«Οι καθηγητές γνωρίζουν ότι γίνονται αντιγραφές και πως έχει συμβεί κάποιοι να δίνουν στη θέση των φοιτητών. Μόλις σήμερα είχα τρία τηλεφωνήματα για να “εξεταστώ” στη θέση κάποιου φοιτητή», δηλώνει στην 28χρονος, νέος φυσικός.

Η «ταρίφα» για να αναλάβει να δώσει ένα μάθημα αντί κάποιου φοιτητή φτάνει στα 100 με 150 ευρώ και το δίκτυο των αντιγραφών επεκτείνεται σε όλους τους επιστημονικούς κλάδους. Οι νέοι πτυχιούχοι είναι πολλοί, η ανεργία μεγάλη… Πανεπιστημιακοί δηλώνουν ιδιαίτερα προβληματισμένοι με το φαινόμενο, κάνουν ακόμη πιο περίπλοκες τις εξετάσεις ώστε να μην είναι εύκολη η αντιγραφή, ενώ στέλνουν μήνυμα για δραστικά μέτρα.

Eπίσης, σύμφωνα με πληροφορίες, στο τμήμα Οικονομικών Επιστημών ΕΚΠΑ αποφασίστηκε τα Μαθηματικά να εξεταστούν στο τέλος της εξεταστικής περιόδου και παράλληλα συζητιέται αν η εξέταση θα γίνει για όλους τους φοιτητές ή μόνο για τους επί πτυχίω. Και αυτό διότι δήλωσαν το μάθημα 1.200 άτομα (πολύ μεγάλος αριθμός) και οι διδάσκοντες φοβούνται ότι οι φροντιστηριάρχες έχουν βρει τρόπους να βοηθούν τους φοιτητές…

Με «συνεργείο»

Επίσης, πτυχιούχοι μιλώντας στην «Κ» αναφέρουν ότι λόγω των εξ αποστάσεως εξετάσεων έχει αυξηθεί η… προσφορά πτυχιούχων να αντικαταστήσουν τους φοιτητές την ώρα της εξέτασης, επ' αμοιβή. «Δεν υπάρχει ουσιαστικός έλεγχος για το ποιος είναι δίπλα στον φοιτητή την ώρα της εξέτασης», ανέφερε στην «Κ» πτυχιούχος Μαθηματικών. «Από το περυσινό εαρινό εξάμηνο είχα προτάσεις, ωστόσο τώρα, που έχουν βελτιωθεί οι τεχνικές αντιγραφής, έχω περισσότερες. Με έχουν καλέσει φοιτητές από τα τμήματα όχι μόνο Μαθηματικών αλλά και Πληροφορικής και Οικονομικών», προσθέτει ο ίδιος. Οι πιο συνήθεις αντιγραφές γίνονται είτε με την αποστολή από τον εξεταζόμενο των θεμάτων σε «συνεργείο» τρίτων –έτσι ονομάζεται στην… πιάτσα– ως φωτογραφία, είτε ακόμη και με φυσική υποκατάσταση του φοιτητή είτε με τη χρήση τρίτου υπολογιστή. «Στην εξέταση θα πρέπει να εξασφαλίσουμε ότι ο φοιτητής ο οποίος απαντά στην e-class είναι ο ίδιος με αυτόν που επιτηρείται στο google-meet. Στον παρακάτω σύνδεσμο υπάρχουν οδηγίες για το πώς θα δείξετε την IP σας (σημείωση: τη διεύθυνση κάθε υπολογιστή) στον επιτηρητή αν αυτό σας ζητηθεί.

Πανεπιστημιακοί που μίλησαν στην «Κ» ανέφεραν ότι συνήθως αντιγράφει το 3% με 4% των φοιτητών σε κάθε εξέταση, ποσοστό που έχει αυξηθεί ιδίως σε μεγάλα διαδικτυακά αμφιθέατρα. Παράλληλα, «αντιγραφές διαπιστώνονται και σε εργασίες που καταθέτουν φοιτητές, οι οποίες είναι εξαιρετικά υψηλού επιπέδου», όπως ανέφερε στην «Κ» ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Μακεδονίας κ. Κωνσταντίνος Τσιτσελίκης. Σε αυτή την περίπτωση μάλλον έχουν βάλει το… χέρι τους τα πανεπιστημιακά φροντιστήρια, ορισμένα εκ των οποίων φέρεται να αναζητούν και νέους πτυχιούχους για να αναλάβουν να αντικαταστήσουν τους φοιτητές στις διαδικτυακές τους εξετάσεις. «Για την αξιοπιστία των εξετάσεων μπορούν να χρησιμοποιηθούν τεχνικές όπως χρήση αλγόριθμων δεδομένων εκφώνησης για κάθε άσκηση αντίστοιχη με τον αριθμό μητρώου κάθε φοιτητή, με αποτέλεσμα να υπάρχουν διαφορετικά αποτελέσματα στις λύσεις των ασκήσεων που παρέδιδε ο καθένας, ελαχιστοποιώντας την πιθανότητα αντιγραφής», αναφέρει στην «Κ», περιγράφοντας τη διαδικασία στο ΑΕΙ του, ο κ. Βασίλης Αποστολόπουλος, φοιτητής στο τμήμα Ναυπηγών Μηχανικών του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής και επικεφαλής της Πανελλήνιας Ανεξάρτητης Κίνησης Σπουδαστών – ΠαΝΚΣ.

Τα εργαστήρια

Την ίδια στιγμή, το ερώτημα είναι τι θα συμβεί με τα κλινικά μαθήματα, τα εργαστήρια, τις πρακτικές ασκήσεις τις εκδρομές υπαίθρου, που απαιτούν διά ζώσης παρουσία των φοιτητών. Το ζήτημα απασχολεί σχεδόν όλες τις σχολές –και όχι μόνο όσες έχουν πολλά εργαστηριακά μαθήματα όπως οι Ιατρικές και τα Πολυτεχνεία– καθώς ακόμη και στις σχολές Θεωρητικών Επιστημών υπάρχουν πρακτικές ασκήσεις, ιδίως για τους επί πτυχίω φοιτητές.

«Σε κάποια ΑΕΙ πραγματοποιήθηκαν εργαστήρια με virtual ασκήσεις. Αλλά είναι γεγονός ότι η πραγματική εργαστηριακή εκπαίδευση δεν έγινε. Έτσι αποφασίσαμε να καλύψουμε στο εαρινό εξάμηνο τις ελλείψεις του τρέχοντος χειμερινού», παρατηρεί στην «Κ» ο πρύτανης του ΕΜΠ Ανδρέας Μπουντουβής.

Η τηλεκπαίδευση αναγκαία, αλλά…

«Τυπικά φοιτητές και καθηγητές συνεχίζουμε κανονικά τα μαθήματα. Άλλα βιβλία φτάνουν, άλλα όχι. Οι εξετάσεις είναι εξαιρετικά επίπονη διαδικασία. Για πρώτη φορά χρειάζεται να διαβάσουμε τόσο, όχι για να μάθουμε τόσο πολλά, αλλά για να αποδείξουμε ότι δεν είμαστε… ελέφαντες, ντυμένοι με πιτζάμες και τα βιβλία ανοικτά από δίπλα», λέει στην «Κ» η Σοφία Βερυκίου, φοιτήτρια Ιστορικού-Αρχαιολογικού Ιωαννίνων. «Μπορεί η τηλεκπαίδευση να είναι αναγκαία και σε πολλές περιπτώσεις να πέτυχε, όμως στη συζήτηση δεν μπορούμε να αγνοούμε πεισματικά, όπως πολλοί κάνουν, τα ποιοτικά χαρακτηριστικά που πρέπει να διαπερνούν την ακαδημαϊκή διαδικασία. Από τη φύση του ο φοιτητής και ο δάσκαλος επιζητούν τον χώρο τους και αυτό δεν μπορεί να το λησμονεί κανείς. Η μεγαλύτερη σε ηλικία γενιά καθηγητών προσαρμόστηκε, αλλά δεν ξέχασε αυτήν την αρχή» παρατηρεί η ίδια, τονίζοντας ότι «προσαρμοστικότητα δεν σημαίνει παύω να σκέφτομαι, να επικρίνω, να διεκδικώ, να επιθυμώ. Η τηλεκπαίδευση είναι εξυπηρετική. Η επιτυχία της εμπεριέχεται στην εξυπηρετικότητά της. Η μονιμοποίησή της όμως φαντάζει εφιαλτική. Μάλιστα η υπουργός Παιδείας προ ημερών δήλωσε πως οι φοιτητές μπορούν να ξενοικιάσουν τις κατοικίες τους στον τόπο σπουδών! Μήπως κάποιοι θέλουν να μας καθηλώσουν σε αυτόν τον εφιάλτη; Οι φοιτητές χρειαζόμαστε την οργανωμένη και ασφαλή επιστροφή μας στα έδρανα».