«Πάμε μπροστά, δεν θα επιτρέψουμε να επιστρέψει το παλιό κατεστημένο»! Αυτό ήταν το κεντρικό σύνθημα του Αλέξη Τσίπρα στην πανελλαδική σύσκεψη του νέου, μεταλλαγμένου ΣΥΡΙΖΑ, που θα δώσει τον τόνο στην προεκλογική του εκστρατεία.
Μια προσπάθεια συναισθηματικού εκβιασμού του αριστερού και προοδευτικού Δημοκρατικού κόσμου με το φόβητρο της επιστροφής του παλιού πολιτικού κόσμου της Διαφθοράς και των διαπλεκομένων συμφερόντων που όμως με αυτό πλεόν, το παλιό πολιτικό σάπιο κατεστημένο ο κ. Τσίπρας ψηφίσε μαζί του το νέο Μνημόνιο και συνιδρύσανε την συμπολίτευση των μουτζαχεντίν της υπεράσπισης των Μνημονίων.

Είναι προφανές ότι ο κ. Αλέξης Τσίπρας προσφεύγει στον φόβο του «παλιού» γιατί δεν του έχει απομείνει πλέον, μετά τη μνημονιακή του στροφή, κανένα θετικό όραμα για το μέλλον του ελληνικού λαού. Απόδειξη το «σχέδιο προγράμματος» του νέου ΣΥΡΙΖΑ των ολίγων που δημοσιοποιήθηκε χθες.

Εξήντα οκτώ πυκνογραμμένες σελίδες προσπαθούν μάταια να πείσουν τον πολίτη ότι το τρίτο μνημόνιο, που φέρει την υπογραφή του Αλέξη Τσίπρα είναι… «καλύτερο» (!) από τα προηγούμενα. Κι ότι, παρά το μνημόνιο, η διατήρηση του νέου ΣΥΡΙΖΑ του Τσίπρα – Δραγασάκη και όχι των μελών, στα κυβερνητικά έδρανα είναι εγγύηση για προοδευτικά μέτρα που θα το «μαλακώνουν» και θα το «αντισταθμίζουν».

Αλήθεια, τι διαφορετικό μας έλεγε η ΔΗΜΑΡ και ο Κουβέλης για να δικαιολογήσει τη συμμετοχή της σε μνημονιακή κυβέρνηση;

Ακόμη χειρότερα, ο Αλέξης Τσίπρας επιστρατεύει το σκιάχτρο της «δεξιάς παλινόρθωσης», που χρησιμοποίησε κατά κόρον ο Ανδρέας Παπανδρέου, μετά τη δεξιά στροφή του, για να λεηλατήσει την Αριστερά και μετά τον υπνωτισμένο τότε Λαό μας. Η Ιστορία επαναλαμβάνεται, την πρώτη φορά σαν τραγωδία, τη δεύτερη σαν… τραγωδία στο τετράγωνο! Από το «ΠΑΣΟΚ ή Δεξιά» του τότε στο άθλιο και χωρίς λύση «Τσίπρας ή Μεϊμαράκης».

Αυτή τη φορά, το δίλημμα δεν μεταφράζεται σε αυτή ή την άλλη μορφή καπιταλιστικής διαχείρισης, αλλά σε κάτι πολύ χειρότερο: Σε αυτή ή την άλλη μορφή μνημονιακής καταστροφής και εξαθλίωσης του Λαού μας.

Ας μην ψάχνουν για αφελείς. Οι πολίτες γνωρίζουν ότι το πραγματικό δίλημμα που τίθεται μπροστά τους είναι αν συνεχιστεί ο μνημονιακός κατήφορος ή αν ανοίξει ένας καινούργιος, ελπιδοφόρος δρόμος αντίστασης και ανατροπής.

Γνωρίζουν ότι αυτοί που φωνάζουν, σαν τον ψεύτη βοσκό, για την απειλή του «παλιού πολιτικού κόσμου», είναι εκείνοι ακριβώς που συγκυβερνούν άτυπα μαζί του για το πέρασμα των μνημονιακών νόμων. Κι ότι αύριο μπορεί να συγκυβερνούν και επίσημα- άλλωστε η «υπηρεσιακή» κυβέρνηση αποτελεί το πρόπλασμα μιας τέτοιας συνεργασίας. Γνωρίζουν ακόμη ότι όσοι κινδυνολογούν για τα «διαπλεκόμενα» είναι ακριβώς εκείνοι που απολαμβάνουν όψιμα της υποστήριξής τους, μέσα από μεγάλα συγκροτήματα του Τύπου (Λαμπράκης και όχι μόνο) και εταιρείες συστημικών δημοσκοπήσεων.

Άλλωστε ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας αποκάλυψε με αφοπλιστική ειλικρίνεια ποιους θεωρεί σήμερα τους κύριους εχθρούς του. Σαν άλλος Προμηθέας Δεσμώτης, δήλωσε ότι «του έτρωγαν το συκώτι» όχι η Μέρκελ, ο Σόιμπλε και ο Ντάιζελμπλουμ, αλλά ο… Λαφαζάνης, η Κωνσταντοπούλου, ο Στρατούλης , ο Βαρουφάκης και οι σύντροφοί του που ήταν η ψυχή του ΣΥΡΙΖΑ των μελών!!!

Ο Προμηθέας δεν δίστασε να κηρύξει ανυπακοή στους θεούς για να δώσει τη φωτιά στους ανθρώπους. Αλίμονο σ' αυτούς που νοιώθουν «απελευθερωμένοι» όταν υποτάσσονται στους σύγχρονους «θεούς» των αγορών για να αφήσουν στους ανθρώπους μόνο τη στάχτη των ελπίδων και των οραμάτων τους.

Επειδή η αριστερά δεν μπορεί παρά να έχει ως πρόταγμα την εναλλακτική πολιτική για την ανατροπή των μνημονίων και της λιτότητας, τη διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους, την υπεράσπιση του δημόσιου χαρακτήρα των κοινωνικών αγαθών, της δημόσιας περιουσίας και των στρατηγικών τομέων της οικονομίας για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας προς όφελος των δυνάμεων της εργασίας και της δημοκρατίας.

Επειδή η πολιτική αυτή, όπως άλλωστε αποδείχτηκε, δεν μπορεί να προχωρήσει παρά μόνο σε σύγκρουση με την ευρωζώνη, με την ανάκτηση της εθνικής ανεξαρτησίας και της λαϊκής κυριαρχίας, συμπεριλαμβανομένων όλων των μέσων και εργαλείων άσκησης της οικονομικής πολιτικής, μεταξύ των οποίων κρίσιμη σημασία έχει η νομισματική, δημοσιονομική και πιστωτική πολιτική, που σήμερα έχουν εκχωρηθεί στον ασφυκτικό έλεγχο των δανειστών.

Επειδή έχουμε υποχρέωση να συνεχίσουμε πιο ριζοσπαστικά και πιο μαχητικά τις καλύτερες αγωνιστικές παραδόσεις της Αριστεράς.

Επειδή το ΟΧΙ του λαού και της νεολαίας της 5ης Ιουλίου δεν ηττήθηκε, συνεχίζουμε μέχρι το τέλος.

Συνεχίζουμε Αριστερά και Ανατρεπτικά με την Λαϊκή Ενότητα και το μέλλον της Πατρίδας μας, για μια Χώρα Λεύτερη και Υπερήφανη, Δημοκρατική και Ανεξάρτητη με τον Λαό να ορίζει ο ίδιος και μόνο τη ζωή του.

Κάϊρας Γιάννης
Μέλος της Γραμματείας του Αριστερού Ρεύματος στη Μαγνησία
Ιδρυτικό Μέλος της Λαϊκής Ενότητας