Οι Αλίκη Αναστασοπούλου και Νίκος Μαγγίτσης

“Ο επίλογος του ταξιδιού μας, στο Έβερεστ…2019 (ούτε λίγο, ούτε πολύ…50 μέρες τώρα), φέρνει την Αλίκη Αναστασοπούλου να στέκεται στην κορφή του κόσμου και στα 8850 μέτρα τα ξημερώματα της 21ης Μαΐου (05: 08 ώρα Νεπάλ) και μας κάνει όλους υπερήφανους, και εμένα να σταματάω στη νότια κορφή στα 8758 μέτρα (στις 04:30 ώρα Νεπάλ) προδομένος από τη μάσκα τροφοδοσίας οξυγόνου.
‌Επιστρέφουμε στην Ελλάδα γύρω στις 26 Μαΐου….αν προλάβουμε να ψηφίσουμε κιόλας….” ‘έγραφε ο Νίκος Μαγγίτσης στις 22 Μαΐου και τα κατάφερε μαζί με τη συναθλήτριά του.

Σε μια πολύ δύσκολη ορειβατική χρονιά για το Έβερεστ με ελάχιστες ημέρες καλού καιρού για αναβάσεις οι ορειβάτες Νίκος Μαγγίτσης και Αλίκη Αναστασοπούλου κατάφεραν έπειτα από πολυήμερη προσπάθεια να πατήσουν την υψηλότερη κορυφή στις 22 Μαϊου 2019.

Ο Νίκος βέβαια σταμάτησε λίγα μέτρα πριν την κορυφή λόγω του προβλήματος με τη μάσκα οξυγόνου, αλλά αυτό δεν μειώνει στο ελάχιστο την επιτυχία τους.

Ο πολύπειρος ορειβάτης του ΕΟΣ Βόλου και η συνοδοιπόρος του, με την καθοδήγηση ντόπιων σέρπα, τα κατάφεραν, κόντρα στους δυνατούς ανέμους και τις πολύ χαμηλές θερμοκρασίες.

Ο Νίκος Μαγγίτσης ξεκουράζεται ενώ περιμένει να επουλωθούν τα κρυοπαγήματα στα πόδια ενώ ετοιμάζεται για νέα αποστολή στις αρχές Αυγούστου 2019 στην κορυφή Μαχόν στις Άλπεις.

Μιλώντας στην ΕΡΤ Βόλου ο Βολιώτης ορειβάτης του ΕΟΣ Βόλου, επισήμανε ότι σκοπός της αποστολής είναι να ανέβει η Αλίκη Αναστασοπούλου στην κορυφή. «Εγώ έμεινα πίσω 70 μέτρα ενώ μπροστά μου είχα και μία τεράστια ουρά. Όμως όπως έχουμε πει χιλιάδες φορές, η ασφάλεια είναι αυτή που προέχει στην ορειβασία. Και οι δύο είμαστε πίσω υγιείς και κοντά στις οικογένειές μας».

Τη φετινή ορειβατική περίοδο του Έβερεστ, δηλαδή Απρίλιο και Μάιο 2019 ανέβηκαν δεκάδες άτομα τις τέσσερις περίπου μέρες που αυτό κατέστη δυνατό, αλλά ήδη το βουνό μετρά 11 νεκρούς. «Στο άνοιγμα του καιρού 15 και 16 Μαίου ανέβηκαν μόνο 12 άτομα ενώ στις 21,22 και 23 στριμώχθηκαν δεκάδες. Εμείς επιλέξαμε την 21η Μαίου που ο καιρός ήταν αρκετά δύσκολος και έχουμε κρυοπαγήματα σε πόδια και χέρια». Ο κ. Μαγγίτσης επισήμανε ότι ο Απρίλιος και ο Μάιος είναι οι μοναδικοί μήνες που κάποιος μπορεί να ανέβει στο Έβερεστ όποτε το επιτρέπει ο καιρός, γιατί μετά αρχίζουν οι μουσώνες. «Πάνω από τα 7000 μέτρα οι άνεμοι είναι δυνατοί και έντονοι και ρίχνουν επιπλέον τη θερμοκρασία. Το βουνό γίνεται ιδιαίτερα επικίνδυνο».

«Είμαστε τυχεροί που επιστρέψαμε γεροί πίσω. Ο συνωστισμός όπως σας είπα ήταν μεγάλος. Εμένα πάγωσε η βαλβίδα της μάσκας οξυγόνου όπως και του Σέρπα μας και είχαμε ήδη συμφωνήσει ότι αν συνέβαινε κάτι τέτοιο θα επιστρέφαμε πίσω. Ήταν πολύ ριψοκίνδυνο να επιχειρήσω να ανέβω με τόσο κόσμο μπροστά, κάτι που σημαίνει αργοπορία και μεγάλη ταλαιπωρία, καθώς όσο μένεις ακίνητος περιμένοντας τη σειρά σου, είσαι κρεμασμένος στο σκοινί, κρυώνεις, παγώνεις …»

Τέλος ο Νίκος δηλώνει ιδιαίτερα χαρούμενος που επέστρεψε πίσω στην οικογένειά του και στη δουλειά του, (αναχώρησαν 2 Απριλίου και επέστρεψαν το απόγευμα 26 Μαΐου 2019). «Συνεχίζουμε με τις προπονήσεις παιδιών στην ορειβασία ενώ μόλις γίνουν καλά τα πόδια μου από τα κρυοπαγήματα, χρειάζομαι τουλάχιστον ένα μήνα, μετά ξεκινάμε προπόνηση για να ανέβουμε μία ομάδα κυρίως από την Αγριά, στην κορυφή Μαχόν των ελβετικών Άλπεων».