Στο γνωστό μοτίβο των ανεκπλήρωτων υποσχέσεων επανήλθε ο κ. Τσίπρας προβάλλοντας δήθεν αντίμετρα μπροστά στον κατακλυσμό των νέων μέτρων που φέρνει για δεύτερη φορά μέσα σε ελάχιστα χρόνια ως αποτέλεσμα της ανικανότητάς του.
Και αυτή την φορά στο επίκεντρό του βρέθηκαν οι γονείς. Αλλά ποιους κοροϊδεύει; Βρισκόμαστε στον έβδομο χρόνο της κρίσης που πλέον γίνεται μια μόνιμη κατάσταση και αντί τα μέτρα στήριξης των γονέων και των παιδιών να βρίσκονται στην πρώτη προτεραιότητα της κυβέρνησης, αυτή τα μεταθέτει για το 2019 και ύστερα, και εφόσον επιτευχθούν οι στόχοι για τα πρωτογενή πλεονάσματα.

Ταυτόχρονα αυτές τις ημέρες καταβάλλονται τα οικογενειακά επιδόματα του ΟΓΑ. Είναι τα ψίχουλα που δίνει το Κράτος για
το κάθε παιδί και τα οποία δεν αντιστοιχούν σε τίποτα με το πραγματικό κόστος των μηνιαίων δαπανών των γονιών για την φροντίδα του παιδιού τους. Γιατί αν ένας γονιός διαθέτει 200-300 ευρώ κάθε μήνα για τις ανάγκες του παιδιού του σε όλα τα επίπεδα και το Κράτος τον επιδοτεί κατά μέσο όρο με 30-40 ευρώ, για ποια κίνητρα στους νέους να παντρευτούν και να αποκτήσουν παιδιά μιλάμε;

Βέβαια την ίδια στιγμή όλοι ανησυχούν για την δημογραφική κρίση της Ελλάδας, όπου πέρυσι οι γεννήσεις ήταν περισσότερες κατά 35.000 από τις γεννήσεις, ενώ τα χειρότερα έρχονται.

Συνεπώς αποτελεί υποχρέωση της πολιτείας η ουσιαστική στήριξη των γονέων για να μεγαλώσουν τα παιδιά τους, αλλά και να δώσουν κίνητρα για αύξηση των γεννήσεων.

Αύξηση της μηνιαίας επιδότησης για όλα τα παιδιά, πρόσβαση χωρίς ιδιαίτερο κόστος σε γιατρούς και του ιδιωτικού τομέα, ένταξη των παιδιών στους βρεφικούς και παιδικούς Σταθμούς, χορήγηση δεκατιανού σε όλα τα σχολεία, οικονομικά κίνητρα για όσους γονείς κάνουν τρίτο και περισσότερα παιδιά είναι μερικές μόνο από τις παρεμβάσεις που πρέπει να δρομολογηθούν άμεσα.