Η Α.Σ.Ε καταγγέλλει την τοποθέτηση καμερών μέσα στο κατακαλόκαιρο στο σχολικό συγκρότημα του Φυτόκου (1^ο ΕΠΑΛ , 4^Ο ΕΠΑΛ , ΔΙΕΚ ΒΟΛΟΥ) και ζητάει από τους εκπαιδευτικούς , γονείς και μαθητές να αγωνιστούν για την άμεση απομάκρυνσή τους.

Η απαράδεκτη ενέργεια να μετατραπεί το σχολικό συγκρότημα σε σκηνικό «μεγάλου αδελφού» δεν τιμάει κανέναν από όσους είχαν την έμπνευση και την πρωτοβουλία και αφήνει έκθετο τον δήμο Βόλου ο οποίος ενέκρινε, μέσω της δημοτικής σχολικής επιτροπής, την εγκατάσταση τους και την κάλυψη του οικονομικού κόστους ύψους 3000 €.  

Την ώρα που τα σχολεία έχουν εγκαταλειφτεί κυριολεκτικά στην τύχη τους με τους σοβάδες να πέφτουν συχνά στα κεφάλια μαθητών, με τα νερά της βροχής να πλημυρίζουν αίθουσες και εργαστήρια, με την καθαριότητα και την απολύμανση των χώρων να παρέχεται με το σταγονόμετρο, με τους σχολικούς φύλακες να αποτελούν ανάμνηση του παρελθόντος οι «φωστήρες» του δήμου και της σχολικής ιεραρχίας εκτίμησαν πως αυτό που χρειάζονται τα σχολεία είναι οι κάμερες και η παρακολούθηση της σχολικής ζωής .  

Όμως, όπως συμβαίνει και στα περισσότερα παραμύθια, στο τέλος εμφανίζεται και ο δράκος. Και στην περίπτωση του σχολικού συγκροτήματος του Φυτόκου αποπειράται να εμφανιστεί με τη μορφή της καταπάτησης της ιδιωτικότητας της σχολικής ζωής που αποτελεί βασικότατο στοιχείο της δημοκρατικής διαπαιδαγώγησης των μαθητών μας και με αδιευκρίνιστες συνέπειες στην ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας τους.

Η τοποθέτηση καμερών ανοίγει το δρόμο για παρακολούθηση των μαθητών, γονέων και εκπαιδευτικών και ας ισχυριστούν κάποιοι, πως θα ενεργοποιούνται σε ώρες εκτός λειτουργίας των σχολείων ή δεν θα κρατάνε αρχείο. Κανείς από τους εμπνευστές της εγκατάστασης τους δεν μπορεί να εγγυηθεί τη «χρηστή» λειτουργία τους και κανείς από εμάς δεν μπορεί και δεν πρέπει να έχει εμπιστοσύνη στους χειριστές τους.

Αντλώντας παραδείγματα από τη διεθνή εμπειρία θα αντιληφθούμε πως η εγκατάσταση καμερών γίνεται πάντα με λογικοφανή επιχειρήματα και στο τέλος η αξιοποίηση τους καταλήγει σε σκληρή αστυνόμευση και σε καταπάτηση κάθε έννοιας δημοκρατικού δικαιώματος στρεφόμενες πάντα ενάντια στους λαϊκούς αγώνες. Επίσης θα διαπιστώσουμε πως σε χώρες που δεν στερούνται τεχνολογικών μέσων, σε καμία περίπτωση δεν απέτρεψαν οι κάμερες δυσάρεστες καταστάσεις ακόμα και μέσα στα σχολεία, όπως πολύ συχνά βλέπουμε στις ΗΠΑ, τον Καναδά αλλά και πριν λίγο καιρό στη Φιλανδία και τη Ρωσία.

Η επίδειξη τόσο γρήγορων αντανακλαστικών από στελέχη της σχολικής ζωής, που εισηγήθηκαν την τοποθέτηση καμερών αξιοποιώντας τις πρόσφατες φθορές στο συγκρότημα, μας προβληματίζει πολύ. Τόσο για την ετοιμότητά τους να αδράξουν την ευκαιρία, όσο και για την φύση των ζημιών της προηγούμενης σχολικής χρονιάς.

Γρήγορα αντανακλαστικά που δεν επιδείχτηκαν εδώ και πολλά χρόνια για την βελτίωση της περίφραξης και την τοποθέτηση ηλεκτροφωτισμού όπου χρειάζεται, παρά τις σχετικές καταγγελίες και τις δικές τους επιτόπιες διαπιστώσεις. Δεν επιδείχτηκαν ούτε όταν το σχολείο από τους τρείς σχολικους φύλακες, του σχετικά πρόσφατου παρελθόντος, έφτασε να μην έχει ούτε έναν. Για να μη μιλήσουμε για την κατάσταση των επικίνδυνων παραθύρων και υαλοπινάκων σε πολύ μεγάλο μέρος του συγκροτήματος και κυρίως στα εργαστήρια που αποτελεί εν δυνάμει κίνδυνο για μαθητές και εκπαιδευτικούς ή για τα βρόχινα νερά που πλημυρίζουν τους χώρους, ή για την ανυπαρξία αίθουσας πολλαπλών χρήσεων και εκδηλώσεων μετά τη μετατροπή της σε εργαστήριο ή για την κλειστή εδώ και χρόνια βιβλιοθήκη και τη μετατροπή του αναγνωστήριου σε τάξη ή για τη μετατροπή του γηπέδου ποδοσφαίρου σε παρκινγκ κλπ

Όμως, αυτό που δεν μας είπαν τα σχολικά στελέχη που εισηγήθηκαν την εγκατάσταση των καμερών είναι αν ζήτησαν πριν υποβάλουν το αίτημά τους,, (πότε και με ποιο τρόπο) την προβλεπόμενη γνώμη του διδακτικού προσωπικού, του συλλόγου γονέων και των μαθητικών συλλόγων και κυρίως αν αξιολογήθηκαν και από ποιους, οι συνέπειες της τοποθέτησης τους μιας και «Η ύπαρξη και μόνο καμερών σε σχολεία και άλλους χώρους όπου δραστηριοποιούνται ανήλικοι (όπως παιδικοί σταθμοί, οικοτροφεία, φροντιστήρια κλπ.) χρήζει ιδιαίτερης προσοχής, αφού δεν είναι εύκολο να αξιολογηθούν οι συνέπειες που μια τέτοια επεξεργασία μπορεί να έχει για την ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας των ανηλίκων.

Συγκεκριμένα, υπάρχει ο κίνδυνος να περιοριστεί η ανάπτυξη της έννοιας της ελευθερίας τους, εάν πιστέψουν από μικρή ηλικία ότι είναι φυσιολογικό να παρακολουθούνται μέσω καμερών (Γνωμοδότηση 2/2009 της Ομάδας Εργασίας του Άρθρου 29, καθώς επίσης και η Απόφαση 77/2009 της ΑΠΔΠΧ)».

 Οι κάμερες δεν συνεισφέρουν σε τίποτα όσον αφορά την ασφάλεια των εγκαταστάσεων παρά μόνο στην παραβίαση της ιδιωτικότητας της σχολικής ζωής και πρέπει να ξηλωθούν χωρίς δεύτερη κουβέντα.

Οι μαθητές  και οι αγώνες τους, δεν είναι εχθρός του δημόσιου σχολείου και κάθε προσπάθεια έστω και έμμεσα να ταυτιστούν με την αναβαθμισμένη παραβατικότητα είναι άδικη και υπονομεύει πάνω από όλα τη δουλειά των δεκάδων εκπαιδευτικών στο σχολικό συγκρότημα που χωρίς καμιά υποστήριξη από την πολιτεία δίνουν με αυταπάρνηση τη μάχη της μόρφωσης και της διαπαιδαγώγησης των μαθητών.

Η ζωή η ίδια θα αποδείξει πως η ύπαρξή των καμερών, δεν θα αποθαρρύνει και δεν θα χειραγωγήσει τους αγώνες τους για το σχολείο που θα τους μορφώνει ουσιαστικά και πολύπλευρα, για πρόσληψη εκπαιδευτικών στην ώρα τους, για σύγχρονα αναλυτικά προγράμματα και βιβλία που θα περιλαμβάνουν τη νέα γνώση, για πρόσληψη μόνιμου προσωπικού καθαριότητας, για μέτρα προστασίας, για την αντισεισμική θωράκιση των κτηριακών εγκαταστάσεων, για τη γενναία χρηματοδότηση της παιδείας.

• Να παρθούν όλα τα ήπια μέτρα για την προστασία του σχολικού συγκροτήματος όπως βελτίωση της περίφραξης, επέκταση του ηλεκτροφωτισμού και πρόσληψη μόνιμων σχολικών φυλάκων.

• Να ξηλωθούν άμεσα και πριν την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς και την υποδοχή των μαθητών, οι εγκαταστάσεις καταγραφής (κάμερες) από το σχολικό συγκρότημα του Φυτόκου