του

Απόστολου Ριζόπουλου

Εκπαιδευτικός, Μέλος Γραμματείας Μαγνησίας του ΠΑΜΕ

Τα λαϊκά στρώματα δεν πρέπει να ξεγελαστούν από την υποκριτική και εκβιαστική πολιτική της κυβέρνησης και της Ε.Ε., που, με τη στήριξη του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού, έχει στόχο να χειραγωγήσει και να υποτάξει τις συνειδήσεις των εργαζομένων, των αυτοαπασχολούμενων, των μικρομεσαίων αγροτών, των συνταξιούχων, όλων αυτών που βγήκαν στους δρόμους στις 4 του Φλεβάρη για να υπερασπιστούν τη ζωή τους. Το δικαίωμά τους να ζουν με αξιοπρεπείς μισθούς, να μείνουν στο μαγαζί τους, στο χωράφι τους, να μην «κλείσουν βιβλία», να μπορούν να απολαμβάνουν οι οικογένειές τους το αγαθό της κοινωνικής ασφάλισης, που θα τους παρέχει συντάξεις ικανές να ζήσουν και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για όλους, δημόσια και δωρεάν, αποκλειστικά χρηματοδοτούμενη από τον κρατικό προϋπολογισμό.

Η στάση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ είναι ύπουλη, επικίνδυνη και προκλητική. Προκειμένου να υλοποιήσει την αντιλαϊκή πολιτική και να ικανοποιήσει τα συμφέροντα μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, χρησιμοποιώντας παλιά και νέα κόλπα, με απύθμενο θράσος, έχει στήσει ολόκληρη επιχείρηση επικοινωνιακού αντιπερισπασμού για την εξαπάτηση των λαϊκών στρωμάτων.

Τη στιγμή που φτωχοποιεί βίαια το λαό μας, επαναφέρει στη Βουλή το περιβόητο «παράλληλο πρόγραμμα» δήθεν για να ανακουφίσει ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, κονταροχτυπιέται με τη ΝΔ για τα συμφέροντα των μεγαλοκαναλαρχών και προβάλλει ως σωτηρία για το λαό τη ρύθμιση του χρέους, που έχει φορτώσει στις πλάτες του, για να μπορεί να συνεχίσει τη χρηματοδότηση του κεφαλαίου. Καλεί σε προσχηματικό διάλογο – απάτη παράλληλα με μέτρα αυταρχισμού και καταστολής, συκοφάντησης και καθύβρισης, του εργατικού και αγροτικού κινήματος. Μιλά για κυριαρχία όταν εκχωρεί κυριαρχικά δικαιώματα στο ΝΑΤΟ και στη Τουρκία, μιλά για «φιλοξενία» όταν χτίζει στρατόπεδα συγκέντρωσης για τους πρόσφυγες και εμπλέκει το ελληνικό λαό σε ένα πόλεμο που γίνεται για τα συμφέροντα των μονοπωλίων.

Απέναντι σ' όλα αυτά αποτελεί μονόδρομος και άμεση ανάγκη να δώσουμε συνέχεια στον αγώνα μας. Το πλατύ κίνημα της κοινωνικής συμμαχίας να συγκρουστεί με την στρατηγική των μονοπωλίων, την στρατηγική της Ε.Ε., που πιστά εφαρμόζουν η σημερινή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ –ΑΝΕΛ και όλα τα άλλα αστικά κόμματα, που ψήφισαν τα μνημόνια. Στην στρατηγική της αύξησης της ανταγωνιστικότητας, των κερδών, της μεγαλύτερης εκμετάλλευσης και αφαίμαξης του λαϊκού εισοδήματος πρέπει να αντιτάξουμε τη δική μας στρατηγική, την υπεράσπιση των δικαιωμάτων μας, αυτών που με σκληρούς και αιματηρούς αγώνες κατέκτησε ο λαός μας και η τάξη μας.

Καμιά υποχώρηση λοιπόν! Ούτε ένα βήμα πίσω! Το σχέδιο της κυβέρνησης για τη νέα αντιασφαλιστική λαιμητόμο δεν χωρά διορθώσεις. Δε φτιασιδώνεται! Δεν μπορεί να αποτελέσει βάση διαλόγου. Η μόνη λύση είναι μα μη φτάσει ποτέ στη βουλή. Η κοινωνική ασφάλιση δεν παζαρεύεται. Δεν μπορεί να γίνει διάλογος για τα ψίχουλα που σκοπεύουν να διαθέσουν για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και για συντάξεις. Δε μπορεί να μπει στο τραπέζι του διαλόγου η αντιλαϊκή πολιτική! Δε δεχόμαστε να συζητήσουμε πόσους παραπάνω φόρους μας καλούν να πληρώσουμε και για την απελευθέρωση των απολύσεων. Δε δεχόμαστε να κουβεντιάσουμε πόσα θα είναι αυτά που θα μας κλέψουν ακόμη μια φορά για να γίνουν νέοι επενδυτικοί νόμοι, ζεστό χρήμα στις «τσέπες» των μονοπωλιακών ομίλων. Για το πόσοι θα οδηγηθούμε στην ανεργία για αντικατασταθούμε με άλλους νέους εργαζόμενους «μειωμένου μισθολογικού κόστους». Δε μπορούμε να συναινέσουμε στο σφαγιασμό των δικαιωμάτων μας. Να υποταχθούμε στη λογική του μικρότερου κακού, που επιβάλλουν, με καθημερινά γκεμπελίστικα τρομοκρατικά διλλήματα και ιδεολογήματα, κυβερνητικοί παράγοντες και ΜΜΕ.

Η απεργία στις 4 του Φλεβάρη απέδειξε ότι ο λαός τούς έχει πάρει χαμπάρι. Να δώσουμε συνέχεια! Χρειάζεται να συντονίσουμε και να κλιμακώσουμε τον αγώνα ενάντια στην αντιλαϊκή λαίλαπα. Όλοι αυτοί που βγήκαμε στους δρόμους, εργάτες που βλέπουν να χτυπιούνται οι μισθοί, τα εργασιακά τους δικαιώματα και να κρέμεται πάνω από τα κεφάλια τους οι απολύσεις, οι μικρομεσαίοι αγρότες που εκδιώκονται από το χωράφι τους, οι αυτοπασχολούμενοι και μικροί ΕΒΕ που τους κλέβουν τη δουλειά τα «μεγάλα ψάρια», οι νέοι και οι νέες, οι φοιτητές και οι φοιτήτριες, οι επιστήμονες που ενταφιάζονται τα όνειρά τους και σπρώχνονται στην υποαπασχόληση, στην ανεργία και τη φτώχεια, όλοι έχουμε ένα συμφέρον.

Να συγκρουστούμε μ' αυτήν την πολιτική που μας καταδικάζει στην ανέχεια, που μας προορίζει να γίνουμε φτωχό και ευέλικτο εργατικό δυναμικό για να αυγαταίνουν τα κέρδη τους οι επιχειρήσεις. Να γίνουμε η κοινωνική συμμαχία που δεν θα υποχωρεί από τα αιτήματα που ικανοποιούν τις πραγματικές και σύγχρονες ανάγκες μας.

Να απομονώσουμε τον κυβερνητικό και εργοδοτικό συνδικαλισμό που στήνει παγίδες στο κίνημα. Άλλοτε προβάλλοντας συντεχνιακά αιτήματα, υπερασπίζοντας την κυβερνητική τακτική των κοινωνικών διαλόγων για να χειραγωγήσει τις αγωνιστικές διαθέσεις και άλλοτε αξιοποιώντας τις λαϊκές διαμαρτυρίες για να εξυπηρετήσει μια κυβερνητική εναλλαγή που όμως θα εφαρμόζει την ίδια αντιλαϊκή πολιτική, βάζοντας τους εργαζόμενους και το κίνημά τους κάτω από ξένες σημαίες. Όλοι μας έχουμε αποκτήσει πολύτιμη πείρα απ' αυτούς τους τακτικισμούς των εργοδοτικών και κυβερνητικών καλοθελητών. Πίσω από το ψευδεπίγραφο «όλοι μαζί» κρύβονται όλοι αυτοί που τα προηγούμενα χρόνια καλλιεργούσαν την αναμονή, την απογοήτευση, τον κοινωνικό εταιρισμό και την υποχώρηση. Αυτοί που πριν μερικούς μήνες καλούσαν σε στήριξη της κυβέρνησης στις διαπραγματεύσεις, που οδήγησαν στη σημερινή λαίλαπα. Εκεί είναι και οι μεγαλοεργοδότες, οι εκπρόσωποι των συμφερόντων των μεγάλων ομίλων, όσων τα συμφέροντα ταυτίζονται με την αύξηση της κερδοφορίας τους, δηλαδή την εκμετάλλευση του λαού.

Από κοντά και οι διάφοροι «επαναστάτες» που πάντα με σημαία τον τυχοδιωκτισμό και τον καιροσκοπισμό έχουν στόχο να μαζεύουν στην ουρά όποιον πάει να ξεφύγει, να αμφισβητήσει. Πριν λίγους μήνες έδιναν αριστερό και «επαναστατικό» άλλοθι στο ΣΥΡΙΖΑ και τα δήθεν εναλλακτικά προγράμματά του και τη σκληρή διαπραγμάτευσή του, καλώντας τον κόσμο να διαδηλώσει για τη στήριξή του. Τώρα στόχο έχουν να κρατήσουν λαϊκό κόσμο εγκλωβισμένο στη λογική ότι οι μόνες λύσεις που μπορεί να παλέψει πρέπει να είναι εντός των τειχών της ανταγωνιστικότητας και της ανάπτυξης της καπιταλιστικής οικονομίας, αλλά από διαφορετικούς δρόμους (εθνικό νόμισμα, έξοδο από την Ε.Ε. αλλά με τα μονοπώλια να κυριαρχούν κτλ.).

Τα λαϊκά στρώματα δεν έχουν να χωρίσουν τίποτα μεταξύ τους, όμως πρέπει να πάρουν διαζύγιο από τις παραπάνω λογικές. Μας ενώνει το κοινό συμφέρον και ο ίδιος αντίπαλος. Σήμερα δίνουμε τη μάχη για την κοινωνική ασφάλιση. Καμιά υποχώρηση! Μπορούμε και έχουμε τη δύναμη να τους αναγκάσουμε να πάρουν πίσω το σχέδιο! Με αιχμή το ασφαλιστικό να οργανώσουμε τον αγώνα, αποφασισμένοι να δώσουμε πλήγμα σε αυτή την πολιτική.