Στιγμές χαράς και ευφροσύνης γνώρισε σήμερα η Ν. Αγχίαλος, καθώς, στον Ιερό Ναό του Αγίου Γεωργίου τελέστηκε, από τον μητροπολίτη Δημητριάδος Ιγνάτιο, η χειροτονία ενός νέου εγγάμου διακόνου της τοπικής Εκκλησίας.

Πρόκειται για τον π. Νικόλαο Μακαντάση, υιό του εφημερίου του ναού πρωτ. Αθανασίου, ο οποίος σε ηλικία 27 ετών εισήλθε στις τάξεις του κλήρου, υλοποιώντας το όνειρο όλης του της ζωής.

Στην ομιλία του ο επίσκοπος εξέφρασε την χαρά και την συγκίνησή του για το γεγονός της εισαγωγής στον κλήρο ενός υιού, αλλά και γαμβρού κληρικών , τον οποίο γνώρισε μικρό παιδί, όταν ανέλαβε τα ηνία της τοπικής Εκκλησίας, πριν 21 χρόνια: «γνωρίζω πολύ καλά», τόνισε ο κ. Ιγνάτιος, «τί σημαίνει, ένας τέτοιος νέος, με πρότυπα οικογενειακά, που μεγάλωσε μέσα στην Εκκλησία, να εισέρχεται στην ιερωσύνη και μάλιστα, σε μια τραγική εποχή. Αλλά, όπου περισσεύει η αμαρτία υπερπερισσεύει η Χάρις. Και αυτό το ζούμε την περίοδο της κρίσης στην πατρίδα μας.

Ποιος θα περίμενε ότι κάποιοι θα υποτιμούσαν σε τέτοιο βαθμό τους ιερείς , που είναι οι στυλοβάτες της κοινωνίας.

Όμως, διαπιστώσαμε, τον ίδιο καιρό, ότι ο λαός συμπαραστάθηκε, βλέποντας την αδικία, που πήγε να συμβεί και ακόμα ίσως εκκρεμεί, και αγκάλιασε τους Ιερείς του, γιατί ξέρει τί σημαίνει παπάς και θυμίζει Ορθοδοξία και Ελλάδα».

Ο κ. Ιγνάτιος αναφέρθηκε στο Ίδρυμα Συμπαραστάσεως των αμίσθων κληρικών, που συνέστησε η Μητρόπολη και επαίνεσε εκείνους, όπως και ο νέος διάκονος, που εισέρχονται στον κλήρο, χωρίς την κρατική εξασφάλιση, «έχοντας άγκυρα ελπίδος τον Ιησού Χριστό. Ο Χριστός ζει και η Εκκλησία παραμένει μάνα αυτού του λαού… κρατούμε ζωντανή την ενότητα και ελπίζουμε και οι πολιτικοί να το εκτιμήσουν αυτό. Αλίμονο, όμως, κάποιοι κάνουν ό,τι μπορούν για να χάσουμε αυτό το δώρο της Ορθόδοξης Εκκλησίας στον τόπο μας, γεγονός ακατανόητο, καρπός αδιανόητων εμμονών».

Επιπλέον κάλεσε τον νέο κληρικό να μην ξεχάσει ποτέ ότι «όλοι μας παραμένουμε πάντοτε διάκονοι του λαού μας και ότι ανήκουμε στην Εκκλησία, δεν μας ανήκει η Εκκλησία».

Τέλος, εξήρε την συμβολή του π. Αθανασίου στην διαμόρφωση του παιδιού του, στο εκλεκτό παράδειγμα βίου, που του προσέφερε, ο ίδιος και η πρεσβυτέρα του και ζήτησε από τον νέο διάκονο να συνεχίζει την παράδοση, που παραλαμβάνει και να έχει επίγνωση ότι αυτό που σήμερα λαμβάνει είναι ανεκτίμητο δώρο του Θεού.