Η δίκη ενώπιον του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου για την Πρώην Γιουγκοσλαβία (TPIY) στη Χάγη έξι πρώην ηγετών και στρατιωτικών αρχηγών των Κροατών της Βοσνίας διακόπηκε όταν ένας από τους κατηγορούμενους «πήρε δηλητήριο», σύμφωνα με τον δικηγόρο του, μετά την επιβεβαίωση της καταδίκης του σε κάθειρξη 20 ετών. Το δηλητήριο απέβη μοιραίο και λίγο αργότερα, ο καταδικασθέντας απεβίωσε. Ωστόσο, το δικαστήριο ανακοίνωσε ότι δεν μπορεί να επιβεβαιώσει τον θάνατο του.

Ο Σλόμπονταν Πράλγιακ, 72 ετών, φώναξε «ο Πράλγιακ δεν είναι εγκληματίας», προτού βγάλει από την τσέπη του το φιαλίδιο και καταπιεί το θανατηφόρο υγρό.  Η δίκη διακόπηκε και ο δικηγόρος του δήλωσε πως ο πελάτης του «πήρε δηλητήριο».

Η ολλανδική αστυνομία ανακοίνωσε ότι η δικαστική αίθουσα, στην οποία έλαβε χώρα η θανατηφόρα κατάποση, «αντιμετωπίζεται ως σκηνή εγκλήματος».

Από το θέατρο στα εγκλήματα πολέμου

O Σλόμπονταν Πράλγιακ γεννήθηκε το 1945  στην πόλη Καπλίνα της Βοσνίας Ερζεγοβίνη και εμφανίζεται να είναι κάτοχος τριών πανεπιστημιακών πτυχίων.

Σύμφωνα με τα βιογραφικά του στοιχεία, αποφοίτησε ως ηλεκτρολόγος μηχανικός το 1970, το 1971 απέκτησε πτυχίο φιλοσοφίας, το δε 1972 άρχισε να σπουδάζει στην Ακαδημία Κινηματογράφου και ξεκίνησε να εργάζεται στο θέατρο και την τηλεόραση, ενώ παράλληλα έδινε διαλέξεις φιλοσοφίας και ψυχολογίας στο Ζάγκρεμπ.

Μάλιστα κατά τη δεκαετία του  1970 και του 1980 διετέλεσε διευθυντής θεάτρων στο Ζάγκρεμπ, το Όσιγιεκ και το Μόσταρ.

Το 1991 προσχώρησε στις Ένοπλες Δυνάμεις της Κροατίας φθάνοντας μέχρι το βαθμό του υποστρατήγου και τη διετία 1992 – 1993 του ανατέθηκαν διάφορες στρατιωτικές αποστολές πέραν των τακτικών του υποχρεώσεων. Ο πρόεδρος της Κροατίας Φράνιο Τούτζμαν τον τοποθέτησε μάλιστα στην 14μελή επιτροπή του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας, θέση στην οποία παρέμεινε έως το 1993.

Σύμφωνα με το κατηγορητήριο που τον οδήγησε στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, ο Πράλγιακ ως υψηλόβαθμος στρατιωτικός αξιωματούχος διέταξε άλλοτε άμεσα και άλλοτε εμμέσως τις δυνάμεις που διοικούσε να προβούν σε μαζικά εγκλήματα πολέμου εις βάρος του μουσουλμανικού πληθυσμού της Βοσνίας, σε περίπου 30 επαρχίες της χώρας.

Επιπλέον, υπό την ιδιότητά του ως αξιωματούχου του Υπουργείου Αμυνης, ενεπλάκη στενά σε όλο το στρατιωτικό σχεδιασμό αλλά και στη δράση της πολιτοφυλακής κατά του μουσουλμανικού άμαχου πληθυσμού.