Με αφορμή τα όσα θλιβερά συνέβησαν, κατά τη χθεσινή συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Βόλου, με αποκλειστική ευθύνη του προέδρου, Γ. Μουλά, και του δημάρχου, Α. Μπέου, η παράταξη «Επιλογή Ευθύνης-Πάμε Μπροστά» εξέδωσε την ακόλουθη ανακοίνωση:«Αυτοί που ξεκίνησαν τη θητεία τους, διαπραγματευόμενοι με την ΕΡΓΗΛ και δηλώνοντας, στις 17-09-2014, στο Δημοτικό Συμβούλιο ότι έκαναν «μία προσπάθεια μήπως και μπορέσουμε τα 8.900.000 να τα πάμε 4,5,6 ή όλα. Λίγες οι πιθανότητες, αλλά θα τις εξαντλήσουμε…»

Αυτοί που, στο Διοικητικό Συμβούλιο της ΔΕΥΑΜΒ, στις 29-09-2014, δήλωναν ότι επιχείρησαν να έρθουν σε συμβιβασμό με την ΕΡΓΗΛ κι ότι επί τρεις ώρες συσκέπτονταν (σσ. με τίνος την εξουσιοδότηση;) και ότι η ΕΡΓΗΛ δεν φαινόταν διατεθειμένη να χαρίσει ούτε ένα ευρώ (σσ. διαπραγμάτευση με αυτούς που λες ότι σε έκλεψαν; Και να μας «χαρίσει» τα χρήματά μας;)…

Αυτοί που, αφού πήραν πίσω την αγωγή που είχε καταθέσει η διοίκηση Σκοτινιώτη και επρόκειτο να εκδικαστεί τον Φεβρουάριο 2015, επί τρία ολόκληρα χρόνια (!) άλλαζαν τις αγωγές σαν τα πουκάμισα, μέχρι να καταθέσουν την τελική, τον Ιούλιο 2017, για να μπορέσει επιτέλους να συζητηθεί η υπόθεση επί της ουσίας, αφήνοντας έτσι να χαθεί πολύτιμος χρόνος για την Επιχείρηση και προσφέροντας με τον τρόπο αυτό επιχειρήματα στην αντίδικο, και μάλιστα, αντί να φροντίσουν να επισπεύσουν την εκδίκαση της αγωγής τους, ζήτησαν την αναβολή της, με αποτέλεσμα να συζητηθεί τον Απρίλιο 2018 (!).

Αυτοί που με τις διαδοχικές αγωγές (τις δύο πρώτες τις κατέθεσαν στο Πρωτοδικείο Βόλου) και με αυτή που τελικά συζητήθηκε, ουσιαστικά χαρίζουν μερικά εκατομμύρια στην ΕΡΓΗΛ, αφού δέχονται ότι το 30,68% του ποσού που της έχει αμετάκλητα επιδικαστεί για δήθεν εξωσυμβατικές εργασίες, αντιστοιχεί σε εργασίες που δήθεν είχε πράγματι εκτελέσει, ενώ πάγια θέση της ΔΕΥΑΜΒ ήταν να μην αναγνωρίζει το σύνολο των εξωσυμβατικών εργασιών που διεκδικεί η ΕΡΓΗΛ.

Αυτοί που, από τη στιγμή που κοινοποιήθηκε, τον Ιούνιο 2017, στη ΔΕΥΑΜΒ το απόγραφο με τις απαιτήσεις της ΕΡΓΗΛ και ενώ είχαν στη διάθεσή τους τέσσερις ολόκληρους μήνες να αναλάβουν κάθε αναγκαία πρωτοβουλία, αφού η αντίδικος δεν είχε νομικά το δικαίωμα να προχωρήσει σε κατασχέσεις ως τα μέσα Οκτωβρίου 2017, δεν έκαναν τίποτα, ούτε τότε, ούτε και στη συνέχεια, μέχρι τον Απρίλιο 2018, για να προστατεύσουν τα χρήματα της Επιχείρησης από την «έφοδο» της ΕΡΓΗΛ στους τραπεζικούς λογαριασμούς της ΔΕΥΑΜΒ.

Αυτοί που προδίκασαν δημοσίως και ενώ εκκρεμούσε η εκδίκασή τους, ότι θα χαθούν τα ασφαλιστικά μέτρα (αιτήσεις αναστολής) που είχε καταθέσει η ΔΕΥΑΜΒ στο Πρωτοδικείο Βόλου και στο Πρωτοδικείο Αθηνών, προκειμένου να αποτρέψει τα μέτρα αναγκαστικής εκτέλεσης και τις κατασχέσεις στους τραπεζικούς της λογαριασμούς, και μάλιστα, παραιτήθηκαν από την πρώτη αίτηση ασφαλιστικών μέτρων (αυτή που εκκρεμούσε στο Πρωτοδικείο Βόλου) χωρίς ποτέ να δώσουν κάποια πειστική εξήγηση.

Αυτοί που προανήγγειλαν τη λύση και εκκαθάριση της ΔΕΥΑΜΒ, όχι σε κάποια ανύποπτη στιγμή, αλλά την ώρα που περιμένουμε με αγωνία την καθοριστική απόφαση του Πενταμελούς Εφετείου επί της αγωγής της Επιχείρησης για τις αξιώσεις της (πιο σωστά για το …70% των αξιώσεών της) κατά  της ΕΡΓΗΛ.

Αυτοί που, μόλις στη χθεσινή συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου, αντιλαμβανόμενοι ότι η λύση και εκκαθάριση της ΔΕΥΑΜΒ πέφτει στο κενό, έσπευσαν να ανακοινώσουν ένα νέο «plan b», προαναγγέλλοντας  την «επιστροφή στον τόπο του εγκλήματος», δηλαδή στη διαπραγμάτευση με αυτούς που θέλουν να ληστέψουν τα ταμεία της ΔΕΥΑΜΒ, όπως ακριβώς ξεκίνησαν τη θητεία τους, και το προαναγγέλλουν την ώρα που εκκρεμεί η πιο κρίσιμη απόφαση για την τύχη της ΔΕΥΑΜΒ, αναζητώντας, μάλιστα, και «πρόθυμους ηλίθιους», για να συνυπογράψουν το «ντηλ».

Αυτοί που, ενώ δήθεν κόπτονται για την απόδοση ευθυνών, έχουν επιδείξει την πιο αλλοπρόσαλλη (;) συμπεριφορά, αφού, από τη μια, προχώρησαν σε «οπερετική» απόλυση υπηρεσιακού στελέχους για να τον επαναφέρουν στη συνέχεια σε ρόλο συμβούλου, κι από την άλλη, διαπόμπευσαν δημόσια και καρατόμησαν με αναιτιολόγητη απόφαση τον γενικό διευθυντή της Επιχείρησης, που οι ίδιοι είχαν επιλέξει για τη θέση και ο οποίος, ως Τεχνικός Διευθυντής, έχει στην πλάτη του αγωγή 300 χιλ. ευρώ από την ΕΡΓΗΛ, όπως και ο τότε πρόεδρος της Επιτροπής Παραλαβής, Η. Ξηρακιάς και τα άλλα δύο μέλη της Επιτροπής, γιατί, με την υπεύθυνη δουλειά τους, αποκάλυψαν ότι η ΕΡΓΗΛ δεν είχε εκτελέσει το έργο που όφειλε να εκτελέσει και για το οποίο είχε πληρωθεί.

Αυτοί που κατηγορούν την προηγούμενη δημοτική αρχή με ψέματα και συκοφαντίες, επειδή μέλη της ανήκουν στον ίδιο πολιτικό χώρο με τον πρόεδρο της διοίκησης της ΔΕΥΑΜΒ, στη θητεία της οποίας χάθηκαν οι προθεσμίες και δημιουργήθηκε το πρόβλημα (σσ. νομίζαμε ότι η έννοια της οικογενειακής και συλλογικής ευθύνης συναντάται μόνο σε ναζιστικού τύπου καθεστώτα), την ώρα μάλιστα που οι ίδιοι τον αντιμετωπίζουν με αξιοσημείωτη πολιτική και προσωπική αβρότητα (!) και την ώρα που σημαίνον στέλεχος της παράταξής τους ήταν μέλος  εκείνης της διοίκησης της ΔΕΥΑΜΒ …

Ε, αυτοί, λοιπόν, που ανέτρεψαν σε βάρος της ΔΕΥΑΜΒ τα δύο θεμελιώδη δεδομένα, ότι δηλαδή οφειλέτης δεν είναι η ΔΕΥΑΜΒ, αλλά η ΕΡΓΗΛ, κι ότι η ΔΕΥΑΜΒ δεν αναγνωρίζει το σύνολο των δήθεν εξωσυμβατικών εργασιών που διεκδικεί η ΕΡΓΗΛ, και εφάρμοσαν μέχρι τώρα μία αποτυχημένη, χωρίς έρμα και με σοβαρά ερωτηματικά τακτική αντιμετώπισης της αδηφάγου εταιρείας, έχουν απίστευτη θρασύτητα και χυδαιότητα, για  να μας κουνάνε το δάχτυλο.

Να κουνάνε το δάχτυλο στην προηγούμενη δημοτική αρχή, η οποία, με τις δύο Επιτροπές που συγκρότησε (Επιτροπή Παραλαβής και Επιτροπή Διαπίστωσης Αποκλίσεων), έφερε στο φως το «σκάνδαλο ΕΡΓΗΛ», που διαφορετικά δεν θα το γνώριζε κανένας, αποδεικνύοντας ότι η ΕΡΓΗΛ είχε πληρωθεί μέχρι το 2009 πολλαπλάσια χρήματα απ' αυτά που αντιστοιχούσαν στο έργο που πραγματικά είχε εκτελέσει την περίοδο 2005-2007, δίνοντας ισχυρά όπλα στην Επιχείρηση για να αντιμετωπίσει τις παράνομες ορέξεις της ΕΡΓΗΛ.

Κι όσο και να μας φιμώνουν, να μας υβρίζουν, να μας σπιλώνουν και να προσπαθούν να μας εκφοβίσουν στο Δημοτικό Συμβούλιο, με τη συμπεριφορά φασιστοειδούς που επιδεικνύει μονίμως ο πρόεδρος, Γ. Μουλάς, συνεπικουρούμενος από τον υπόλοιπο θίασο, καταρρακώνοντας τον θεσμό και προκαλώντας το δημοκρατικό αίσθημα, το μόνο που πετυχαίνουν είναι να αποκαλύπτουν τη γύμνια τους και τον φόβο τους, γιατί ξέρουν ότι δεν μπορεί το παραμύθι τους να συνεχίζεται για πολύ ακόμα. Θα δώσουν λόγο για τη συμπεριφορά, τις επιλογές και τις πράξεις τους. Οι πολίτες δεν είναι χαχόλοι, για να τους κοροϊδεύουν συνεχώς».