Εκδήλωση για την παρουσίαση της προγραμματικής πρότασης του ΚΚΕ για το Ενιαίο Δωδεκάχρονο Σχολείο Σύγχρονης Γενικής Παιδείας διοργανώνει η Τομεακή Επιτροπή Βόλου του ΚΚΕ  , την Τετάρτη 20 Απριλίου, στις 7:00 το απόγευμα, στην αίθουσα «Μεταξουργείο» με ομιλητή το Νίκο Σοφιανό, μέλος του Π.Γ. της Κ.Ε. του ΚΚΕ.

• Γιατί, ενώ σήμερα υπάρχει τόση συσσωρευμένη γνώση, δίνεται με το σταγονόμετρο;
• Γιατί η γνώση που δίνεται είναι διαστρεβλωμένη, μπερδεύει τους μαθητές και δεν τους βοηθάει να αποκτήσουν ολοκληρωμένη αντίληψη για τον κόσμο γύρω μας;
• Γιατί υπάρχει απαξίωση της γνώσης και το επίπεδο πέφτει;
• Γιατί, παρά το γεγονός ότι παιδιά, εκπαιδευτικοί και γονείς εργάζονται σκληρά, το αποτέλεσμα τις περισσότερες φορές είναι πίσω από τις προσδοκίες τους;
• Γιατί τα παιδιά γίνονται ανταγωνιστικά και γεμάτα άγχος στο σχολείο και στο σπίτι;
• Γιατί οι εργαζόμενοι, αν και φορολογούνται σκληρά, πληρώνουν ακόμα πάνω από έναν κρατικό προϋπολογισμό για τη “δια βίου” ημιμάθεια των παιδιών τους;
• Γιατί χιλιάδες απόφοιτοι πανεπιστημίων είναι άνεργοι την ίδια στιγμή που υπάρχουν ανικανοποίητες λαϊκές ανάγκες για υποδομές (σπίτια, σχολεία…) και χιλιάδες κενά σε σχολεία, νοσοκομεία κλπ;
• Ποια είναι η απάντηση από τη σκοπιά της ικανοποίησης των σύγχρονων λαϊκών αναγκών για ολόπλευρη μόρφωση; Αναγκών που αντικειμενικά διαμορφώνονται από την εξέλιξη της επιστήμης, της τεχνολογίας και του παραγόμενου κοινωνικού πλούτου;

Η πρόταση για το Ενιαίο Δωδεκάχρονο Σχολείο Σύγχρονης Γενικής Παιδείας απευθύνεται σε εκπαιδευτικούς, επιστήμονες, γονείς και εργαζόμενους που προβληματίζονται για την πορεία της εκπαίδευσης, για τους όρους μόρφωσης και διαπαιδαγώγησης των παιδιών της λαϊκής οικογένειας.

Έχει σαν στόχο να ανοίξει πλατιά τη συζήτηση στους εκπαιδευτικούς, στους γονείς, στους φοιτητές, στους αυριανούς εκπαιδευτικούς και τους μαθητές, για όλα τα ζητήματα της λαϊκής εκπαίδευσης, για το πώς πρέπει να λειτουργεί και να δομείται το σχολείο, ώστε να πραγματώνει την ολόπλευρη ανάπτυξη και μόρφωση των νέων ανθρώπων, την διαπαιδαγώγηση δημιουργικής προσωπικότητας, χωρίς ταξικούς φραγμούς και διακρίσεις, χωρίς αποσπασματική γνώση, παθητική – μηχανική αποστήθιση  και το διαχωρισμό θεωρίας και πράξης, για την προαγωγή της επιστήμης και την εφαρμογή της στη ζωή και την παραγωγή.