Η αναζήτηση των ηθικών αυτουργών του τραγικού θανάτου του 50χρονου μεταλλεργάτη στην Αμαλιάπολη Αλμυρού, εκτός από τον εργοδοτικό ζεμανφουτισμό  απέναντι στην προστασία της ανθρώπινης ζωής, πρέπει, επιτέλους, να φτάσει και ως την  πρόθυμη κυβέρνηση, που προλειαίνει το νομοθετικό έδαφος για τέτοια εγκλήματα δίχως συνέπειες.

Για την τραγική απώλεια του άτυχου οικογενειάρχη, εν ώρα εργασίας, δεν πρέπει να λογοδοτήσουν μόνον οι υπεύθυνοι λειτουργίας του συγκεκριμένου, ανεπαρκούς -όπως αποδείχτηκε- σε μέτρα ασφαλείας, ναυπηγείου.
Μαζί τους πρέπει να δώσουν εξηγήσεις και οι πολιτικοί εκείνοι που:
 Ψήφισαν εργασιακούς νόμους "κομμένους και ραμμένους στα μέτρα του Κεφαλαίου.
 Απαξίωσαν τον ρόλο του ΣΕΠΕ, υποστελεχώνοντας τις υπηρεσίες του και περιορίζοντας τον αυτόνομο παρεμβατικό ρόλο του.
 Συνεχίζουν να χαϊδεύουν την κακώς νοούμενη επιχειρηματικότητα, αρνούμενοι να επιβάλλουν μέτρα που θα ξεχωρίσουν, επιτέλους, την ήρα από το στάρι, επιτρέποντας έτσι στους κυνηγούς του κέρδους να αποτιμούν φτηνά τη ζωή των εργαζομένων τους.
Το ΕΚΒ αξιώνει τη φορά αυτή η αποζημίωση για την απώλεια μιας ακόμη ανθρώπινης ζωής, με συνενόχους τη στυγνή, από τη μια, εργοδοσία και την αδιάφορη, από την άλλη, κυβέρνηση, να είναι ουσιαστική και θεσμική και να μην εξαντληθεί απλώς σε μια δικαστική επιδίκαση ενός ποσού απαξίωσης της ζωής και επιβράβευσης της ασυδοσίας.
Όχι άλλα ματωμένα δώρα στο μεγάλο κεφάλαιο.