Τοπικό, Δι-εθνικό, Παγκόσμιο συνέδριο θα πραγματοποιηθεί στο   IAKA του Π.Θ., με θέμα: ” Μετασχηματισμοί, Nέα Πεδία και Ερωτήματα στην Ευρωπαϊκή Ιστοριογραφία”.

Τις τελευταίες δεκαετίες η «παγκοσμιότητα» αναδύεται σε εξέχον ερμηνευτικό παράδειγμα και μάλιστα διασταυρώνεται με την αυξανόμενη ακαδημαϊκή παγκοσμιοποίηση. Τόσο η ευρωπαϊκή ιστοριογραφία όσο και οι επιμέρους εθνικές ιστοριογραφίες διαμορφώνονται όλο και περισσότερο σε σχέση με την ερευνητική κινητικότητα και διεθνοποίηση.

Παράλληλα μοιάζει να κυριαρχούν ερευνητικά πρότυπα που εν πολλοίς σχετίζονται με τον αγγλοσαξωνικό ακαδημαϊκό χώρο και την «από-αποικιοποίηση» της ερευνητικής παραγωγής καθώς μελέτες για τον μη ευρωπαϊκό/«δυτικό» κόσμο συμπεριλαμβάνονται όλο και συχνότερα στη διεθνή βιβλιογραφία.

Στόχος της παρούσας επιστημονικής συνάντησης είναι να συζητηθούν έννοιες  όπως «τοπικότητα», «δι-εθνικότητα / διαπολιτισμικότητα» και «παγκοσμιότητα / παγκοσμιοποίηση» ως προς τους μετασχηματισμούς και τα νέα  ερωτήματα που διαμορφώνονται σήμερα στον χώρο της ευρωπαϊκής ιστοριογραφίας τόσο μέσα από συγκεκριμένα παραδείγματα μελέτης όσο και μέσα από ιστοριογραφικές αποτιμήσεις.

Πρόγραμμα

Παρασκευή 1 Νοεμβρίου 2019

17:30-18:00

Χαιρετισμοί

18:00-20:00

Μεταξύ τοπικού και δι-εθνικού
Συντονισμός: Γιώργος Πλακωτός, Πανεπιστήμιο Αιγαίου

Κώστας Ράπτης, ΕΚΠΑ
Τοπικές, εθνικές ή διεθνικές ελίτ; Ιστοριογραφικές τάσεις και παραδείγματα μελέτης από την ιστορία των ευγενών και των αστικών τάξεων στην Ευρώπη του μακρύ 19ου αιώνα

Λάμπρος Φλιτούρης, Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων
Scientia unescamus: Τα ευρωπαϊκά πανεπιστήμια στην αναζήτηση μιας πολιτισμικής ενότητας 1860-1914

Εύη Καρούζου, Ακαδημία Αθηνών
Πέρα από το εθνικό και το δι-εθνικό: η ευρωπαϊκή ιστορία ως συστημική ιστορία (18ος-19ος αι.): Το παράδειγμα των επεμβάσεων

Άντα Διάλλα, ΑΣΚΤ
Ιστορίες για την Εποχή των Παγκόσμιων Επαναστάσεων ιδωμένες από την «περιφέρεια»

21:00

Δείπνο

Σάββατο 2 Νοεμβρίου 2019

10:00-11:30

Μεσογειακές διαδρομές
Συντονισμός: Άννα Ματθαίου, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας

Ελένη Σακελαρίου, Πανεπιστήμιο Κρήτης
Κίνηση, κινητικότητα, δίκτυα στην υστερομεσαιωνική Μεσόγειο: παλαιά και νέα στερεότυπα

Ελένη Τούντα, ΑΠΘ
Αυτοκρατορία, χώρος και «κλασικό» παρελθόν: τα ταξίδια του Κυριακού της Αγκώνας (1443-1449)

Ρίκα Μπενβενίστε, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας
Θεσσαλονίκη – Βενετία: Διασταυρούμενες ιστορίες. Παιχνίδια κλίμακας για μια διεθνική, συνολική προσέγγιση στη Μεσόγειο της πρώιμης νεότερης εποχής

11:30-12:00

Διάλειμμα

12:00-14:00

Δημόσιες χρήσεις, ερμηνευτικές, αναθεωρήσεις
Συντονισμός: Μήτσος Μπιλάλης, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας

Αθηνά Συριάτου, Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης
Η παγκοσμιότητα της βρετανικής ιστορίας: «παλιά/νέα» πανεπιστημιακά εγχειρίδια

Άννα Μαχαιρά, Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων
Οι διαστάσεις του επιστημονικού πραγματισμού στην πειθαρχία της ιστορίας σήμερα

Έλλη Λεμονίδου, Πανεπιστήμιο Πατρών
«The long First World War» ή «The Greater War»: Διευρύνοντας τα χρονολογικά όρια ενός πολέμου

Άννα Καρακατσούλη, ΕΚΠΑ
Alt-Histories, ή Όπου η Παναγία των Παρισίων συναντά τους Βίκινγκς

14:00-17:00

Διάλειμμα

17:00-18:30

Ιστοριογραφικές αποτιμήσεις και παραδείγματα
Συντονισμός: Κώστας Γαγανάκης, ΕΚΠΑ

Ανδρονίκη Διαλέτη, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας
Παλαιοί και νέοι κόσμοι, παλαιά και νέα ερωτήματα: «διαπολιτισμικές» διαδρομές του φύλου στο παράδειγμα της ατλαντικής ιστορίας

Γεράσιμος Παγκράτης, ΕΚΠΑ
Από το τοπικό στο δι-εθνικό: Πρόξενοι και προξενικά δίκτυα στην πρόσφατη ευρωπαϊκή ιστοριογραφία

Μαρία Παπαθανασίου, ΕΚΠΑ
Ιστορία της  Οικογένειας στην Ευρώπη και Παγκόσμια Ιστορία: Διαδρομές και προσανατολισμοί της ιστοριογραφίας

18:30-18:45

Διάλειμμα

18:45-20:15

Αφηγήσεις, αναγνώσεις, υποκείμενα
Συντονισμός: Σ. Μοχαμάντ Τ. Σχαριάτ Παναχί, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας

Νικολέττα Γιαντσή, ΕΚΠΑ
Έμφυλοι ρόλοι και εμπορική δραστηριότητα στο γαλλικό Νότο. Οι μαρτυρίες
των λογιστικών βιβλίων των αδελφών Bonis (14ος αι.)

Κώστας Γαγανάκης, ΕΚΠΑ
Ένας ιστορικός του 16ου αιώνα “διαβάζει” τον κόσμο: Ο Lancelot de la Popelinière και η ανάδυση ενός πρώτο-αποικιοκρατικού discours

Γιώργος Πλακωτός, Πανεπιστήμιο Αιγαίου
Η παγκοσμιότητα στην πρώιμη νεωτερικότητα: προσεγγίσεις και λόγοι

20:15

Aποτιμήσεις και προοπτικές

Έντυπο υλικό:

• Η αφίσα του συνεδρίου[.jpg, 1006kB]
• Το πρόγραμμα του συνεδρίου[.pdf, 710kB]

Το συνέδριο πραγματοποιείται στο πλαίσιο του ΠΜΣ «Διεπιστημονικές Προσεγγίσεις στις Ιστορικές, Αρχαιολογικές και Ανθρωπολογικές Σπουδές» και χρηματοδοτείται από τον ΕΛΚΕ του Π.Θ.

 

“Το Προσφυγικό Στρατόπεδο στον Χώρο και στον Χρόνο. Εμπειρίες από την Ελλάδα”

Το Τμήμα ΙΑΚΑ διοργανώνει  διάλεξη με θέμα: “Το Προσφυγικό Στρατόπεδο στον Χώρο και στον Χρόνο. Εμπειρίες από την Ελλάδα”, με την Όλγα  Λαφαζάνη,  στις 30/10/2019 και ώρα 19:00, στην αιθ. Πολυμέσων (αρ. 13), 6^ος όροφος, Νέο Κτίριο, Συγκρότημα Παπαστράτου, Βόλος.

Η Όλγα Λαφαζάνη είναι διδάκτωρ του Τμήματος Γεωγραφίας του Χαροκόπειου Πανεπιστημίου.

Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα αφορούν ζητήματα μετανάστευσης, συνόρων/ορίων, έμφυλων σχέσεων, και αστικού χώρου δίνοντας έμφαση στην οπτική της καθημερινής ζωής.

Έχει συμμετάσχει σε διαφορετικά ερευνητικά προγράμματα στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και έχει δημοσιεύσει τη δουλειά της σε διεθνή περιοδικά και σε συλλογικούς τόμους.

Το στρατόπεδο, σαν μια κοινωνική και χωρική τεχνολογία, που χρησιμοποιείται για τη διαχείριση μαζικών μετακινήσεων πληθυσμού,  φαίνεται να εξαπλώνεται τις τελευταίες δεκαετίες.

Σε όλο τον κόσμο, από την Αφρική στην Μέση Ανατολή, από την Αυστραλία στην Ευρώπη τα στρατόπεδα παρουσιάζονται σαν η αυτονόητη (common sense) λύση για την “υποδοχή” μετακινούμενων πληθυσμών.

Στη διάλεξη θα ανιχνευθεί η γέννηση του στρατοπέδου και της κατηγορίας του πρόσφυγα πηγαίνοντας πίσω, στο τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου στην Ευρώπη, όπου συγκεκριμένες τεχνικές κλειδιά για τη διαχείριση των μετακινούμενων πληθυσμών μορφοποιούνταν.

Στη συνέχεια, μέσα από τη σκιαγράφηση της ιστορίας των προσφυγικών στρατοπέδων στην Ελλάδα από το '90 και μέχρι σήμερα, στόχος είναι να αναδειχθεί πώς το προσφυγικό στρατόπεδο δεν είναι μια τυποποιημένη τεχνολογία κοινωνικού ελέγχου εκτός τόπου και χρόνου.

Αντίθετα η μορφή, οι λειτουργίες και ο τρόπος συγκρότησής τους αντανακλούν αλλά και διαμορφώνουν, βρίσκονται δηλαδή σε μια διαλεκτική σχέση με το κοινωνικό, πολιτικό, οικονομικό πλαίσιο μέσα στο οποίο εγγράφονται.

Θα υποστηριχτεί, με άλλα λόγια, πως τα στρατόπεδα δεν αποτελούν χώρους υποδοχής/εγκλεισμού προσφύγων αλλά χώρους που παράγουν συγκεκριμένες φιγούρες, μορφές και υποκειμενικότητες του “ξένου”.