Στη λίστα με τα 140 «βαριά» προαπαιτούμενα που οφείλει η ελληνική κυβέρνηση να νομοθετήσει εντός των επόμενων ημερών βρίσκεται η νέα επιβάρυνση σε 1,4 εκατ. ελεύθερους επαγγελματίες, αυτοαπασχολουμένους και αγρότες μέσω της διεύρυνσης της βάσης υπολογισμού εισφορών, αφού δεν θα αφαιρούνται από το εισόδημά τους οι ασφαλιστικές εισφορές του προηγούμενου έτους.

Μάλιστα, στο κείμενο με τις υποχρεώσεις του υπουργείου Εργασίας ορίζεται ξεκάθαρα ότι η έκπτωση της τάξεως του 15% επί της νέας, διευρυμένης βάσης των εισφορών, θα ισχύσει μόνο για το 2018. Από το 2019 και μετά, «καμία μείωση δεν θα ισχύει».

Την αλλαγή της βάσης υπολογισμού των εισφορών παραδέχθηκε εμμέσως, χθες, και η υπουργός Εργασίας Έφη Αχτσιόγλου, μιλώντας στον ραδιοφωνικό σταθμό Real Fm, σημειώνοντας ότι η όποια παραμετρική αλλαγή θα αφορά το 2018, αλλά συγχρόνως θα εφαρμόζεται συνολική έκπτωση 15% στη βάση του υπολογισμού, με αποτέλεσμα οι εισφορές να βρίσκονται στα ίδια επίπεδα. Η δήλωση προκάλεσε έντονες πολιτικές αναταράξεις, με τους αρμόδιους της Ν.Δ. στον τομέα Εργασίας Γ. Βρούτση και Ν. Μηταράκη να κάνουν λόγο για νέες εξοντωτικές εισφορές στο τέταρτο μνημόνιο. Σύμφωνα με την αξιωματική αντιπολίτευση, οι αυξήσεις «καπέλο» που επιβάλλονται θα εκτοξεύσουν από 37% μέχρι και 61% τις ήδη υψηλές εισφορές που έφερε ο νόμος Κατρούγκαλου.

Οι ειδικοί της κοινωνικής ασφάλισης εκτιμούν ότι στην πλήρη εφαρμογή του το μέτρο θα καταστήσει σχεδόν ασύμφορη της ασφάλιση, ενώ και με την έκπτωση, η επιβάρυνση θα είναι μεγάλη για εισοδήματα άνω των 8.000 ευρώ, ενώ κυβερνητικές πηγές εκτιμούν ότι και το 2019 θα υπάρχουν διορθωτικές παρεμβάσεις προκειμένου να μην υπάρξει αύξηση εισφορών.

Αναλυτικά, ενώ το 2017 οι εισφορές υπολογίζονται για όλους τους ελεύθερους επαγγελματίες – αυτοαπασχολουμένους ως ποσοστό επί του καθαρού φορολογητέου αποτελέσματος του προηγούμενου έτους, ήτοι έσοδα μείον δαπάνες και εισφορές. Με τη νέα αλλαγή οι εισφορές (π.χ. 26,95% για κύρια ασφάλιση και υγεία) θα επιβάλλονται στο εισόδημα του προηγούμενου χρόνου, πριν, όμως, αφαιρεθούν οι ασφαλιστικές εισφορές. Μόνο για το 2018 θα υπάρχει μια έκπτωση στη νέα βάση υπολογισμού, της τάξεως του 15%.

Σύμφωνα με την τελική λίστα με τα προαπαιτούμενα, η ηγεσία του υπουργείου Εργασίας οφείλει να νομοθετήσει επίσης τις μειώσεις στις συντάξεις ώστε να εξασφαλίζεται μόνιμη καθαρή εξοικονόμηση 1% του ΑΕΠ το 2019 αλλά και πακέτο «αντιμέτρων» με δαπάνες αντίστοιχου κόστους, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται στοχευμένες παροχές, όπως επίδομα στέγασης, επιδόματα τέκνων, σχολικά γεύματα και μείωση της συμμετοχής στα φάρμακα, συνολικού κόστους 0,7% καθώς και προώθηση ενεργητικών πολιτικών απασχόλησης και επενδύσεις (0,3% του ΑΕΠ).

Από τη λίστα των προαπαιτουμένων αποκαλύπτεται άλλη μια ήττα που κατεγράφη κατά τις διαπραγματεύσεις με τους δανειστές, αυτή τη φορά στα εργασιακά, καθώς ορίζεται ξεκάθαρα ότι πρέπει να νομοθετηθεί η τροποποίηση του νόμου για τις ομαδικές απολύσεις, ώστε το ισχύον πλαίσιο της διοικητικής έγκρισης να αντικατασταθεί από μια διαδικασία γνωστοποίησης, η οποία δεν θα συνεπάγεται προέγκριση. Στην πράξη, αυτό σημαίνει ότι καταργείται η δυνατότητα του εκάστοτε υπουργού να απορρίπτει αιτήματα για ομαδικές απολύσεις. Θα υπάρχει μια διαδικασία ελέγχου, με τον εργοδότη να υποχρεούται σε γνωστοποίηση των προθέσεών του εντός τριμήνου. Αλλά και στον τομέα των συλλογικών διαπραγματεύσεων, οι δανειστές επιμένουν να καθοριστεί με νόμο ότι οι μεταρρυθμίσεις των συλλογικών διαπραγματεύσεων του 2011 θα παραμείνουν σε ισχύ μέχρι το τέλος του προγράμματος. Ετσι, οι αρχές της ευνοϊκότερης ρύθμισης και της επέκτασης των συμβάσεων θα παραμείνουν σε αναστολή έως τον Αύγουστο του 2018.

Παράλληλα, προβλέπεται η θεσμοθέτηση διάταξης που θα επιτρέπει την γρήγορη εκδίκαση διαφορών που προκύπτουν από την εφαρμογή του άρθρου 656 του Αστικού Κώδικα σε περιπτώσεις απεργιών. Ως προαπαιτούμενο της επόμενης αξιολόγησης περιλαμβάνεται ο εκσυγχρονισμός του συνδικαλιστικού νόμου (1264/1982) και άλλων σχετικών διατάξεων, με στόχο την επανεξέταση του καταλόγου των δικαιολογημένων λόγων απόλυσης συνδικαλιστών και τον εξορθολογισμό των λεγόμενων «συνδικαλιστικών προνομίων».