό πως στα σχολεία, σύμφωνα με τα υγειονομικά πρωτόκολλα, δεν είναι δυνατόν οι μαθητές την ώρα του διαλείμματος να συγχρωτίζονται στον ελάχιστο αποχιονισμένο χώρο και σε αυλές παγοδρόμια. Δεν είναι δυνατόν στον συγχρωτισμό των μαθητών στις τάξεις, εν μέσω πανδημίας, να προστεθεί και ο συγχρωτισμός στις αυλές των σχολείων

Τα σχολεία πρέπει να μένουν πάντα ανοιχτά με τη μέγιστη ασφάλεια. Αυτό είναι το βασικότερο διαχρονικό αίτημα εκπαιδευτικού, γονεϊκού και μαθητικού κινήματος Γιατί όλοι έχουν καταλάβει πια, πως καμιά τηλεκπαίδευση ή άλλος τρόπος εκπαίδευσης, δεν μπορεί να υποκαταστήσει τη δια ζώσης διδασκαλία. Και για να συμβεί αυτό,κεντρική και τοπική διοίκηση πρέπει να αναλάβουν επιτέλους τις ευθύνες τους. Να αφήσουν κατά μέρος τις επικοινωνιακές τακτικές στις οποίες ομολογουμένως διαπρέπουν.