Βρίσκεστε εδώ: ΚΕΝΤΡΙΚΗ » ΚΟΙΝΩΝΙΑ » ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ » Το άρθρο 99 μετά τις τελευταίες τροποποιήσεις
Το άρθρο 99 μετά τις τελευταίες τροποποιήσεις

Το άρθρο 99 μετά τις τελευταίες τροποποιήσεις

Η ​​διδικασία εξυγίανσης των επιχειρήσεων έχει εισαχθεί από το 2007 και έχει ήδη υποστεί αρκετές τροποποιήσεις, πότε προς την κατεύθυνση της αυστηροποίησης της διαδικασίας και των προϋποθέσεων προστασίας και πότε προς την κατεύθυνση της διευκόλυνσης υπαγωγής των επιχειρήσεων στις διατάξεις αυτές.

Ο . 4336/2015 προκαλεί διευκόλυνση των ενδιαφερομένων να υπαχθούν στη διαδικασία αυτή, καθώς επέφερε κάποιες αλλαγές στα άρθρα 99 επ. . 3588/2007, οι οποίες:

α) μειώνουν το κόστος της υπαγωγής στη διαδικασία,

β) αυξάνουν τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων,

γ) αυξάνουν τη διάρκεια προστασίας της επιχείρησης από αναγκαστικές εκτελέσεις και

δ) επιτρέπουν πιο εύκολα τη δικαστική επικύρωση της συμφωνίας εξυγίανσης. Πιο συγκεκριμένα: Πλέον επιτρέπεται να υπαχθεί στη διαδικασία και επιχείρηση που δεν βρίσκεται σε αδυναμία πληρωμών ή πιθανή μελλοντική αδυναμία πληρωμών αλλά σε προγενέστερο στάδιο, δηλαδή μόνο σε κατάσταση «πιθανής αφερεγγυότητας». Επίσης, επιτρέπεται νέα υπαγωγή στη διαδικασία μετά από τριετία (αντί πενταετίας), αν υπήρχε ήδη προηγούμενη υπαγωγή σε διαδικασία εξυγίανσης.

Είναι πολύ σημαντικό ότι η επιχείρηση απαλλάσσεται από την καταβολή του παραβόλου των 2.000 έως 7.000 ευρώ που απαιτείτο για την της αίτησης εξυγίανσης και αποτελούσε την αμοιβή του μεσολαβητή. Το κόστος της αμοιβής του μεσολαβητή που ορίζει το αποτελεί πλέον αντικείμενο διαπραγμάτευσης της επιχείρησης με αυτόν.

Αν το δεχθεί την αίτηση της επιχείρησης, εκδίδει απόφαση υπαγωγής της επιχείρησης στη διαδικασία εξυγίανσης. Η δικαστική απόφαση που εκδίδεται πλέον επιτρέπει τη διαπραγμάτευση της επιχείρησης με τους πιστωτές της για διάρκεια χρόνου που φτάνει μέχρι τους δώδεκα μήνες και με ελάχιστο δικαστικώς οριζόμενο χρόνο τους τέσσερις μήνες. Αντιθέτως, πριν από την τροποποίηση για τη διαπραγμάτευση των μερών ίσχυε μέγιστη διάρκεια μόνο τριών μηνών.

Καθόλη αυτήν τη χρονική διάρκεια, αναστέλλεται η παραγραφή των αξιώσεων των πιστωτών, προκειμένου να μη χρειάζεται να επιδίδουν διαταγές πληρωμής ή να ασκούν αγωγές κατά της επιχείρησης. Βεβαίως, καθόλη την παραπάνω χρονική διάρκεια, η επιχείρηση δεν μπορεί να μεταβιβάζει περιουσιακά στοιχεία της, παρά μόνο να διενεργεί τη συνήθη συναλλακτική της δραστηριότητα.

Για όσο διάστημα διαρκούν οι διαπραγματεύσεις, το δικαστήριο διατάσσει ως προστασία την αναστολή των διωκτικών μέτρων (, πλειστηριασμοί) κατά της περιουσίας της επιχείρησης, των συνοφειλετών της και των εγγυητών της. Η παραπάνω αναστολή χορηγείται σε κάθε περίπτωση, όταν πιστωτές που εκπροσωπούν ποσοστό τουλάχιστον 30% του συνόλου των χρεών της επιχείρησης δηλώνουν ότι (θα) συμμετέχουν στις διαπραγματεύσεις για την επίτευξη συμφωνίας εξυγίανσης. Επομένως και η μειοψηφία των πιστωτών αρκεί για να παρασχεθεί η προστασία αυτή. Εναλλακτικώς, το δικαστήριο διατάσσει την παραπάνω προστασία, αν θεωρεί πιθανή την επίτευξη συμφωνίας εξυγίανσης και την πτώχευσης της επιχείρησης. Συνεπώς, ακόμα και σε περίπτωση απροθυμίας των πιστωτών, το δικαστήριο παρέχει προστασία στην επιχείρηση.

Ως προς το περιεχόμενο της συμφωνίας εξυγίανσης, ο νομοθέτης δεν επέφερε μεταβολές. Δηλαδή η επιχείρηση και οι πιστωτές της μπορεί να συμφωνήσουν τη μείωση των χρεών (κατά κεφάλαιο, τόκους ή και έξοδα), καθώς και την επιμήκυνση της αποπληρωμής. Μπορούν επίσης να συμφωνήσουν και άλλους τρόπους εξυγίανσης (μετοχοποίηση χρεών κλπ.). Επίσης, εξακολουθούν οι πιστωτές με το μεγαλύτερο μερίδιο απαιτήσεων (60%) να δικαιούνται να συμφωνήσουν την εξυγίανση της επιχείρησης, ακόμα και αν αβάσιμα διαφωνούν οι λοιποί πιστωτές. Ωστόσο υπάρχουν σημαντικές αλλαγές στη δικαστική επικύρωση της συμφωνίας αυτής. Πλέον δεν απαιτείται η σε κάθε περίπτωση βιωσιμότητα της επιχείρησης, αν η παραπάνω πλειοψηφία των πιστωτών συμφωνεί στην εξυγίανση της επιχείρησης. Δηλαδή ο δεν έχει πλέον λόγο να επέμβει και να αρνηθεί την επικύρωση της συμφωνίας αυτής με το επιχείρημα ότι είναι «υπεραισιόδοξη» η συμφωνία ή ότι η επιχείρηση δεν έχει ελπίδες ς.

Η ελευθερία αυτοδιάθεσης πιστωτών και οφειλέτη επιβάλλει στον δικαστή τη δικαστική επικύρωση της συμφωνίας τους για την εξυγίανση της επιχείρησης. Προς διασφάλιση όμως των συμφερόντων των πιθανώς διαφωνούντων πιστωτών, για την παραπάνω ρύθμιση, ο νομοθέτης επιβάλλει την έγγραφη ενημέρωσή τους για το περιεχόμενο της συμφωνίας, ακόμα και με δικαστικό επιμελητή.

 Δρ Ιάκωβος Βενιέρης ,δικηγόρος Παρ' Αρείω Πάγω.

 

 

πηγή:kathimerini.gr

PagasitikosNews logo

ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

    Dark Mode

    "Αλιεύοντας" την είδηση