Χθες, το Δημοτικό Συμβούλιο μπήκε ακόμη πιο βαθιά στον βούρκο στον οποίο πνίγεται η πόλη τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Οι άνθρωποι που υποδύονται την τοπική διακυβέρνηση, εκπέμπουν ακατάπαυστα επί τέσσερα χρόνια γκεμπελισμό, πολιτική μισαλλοδοξία, κοινωνικό διχασμό, προσωπική λάσπη, νταηλίκια, απειλές, τραμπούκικη αλαζονεία, και υπονομεύουν κάθε θεσμό και κάθε διαδικασία που δίνει νόημα στη δημοκρατία.

Η αντιπολίτευση -η πραγματική αντιπολίτευση, όχι η «συμπολιτευόμενη»- δίνει καθημερινά έναν άνισο αγώνα. Απέναντι σε ένα «παρακράτος», που όσο αντιλαμβάνεται ότι ζούμε τους τελευταίους μήνες της πολιτικής ιλαροτραγωδίας, έχει κυριολεκτικά αφηνιάσει.  Απέναντι σε ένα κράτος, που σφυρίζει αδιάφορα. Απέναντι σε κόμματα και δημόσια πρόσωπα που ξεπλένουν το «καθεστώς», με τη στήριξη ή την ένοχη σιωπή τους, ή τις δήθεν ίσες αποστάσεις και τις ουδέτερες τοποθετήσεις. Και απέναντι σε κάποιους συμπολίτες, που ξεδιάντροπα εξακολουθούν να εγκωμιάζουν «εκείνον», την ώρα που υποκριτικά ισχυρίζονται ότι επιδιώκουν τους αντίθετους στόχους και λατρεύουν τις αντίθετες αξίες.

Μαζί με τις άλλες δυνάμεις της πραγματικής αντιπολίτευσης και την πλειοψηφία της τοπικής κοινωνίας που είναι έτοιμη να δώσει τη μάχη για την αξιοπρέπεια της πόλης, γκρεμίζοντας κομματικά σύνορα,  θα δώσουμε μέχρι τέλους τον αγώνα τον καλό. Η άθλια παράσταση που ανεβάζουν σε κάθε συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου σύντομα θα κατεβεί μέσα στη ντροπή και την ανυποληψία όλων, χωρίς εξαίρεση, των συντελεστών της. Η ξεφτίλα έχει ονοματεπώνυμα.