Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας ο Σεβασμιώτατος απένειμε το οφίκιο του Πρωτοπρεσβυτέρου στον Προϊστάμενο του Ναού π. Ευστάθιο Βαρβαρέλη, κάνοντας αναφορά στην αρχή της γνωριμίας τους, στην ανατροφή τόσο του ιδίου, όσο και της εκλεκτής Πρεσβυτέρας του, μέσα σε ιερατικές οικογένειες, αλλά και στη δική τους πολύτεκνη οικογένεια, που τους αξίωσε ο Θεός να δημιουργήσουν.

Ο κ. Ιγνάτιος ευχαρίστησε τον π. Ευστάθιο – ο οποίος γεννήθηκε και ανατράφηκε στην Αμερική – για όσα έχει προσφέρει στην επαρχία του Αλμυρού και στην Τοπική μας Εκκλησία στα πρώτα δώδεκα χρόνια της ιερωσύνης του, παραμένοντας «ταπεινός, τίμιος, προσηνής και ιδιαίτερα αγαπητός από τον λαό».

Ο Ποιμενάρχης μας ευχαρίστησε ιδιαίτερα τον προκάτοχο του π. Ευσταθίου και συνεφημέριό του π. Βασίλειο, «γιατί τον υποδέχθηκε σαν δεύτερος πατέρας και τον βοήθησε καθοριστικά στα πρώτα βήματα της διακονίας του». Απονέμοντας τον Σταυρό του Πρωτοπρεσβυτέρου στον π. Ευστάθιο, ο Σεβασμιώτατος σημείωσε ότι «πολλές φορές, στα μάτια του κόσμου αυτός ο Σταυρός ομοιάζει με κόσμημα, αλλά είναι μια υπενθύμιση ότι μπορούμε να επιτελέσουμε το έργο του Χριστού, μόνο αν έχουμε αποδεχθεί την σταύρωσή μας, προσδοκώντας την ανάσταση. Η πορεία κάθε Κληρικού είναι σταυρώσιμη και ταυτόχρονα, αναστάσιμη. Καλούμαστε να σταυρωθούμε για τον λαό του Θεού, για να ζήσει εκείνος την ανάσταση του Χριστού».

 Ο κ. Ιγνάτιος, τέλος, κάλεσε τον π. Ευστάθιο να αντλεί δύναμη από το Σταυρό, την ώρα που θα τον κυριεύει ο κόπος και ο πόνος της διακονίας.