Nέα κατηγορία συνταξιούχων στα όρια της φτώχειας και “σύγκρουση των γενεών” θα επιφέρει η εφαρμογή του νέου ασφαλιστικού συστήματος, ενώ δεν γίνεται βιώσιμο με το νέο ασφαλιστικό νόμο 4387. Τα παραπάνω τόνισε απόψε στη εκδήλωση για το ασφαλιστικό στο ΤΕΕ Μαγνησίας ο ομότιμος καθηγητής του Παντείου Πανεπιστημίου και επί σειρά ετών επιστημονικός διευθυντής του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΣΕ Σάββας Ρομπόλης.

Η μόνη λύση, σύμφωνα με τον κ. Ρομπόλη, θα ήταν να υπάρξει μία κυβερνητική πολιτική που θα προσανατολίζονταν στην ανάπτυξη και στη στήριξη του κοινωνικού συστήματος ασφάλισης, κάτι που μπορεί να εξασφαλίσει μόνο η κοινωνική δυναμική που θα αναπτυχθεί όπως έχει γίνει διαχρονικά σε όλο τον κόσμο.

Ο κ. Ρομπόλης είπε ότι ο νέος νόμος βασίζεται σε αναλογιστική μελέτη που έχει κάνει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και βασίζεται μόνο σε περικοπές των συντάξεων και όχι σε ενίσχυση του συστήματος με νέες εισφορές, που σημαίνει ανάπτυξη και νέες θέσεις εργασίας και πρόσθεσε: «Στόχος του Δ.Ν.Τ. είναι να συρρικνώσει την κρατική και την τριμερή χρηματοδότηση του συστήματος. Η σύγκρουση των γενεών μεταξύ παλιών και νέων συνταξιούχων έχει ήδη ξεκινήσει»,ενώ επισήμανε ότι ενώ η προηγούμενη γενιά έδινε π.χ. στο σύστημα 100 μονάδες στο σύνολο του εργασιακού της βίου, έπαιρνε πίσω 80 μονάδες όταν συνταξιοδοτούνταν, ενώ η σημερινή γενιά των 30-45 χρόνων, θα δώσει στο σύστημα 100 μονάδες για να της επιστραφούν 52. «Το βιοτικό επίπεδο των συνταξιούχων φθίνει συνεχώς, όπως και των νέων, καθώς πλέον οι εισφορές δίνονται για να πληρωθούν συντάξεις προηγούμενων γενεών, καθώς δεν υπάρχει αποθεματικό από τις περικοπές που έχουν γίνει μέχρι τώρα, γιατί αυτό δόθηκε για να καλυφθούν οι ανάγκες συνταξιοδότησης νέων συνταξιούχων», εξήγησε. Σύμφωνα με τον κ. Ρομπόλη το αποθεματικό των ταμείων έχει περιοριστεί στα 16 εκατομμύρια ευρώ, χρήματα που αντιστοιχούν μόνο σε έξι μηνών συντάξεις.

Επίσης ανέφερε ότι οι περικοπές που έγιναν από το 2010 μέχρι σήμερα έχουν μειώσει τη μέση κύρια σύνταξη στα 700 ευρώ, ενώ ένας μεγάλος αριθμός συνταξιούχων της τάξης του 1,5 εκατομμυρίου (με εισοδήματα 4.500 ευρώ το χρόνο) βρίσκονται στα όρια της φτώχειας.
Ακόμη επισήμανε ότι όλη αυτή η πορεία περικοπών και νομοθετημάτων από το 2010 και μετά , έχει βασιστεί σε μια αναλογιστική μελέτη του ΔΝΤ, η οποία περιέχει πολλά τεχνικά λάθη και παρά το γεγονός ότι αυτό έχει επαληθευτεί, το ΔΝΤ εμμένει στις απόψεις του και επιλέγει ως μόνο δρόμο εξορθολογισμού του συστήματος τις μειώσεις των συντάξεων, με συνεπακόλουθο τη μείωση του βιωτικού επιπέδου των 2.650.000 συνταξιούχων, που υπάρχουν σήμερα.

«Η κατάσταση θα γίνει ακόμα πιο δύσκολη τη δεκαετία 2020-2030, οπότε και θα συνταξιοδοτηθούν οι Έλληνες που γεννήθηκαν το 1960. Αν παρατηρήσουμε την εξέλιξη γεννήσεων την μεταπολεμική περίοδο, θα δούμε ότι το 1960 είχαμε μεγαλύτερο αριθμό γεννήσεων, άρα θα έχουμε μεγαλύτερο αριθμό συνταξιοδοτήσεων, που σημαίνει ότι χρειαζόμαστε πόρους για να χρηματοδοτηθούν συντάξεις νέων συνταξιούχων», τόνισε ο ομότιμος καθηγητής του Παντείου Πανεπιστημίου.

Σύμφωνα με τον κ. Ρομπόλη, το ΔΝΤ επιμένει ότι δίνεται μεγάλο ποσοστό του ΑΕΠ για συντάξεις. Το 2010 το ποσοστό αυτό ήταν 18% και έως το 2060 πρέπει να μειωθεί στο 16% του ΑΕΠ, για κύριες και επικουρικές συντάξεις. «Έχουν υπολογίσει μία σταδιακή πορεία μειώσεων που δε επαληθεύεται και δεν μπορεί να στηρίξει το σύστημα» είπε ο κ. Ρομπόλης, τονίζοντας παράλληλα ότι ενώ έχουν γίνει περικοπές της τάξης των 50 δισ. ευρώ τα τελευταία χρόνια, το ασφαλιστικό σύστημα δεν διαθέτει σήμερα 50 δισ. «Τα χρήματα αυτά δεν υπάρχουν γιατί δόθηκαν για την κάλυψη των συντάξεων όσων συνταξιοδοτήθηκαν μαζικά τα τελευταία χρόνια» εξήγησε.

Όπως είπε ο κ. Ρομπόλης, σε αναλογιστική μελέτη που έκανε ο ίδιος με συνεργάτες του, την οποία παρουσίασε και στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πέρυσι, φαίνεται ότι η βιωσιμότητα του ασφαλιστικού, χωρίς η καταβολή των υποχρεώσεών του να δημιουργεί ελλείμματα, φτάνει μέχρι το 2024, χωρίς άλλες περικοπές συντάξεων, μετά όμως αρχίζουν να δημιουργούνται ελλείμματα λόγω της γήρανσης του πληθυσμού που θα βγαίνει μαζικά στη σύνταξη. «Θα μπορούσαμε από τώρα μέχρι 2024 να σταθεροποιήσουμε το βιοτικό επίπεδο και να δούμε τι πόρους μπορούμε να εξασφαλίσουμε στο σύστημα. Ούτε στη δική μας μελέτη μπορεί να εξασφαλιστεί η βιωσιμότητα του ασφαλιστικού μέχρι το 2050″, τόνισε.

Τέλος επισήμανε πως δεν είναι αλήθεια ότι η χώρα μας δίνει μεγάλο ποσοστό του ΑΕΠ για την κοινωνική ασφάλιση. «Άκουγα πρόσφατα και τον πρώην πρωθυπουργό, Κ. Σημίτη, να λέει ότι το έλλειμμα της κοινωνικής ασφάλισης είναι 10% του ΑΕΠ, δηλαδή 18 δισ. ευρώ, ενώ σύμφωνα με το ΔΝΤ στις άλλες χώρες είναι 3% του ΑΕΠ. Είναι λάθος αυτό. Δεν είναι 10% του ΑΕΠ. Το λέει αυτό γιατί στα 33 δισ. που δίνονται για την κοινωνική ασφάλιση τα 14 δισ. προέρχονται από ασφαλιστικές εισφορές και τα 18 από τον κρατικό προϋπολογισμό. Από αυτά τα 18 δισ., τα 9,5 δισ. είναι η τριμερής χρηματοδότηση που ισχύει σε όλες τις χώρες της Ευρώπης, από τον 19ο αιώνα και τα 8,5 δισ. ευρώ προορίζονται για την κάλυψη ελλειμμάτων. Επομένως, 8,5 δισ. είναι 5,5 % του ΑΕΠ. Στη Γερμανία ή στη Γαλλία δίνουν 3% του ΑΕΠ, άρα το επιπλέον που δίνει η Ελλάδα για κάλυψη ελλειμμάτων είναι 2,5% του ΑΕΠ», εξήγησε.