Μετά από δύο χρόνια, λόγω της πανδημίας, πραγματοποιήθηκε σήμερα, Μεγάλη Παρασκευή, στον λόφο της Παναγίας Ξενιάς, στην επαρχία Αλμυρού, η αναπαράσταση της αποκαθηλώσεως από τον μητροπολίτη Δημητριάδος   Ιγνάτιο, τον οποίο πλαισίωσαν κληρικοί της περιοχής και η αδελφότητα της μονής.

Στην τελετή παρέστησαν ο υφυπουργός παρά τω πρωθυπουργώ  Χρήστος Τριαντόπουλος, ο  βουλευτής Μαγνησίας   Κων/νος Μαραβέγιας, η αντιπεριφερειάρχης Μαγνησίας και Βορείων Σποράδων Δωροθέα Κολυνδρίνη, ο δήμαρχος Αλμυρού   Ευάγγελος Χατζηκυριάκος, εκπρόσωποι των Στρατιωτικών και Αστυνομικών Αρχών και πλήθος προσκυνητών.

Την λιτανεία που ακολούθησε επένδυσε με τους πένθιμους ήχους της ημέρας η φιλαρμονική του ναού Αγίου Γεωργίου Λαρίσης.

Στην ομιλία του ο επίσκοπος επεσήμανε ότι η σημερινή τελετή «αποτελεί μέρος μιας μακράς τοπικής παράδοσης και σημείο αναφοράς για πολλούς, που έρχονται από μακριά για να βιώσουν το γεγονός». Αναφερόμενος στο κορυφαίο γεγονός της Σταυρώσεως του Θεανθρώπου θύμισε ότι κάτω από τον Σταυρό βρέθηκαν πολλοί, «άνθρωποι που λίγες μέρες πριν υποδέχθηκαν τον Χριστό με τα «Ωσαννά» και πλέον ζητούν την Σταύρωσή Του. Μέχρι και σήμερα συμβαίνει να υποδεχόμαστε τον Χριστό, αλλά μόλις βρεθούμε στην κρίσιμη στιγμή και παρασυρθούμε από το κακό, είμαστε έτοιμοι να Τον προδώσουμε με τις αμαρτίες μας. Ήταν οι Γραμματείς και οι Φαρισαίοι, που νόμιζαν ότι τελειώνουν μαζί Του. Πόσο έξω έπεσαν. Πολλές φορές οι άνθρωποι πιστεύουν ότι ασκώντας βία μπορούν να κλείσουν θέματα που τους απασχολούν απέναντι σε δικαίους και αθώους, ακόμα και απέναντι στον Χριστό και στην Εκκλησία Του. Αλλά διαψεύδονται μέσα στους αιώνες. Όσο κι αν πολεμούν, ο Χριστός είναι ο Θεάνθρωπος Ιησούς, ο λυτρωτής των ανθρωπίνων ψυχών και η Εκκλησία Του θα παραμένει πάντα ζωντανή, παρά την αμαρτωλότητα όσων Την διακονούμε. Κάτω από τον Σταυρό βρισκόταν και η Παναγία μας, που έμεινε πιστή μέχρι τέλους, για να ζήσει το θαύμα και να βιώσει τον πόνο της απώλειας του παιδιού της. Είναι η Μάνα όλων μας, που νιώθει τον πόνο μας και μπορεί να παρηγορήσει και να μείνει κοντά μας ακόμα κι όταν όλοι μας εγκαταλείπουν… Ήταν εκεί και οι πιστές μαθήτριες, που Τον αγάπησαν με όλη τους την καρδιά και αφιερώθηκαν εξ ολοκλήρου σ' Αυτόν, όπως κάνουν μέχρι και σήμερα ευλογημένες ψυχές στα Μοναστήρια μας… Ήταν εκεί και ο ηγαπημένος μαθητής, που έλαβε το προνόμιο να λάβει την θέση του Χριστού στην ζωή της Παναγίας. Δίπλα στον Κύριο σταυρώθηκαν και οι δύο ληστές. Ο ένας αναγνωρίζει τον Μεσσία και Λυτρωτή, μετανοεί, ζητά το έλεος του Θεού και έγινε ο πρώτος κάτοικος του Παραδείσου. Ο έτερος ληστής κλείστηκε στον εαυτό του, στα πάθη και στις αδυναμίες του, ενέπαιζε τον Χριστό μαζί με τους σταυρωτές Του και έχασε τον Παράδεισο. Κι εμείς σήμερα βρισκόμαστε εδώ και πρέπει να αναλογιστούμε ποια είναι η στάση μας απέναντι στον Χριστό και Λυτρωτή μας. Μπορεί να μην έχουμε κάνει τα εγκλήματα των ληστών, αλλά εγκληματήσαμε απέναντι στην αγάπη του Χριστού, που την αρνούμαστε με την αμαρτία μας. Όμως, η μετάνοια είναι αυτή που μετράει. Με αυτήν μπορούμε να κληρονομήσουμε την Βασιλεία των ουρανών. Με την μετάνοια μπορούμε να νικήσουμε την αμαρτία. Γι' αυτό, σήμερα ν' αποφασίσουμε να κόψουμε τα πάθη μας, να συμφιλιωθούμε με όσους έχουμε αντίθεση, να δείξουμε αγάπη σ' αυτόν που έχει ανάγκη. Και όσοι φέρουμε τον πόνο απώλειας οικείων προσώπων, ας ξέρουμε ότι προς στιγμήν ο Χριστός θα μείνει στο μνημείο. Γρήγορα θα έρθει η Ανάσταση. Αυτή είναι η εμπειρία της Εκκλησίας μας, η πίστη μας».

Ο κ. Ιγνάτιος ευχαρίστησε όλους για την παρουσία, όσους κοπίασαν για την τελετή, αλλά και την φιλαρμονική, που υπό τον Νικηφόρο Κοντογιάννη.