Με την δέουσα λαμπρότητα και ιεροπρέπεια, τιμήθηκε η μεγάλη Δεσποτική εορτή της Αναλήψεως του Κυρίου, στην τοπική Εκκλησία, με επίκεντρο τον ομώνυμο  ναό του Βόλου.

Της πανηγύρεως προεξήρχε ο μητροπολίτης Δημητριάδος Ιγνάτιος, ενώ παρέστησαν εκπρόσωποι των αρχών και  πιστοί, στο πλαίσιο των όρων που προβλέπονται για την προστασία της δημόσιας υγείας.

Στο κήρυγμά του, κατά τον μέγα πανηγυρικό εσπερινό,   τόνισε ότι, «παρά τα περιοριστικά μέρα που μας έχουν επιβληθεί, δεν μειώνεται η χαρά που έχουμε στην ψυχή μας, που προκύπτει απ' αυτή την μεγάλη γιορτή της Εκκλησίας μας, που μάς θυμίζει το τέλος της επίγειας παρουσίας του Κυρίου. Το γεγονός της Αναλήψεως μαρτυρούν οι μαθητές με την παρουσία τους και αυτό το διαφοροποιεί από το γεγονός της Αναστάσεως, όπου δεν ήταν παρόντες. Επί σαράντα ημέρες, ο Χριστός εμφανίζεται και διώχνει κάθε αμφιβολία από τις ψυχές τους για την Ανάστασή Του.

Με την Ανάληψη, ο Κύριος επανέρχεται στα δεξιά του Υψίστου, με την διαφορά ότι κάτι νέο φέρει μαζί Του, την ανθρώπινη φύση, αφού με αυτό το σώμα ανέρχεται, πλέον, στους ουρανούς. Πρόκειται για το συγκλονιστικό γεγονός ότι η ανθρώπινη φύση μετέχει στην Τριάδα. Και όλα αυτά γεμίζουν με χαρά τις ψυχές των Μαθητών, παρά τον αποχωρισμό τους από τον Χριστό, γιατί γνωρίζουν, πλέον, ότι όχι μόνο Ανέστη, αλλά ότι θα έλθει ο Παράκλητος, όπως Εκείνος τους διαβεβαιώνει, που θα θεμελιώσει την Εκκλησία μέσα στον κόσμο και θα γίνει η πηγή των χαρισμάτων και της σωτηρίας των ανθρώπων. Πλέον, είμαστε μέτοχοι της Χάριτος. Δεν είμαστε αυτοί που απωλέσαμε τον Παράδεισο, αλλά εκείνοι που κερδίσαμε πάλι την αιωνιότητα και μάλιστα, πιο ουσιαστικά, αφού μπορούμε να βιώσουμε την θέωση από αυτή την ζωή, ως μέλη της ζωντανής Εκκλησίας…».

Σε άλλο σημείο της ομιλίας του,  επεσήμανε ότι «αυτή η χαρά βιώνεται μέσα στα Μυστήρια της Εκκλησίας, τον πόνο από την έλλειψη των οποίων νιώσαμε τούτο τον καιρό. Επέτρεψε ο Θεός αυτό που κανείς δεν περίμενε να συμβεί. Κι όμως, ήρθε το γεγονός της πανδημίας, για να υπενθυμίσει σ' ολόκληρη την ανθρωπότητα ότι Άλλος κατευθύνει τα πράγματα και όχι ο άνθρωπος, με την λογική την επιστήμη και τα επιτεύγματά του.

Ένας αόρατος εχθρός έφερε την απόλυτη ανατροπή. Όλα έγιναν συντρίμμια. Κι έπρεπε όλοι να ενώσουμε τις δυνάμεις μας για ν' αντιμετωπίσουμε το γεγονός, παιδαγωγούμενοι στην ταπείνωση, νιώθοντας πόση ανάγκη έχουμε για την ενότητα, που έφερε τόσο καλά, μέχρι στιγμής, αποτελέσματα. Στερηθήκαμε, οι άνθρωποι της Εκκλησίας και πρώτοι εμείς οι Κληρικοί, αυτό που είναι η ζωή μας. Και αυτό ήταν μια εμπειρία ζωής, θυσιαστικής και σταυρώσιμης αγάπης. Κάναμε αυτή την μεγάλη οικονομία και καταλάβαμε όλοι τί σημαίνει η στέρηση της Μυστηριακής χαράς.

Γι' αυτό, επιστρέψαμε με μεγάλη λαχτάρα και λαμβάνουμε και πάλι το μεγάλο δώρο του Θεού στην ζωή μας και εκτιμούμε τί σημαίνει Εκκλησιαστική ζωή. Να γιατί, αυτή η γιορτή, αν και θα θέλαμε να την ζήσουμε με πάνδημη την παρουσία του λαού, μας δίνει την ευκαιρία να ανακτήσουμε και πάλι την χαρά στην ψυχή μας. Γι' αυτό, ας συνεχίσουμε την προσπάθεια. Μη ξεχαστούμε. Πρέπει να παλέψουμε μέχρι τέλους, για να κερδίσουμε τον πόλεμο, για να μπορούμε να λέμε, στις μελλοντικές γενιές, ότι ταπεινωθήκαμε, υπομείναμε, αλλά δώσαμε ένα λαμπρό παράδειγμα σ' ολόκληρο τον κόσμο…».

Ανήμερα της εορτής τελέστηκε πανηγυρική Θεία Λειτουργία, ιερουργούντος του Σεβ. Ποιμενάρχου μας κ. Ιγνατίου. Τον Θείο Λόγο κήρυξε ο αρχιμ. Αμφιλόχιος Μήλτος, προϊστάμενος του ναού Ευαγγελιστρίας Ν. Ιωνίας.

Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας, ο επίσκοπος επεσήμανε την ανάγκη να δώσουμε όλοι δυναμικό παρών, με μπροστάρισσα την τοπική Εκκλησία, στην αντιμετώπιση των ποικίλων κοινωνικών αναγκών, που θα προκύψουν στο επόμενο διάστημα, τονίζοντας ότι «κανείς δεν πρέπει να νιώσει μόνος και να γίνει θύμα αυτής της κατάστασης».