Πάνε 2500 χρόνια από τον Αύγουστο του 480 π.Χ. όταν μια χούφτα Έλληνες στις Θερμοπύλες, αποφάσισαν να πεθάνουν παρά να παραδώσουν την γη τους στους εισβολείς.

Οι Θερμοπύλες συμβολίζουν στους Αιώνες την υπέρτατη Θυσία για την υπεράσπιση της Πατρώας Γης, απέναντι στον υπέρτερο εχθρό.

Έκτοτε αποτελούν ορόσημο, όχι μόνο για την Ελληνική Ιστορία αλλά για την Παγκόσμια, ως αγώνας για το δίκαιον της Ελευθερίας.

Οι ΕΡΩΣ ΕΛΛΑΣ ερμηνεύουν τον ύμνο “ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ”, ο οποίος είναι αφιερωμένος στα 2500 χρόνια από την Ηρωϊκή μάχη των Θερμοπυλών.

Μουσική: Αρτ Κυδωνάκης – Φώτης Μήλιος. Ποίηση: Γεώργιος Σαγιάς.

Ακολουθούν οι στίχοι:

ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ

Ήρθαν αλλόφυλοι, να προσβάλλουν τη γη των πατέρων μας…

Ο ήλιος καρφώνει με θυμό τις πυρωμένες αχτίδες του στα λιόδεντρα,

το ποτάμι ψιθυρίζει μύθους αρχέγονους και μυστικούς,

παιανίζει τις ιαχές των προγόνων μέσα στο σύδεντρο ο αγέρας,

σειούνται τα σωθικά της μάννας γης

και αγριεύει η πλάση…

“Εμπρός παιδί μου!

Πήγαινε και γύρνα νικητής

ή πέθανε τιμημένος.

Ή ταν ή επί τας!

Ή ΤΑΝ Ή ΕΠΊ ΤΑΣ!”

“Ελάτε μαζί μου,

παιδιά τού πολέμου,

παιδιά της θυσίας,

παιδιά τού ανέμου,

ελάτε μαζί μου,

θεριά τής μαινάδας,

θεριά των αιώνων,

θεριά τής Ελλάδας”.

Ξεχύθηκες Λεωνίδα σ' αρίφνητους εχθρούς

σα λάβα που σκεπάζει χαμοκλάδια,

έκοβες, ξαναέκοβες,

χιλιάδες απ' αυτούς,

αρνιόσουνα τού χάροντα τα χάδια•

καταφρονώντας το θνητό,

αγκάλιαζες το αιώνιο.

“Μολών Λαβέ, Μολών Λαβέ,

μαζί Βασιλιά Λεωνίδα,

Μολών Λαβέ, Μολών Λαβέ,

μαζί σου όλοι εμείς καταιγίδα.

Μολών Λαβέ, Μολών Λαβέ, ποτέ δε μας ένοιαξε πόσοι,

Μολών Λαβέ, Μολών Λαβέ,

Θερμοπύλες, στο ξίφος η γνώση”.

“Εμπρός για τη μάχη,

γενναίοι τής πατρίδας,

γενναίοι τού τόπου,

γενναίοι τής λεπίδας,

εμπρός για τη μάχη,

ανθοί των Ελλήνων,

ανθοί των προγόνων,

ανθοί Επεκείνων”.

Ένας καταραμένος Εφιάλτης ερπετό,

προδότης, στίγμα μέσα στους αιώνες,

έδειξε στους εχθρούς την ατραπό,

τους πήγε πίσω απ' του Λεωνίδα τους στρατώνες•

“τοις Κείνων ρήμασι πειθόμενοι”,

θυσία αυτοί για να νικήσουν οι ερχόμενοι.

“Μολών Λαβέ, Μολών Λαβέ,

πιστοί Βασιλιά Λεωνίδα,

Μολών Λαβέ, Μολών Λαβέ,

αυτή η Μάχη αιώνων σφραγίδα,

Μολών Λαβέ, Μολών Λαβέ,

με αίμα η γη ξεδιψάει,

Μολών Λαβέ, Μολών Λαβέ,

στο τέλος η Ελλάδα νικάει!