Σεμνοπρεπώς και ιεροπρεπώς η Τοπική Εκκλησία εόρτασε την Σύναξη των Αγγελικών Ασωμάτων Δυνάμεων, με επίκεντρο την πανηγυρίζουσα Ιερά Μονή Παμμεγίστων Ταξιαρχών Πηλίου.

Στον Μέγα Πανηγυρικό Εσπερινό χοροστάτησε ο Μητροπολίτης Μεσογαίας & Λαυρεωτικής Νικόλαος, συγχοροστατούντος του Ποιμενάρχου Ιγνατίου, ενώ συμμετείχαν πλήθος κληρικών και αντιπροσωπείες Ιερών Μονών.

Στην πανήγυρη παρέστησαν ο δήμαρχος Νοτίου Πηλίου Νικόλαος Φορτούνας, εκπρόσωποι των Στρατιωτικών, Λιμενικών, Αστυνομικών, Πυροσβεστικών Αρχών και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και μέγα πλήθος ευλαβών προσκυνητών.

Τον Μητροπολίτη Μεσογαίας προσφώνησε ο Μητροπολίτης Ιγνάτιος, ο οποίος τόνισε τα έκτακτα χαρίσματα του Ιεράρχου, «στο πρόσωπο του οποίου συνδυάζονται η γνώση της σύγχρονης επιστήμης και το Ορθόδοξο ήθος». Αναφέρθηκε στους παλαιούς δεσμούς που τον συνδέουν με τον κ. Νικόλαο, μίλησε για την ζωή και την πνευματική πρόοδο της Μονής, την αποδοχή της από το πλήρωμα της Τοπικής μας Εκκλησίας και τον ευχαρίστησε από καρδιάς για την ανταπόκριση στην πρόσκληση του ιδίου και της Μονής.

Στην ομιλία του ο κ. Νικόλαος εξέφρασε τα ιδιαίτερα συναισθήματά του, άμα τη ελεύσει του στη Μονή και ευχαρίστησε για την τιμή της προσκλήσεως να εορτάσει τη Σύναξη των Αγγέλων σε ένα μοναστηριακό περιβάλλον. Στη συνέχεια, αναφέρθηκε στον λόγο του Οσίου Ιωάννου της Κλίμακος «φως μεν μοναχοίς άγγελοι, φως δε κοσμικοίς μοναχική πολιτεία». «Βρισκόμαστε σε μια πολιτεία, στο Μοναστήρι, που ονομάζεται αγγελική, το μοναχικό Σχήμα λέγεται Μέγα και Αγγελικό, ο βίος τους ονομάζεται ισάγγελος ή αγγελικός, ο γνώμονας της ζωής τους είναι να γίνουν ουράνιοι άνθρωποι και επίγειοι άγγελοι. Έτσι θα έπρεπε να νιώθουμε όλοι… Το Τάγμα των Μοναχών, κατά την μοναστική παράδοση, αντικαθιστά το έλλειμμα που δημιουργήθηκε από την πτώση του τάγματος του εωσφόρου. Η μοναχική ζωή είναι οδός τελειότητος, αλλά και ακρότητος.

Ο Μοναχός ζει σε μια προσωπική ένταση, για να μπορέσει να γεφυρώσει την προσωπική του απόσταση από το πρόσωπο του Θεού, καθώς είναι ενδεδυμένος με σάρκα του. με την παχύτητα της φύσεώς του, τη σφραγίδα της πτώσεώς του, όμως, ταυτόχρονα φέρει και την περιουσία της παρακαταθήκης του Θεού μέσα του, που πρέπει να αναστήσει και να αποκαταστήσει… Η μοναχική ζωή έχει ακρότητα, γιατί διεκδικεί την τελειότητα, από εδώ, όχι μόνο στη μέλλουσα ζωή…».

Στη συνέχεια ο κατέγραψε τις έννοιες εκείνες που λειτουργούν ως σκαλοπάτια στην κλίμακα της τελειότητας, που ανεβαίνει ο Μοναχός: «Η ανάταση της ψυχής, η κίνησή της δηλ. προς τον ουρανό. Η ένταση των αρχικών αποφάσεων και του συνεχιζόμενου αγώνα. Η έκταση της φύσης του στα όρια των δυνατοτήτων του. Και τέλος, η έκσταση, η απομάκρυνση από τα βαρίδια της φύσεώς του και η μετοχή του στην κατάσταση της Θείας Χάριτος, στη Θέωση…».

Ακολούθως,αναφέρθηκε στη δυσπιστία των σύγχρονων ανθρώπων στην ύπαρξη των Αγγέλων: «Είμαι σίγουρος πως όποιος ζει τη μοναχική ζωή και την πνευματική ζωή με συνέπεια, αντιλαμβάνεται τί δρόμος είναι, πριν φτάσει κανείς στην κοινωνία του Θεού να περάσει από την κοινωνία των Αγγέλων…». Μίλησε, στη συνέχεια, για μερικές από τις ιδιότητες των Αγγέλων, που αποδεικνύουν γιατί οι Άγγελοι αποτελούν πρότυπα της Μοναχικής ζωής και πολιτείας: «Είναι δοξολογικά πνεύματα. Ακαταπαύστως δοξολογούν τα μεγαλεία του Θεού.

Τί σπουδαίο πράγμα να ζεις την κάθε σου στιγμή, την κάθε σου αναπνοή, κάθε γονίδιο της ύπαρξής σου να είναι μια κοινωνία του Θεού και μια δοξολογία… Είναι όργανα και υπηρέτες της Θείας Οικονομίας. Αυτό φαίνεται στον Ευαγγελισμό, στην Γέννηση του Κυρίου, στην Ανάσταση και στην Ανάληψή Του… Είναι εκφραστές της βουλήσεως του Θεού. Είναι γεμάτη η Γραφή από σημεία στα οποία ο Θεός δείχνει το θέλημά Του στους ανθρώπους μέσω των Αγγέλων. Υπάρχουν μέχρι και σήμερα καθαρές ψυχές με ανάλογες εμπειρίες… Και οι τρεις αυτές ιδιότητες αποτελούν απαραίτητα στοιχεία για την ζωή ενός Μοναχού…

Έχουν κι άλλες ιδιότητες οι Άγγελοι, που δείχνουν τη σχέση μας με το σώμα μας, με το φύλο μας, με την ύλη, με τον θάνατο, με τον χρόνο, με την αμαρτία. Οι Άγγελοι ονομάζονται άυλα πνεύματα, δεν έχουν υλικότητα, ονομάζονται ασώματοι, δεν έχουν σώματα σαν τα δικά μας, δεν έχουν φύλο, δεν είναι άνδρες ή γυναίκες, είναι κάτι άλλο, δεν ζουν τον θάνατο, υπερβαίνουν το χρόνο, είναι αιώνιοι και αθάνατοι, δεν απειλούνται από την αμαρτία και την πτώση. Είναι άτρεπτοι προς το κακό. Τί ωραίο όραμα για ένα Μοναχό να δει πώς μπορεί την σχέση του με την ύλη, με τη φύση του, με το σώμα του, με το θάνατο, με το χρόνο, με την αμαρτία να την περάσει μέσα από την κοινωνία του με τον Αγγελικό κόσμο!».

Ανήμερα της εορτής τελέστηκε πανηγυρική Θεία Λειτουργία, ιερουργούντος του Μητροπολίτου Μεσογαίας & Λαυρεωτικής Νικολάου, ο οποίος κήρυξε τον Θείο Λόγο, παρουσία πλήθους ευσεβούς λαού, που προσήλθε μαζικά για αν εορτάσει την Σύναξη των Αγγελικών Ασωμάτων Δυνάμεων.