Η πρόταση του περιφερειάρχη Θεσσαλία στη σύσκεψη για το έργο του Αχελώου

«Η ΔΕΗ αναλαμβάνει την κατασκευή των υδροηλεκτρικών εργοστασίων στη Μεσοχώρα και στη Συκιά, η Περιφέρεια Θεσσαλίας αναλαμβάνει τα έργα μεταφοράς του νερού καθώς έχει τεχνογνωσία, διαχειριστική επάρκεια και διοικητική ικανότητα, όπως το απέδειξε με την επανασύσταση της λίμνης Κάρλα. Το Υπουργείο αναλαμβάνει την εποπτεία και οι Αιτωλοακαρνάνες έχουν τα κλειδιά για να αποφασίζουν για τη διαχείριση του νερού». Αυτή είναι η πρόταση του περιφερειάρχη Θεσσαλίας Κώστα Αγοραστού για το έργο του Αχελώου,  στην οποία συμφώνησε η πλειοψηφία των παρόντων.

«Ο Αχελώος είναι πηγή ζωής, πηγή οικολογικής ανάπτυξης, πηγή φτηνής πράσινης ενέργειας, πηγή τουρισμού και νέων θέσεων εργασίας Το νερό δεν έχει ιδιοκτήτες» επεσήμανε ο κ. Αγοραστός και συμπλήρωσε «η Θεσσαλία έχει ανάγκη το νερό του Αχελώου που αποτελεί το μοναδικό άμεσο έργο που μπορεί να εκτελεστεί για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής.

Το έργο του Αχελώου αντιμετωπίζει την ερημοποίηση του θεσσαλικού κάμπου, τροφοδοτεί τη Θεσσαλία με νερό, στηρίζει την αγροτική παραγωγή, την υδροδότηση και την παραγωγή πράσινης ενέργειας. Οφείλουμε να προστατεύσουμε το μέλλον των επόμενων γενιών. Το σχέδιο υπάρχει. Εμπιστευτείτε μας, θέλουμε να πάμε γρήγορα.

Τα έργα στον Αχελώο πρέπει να ξεκινήσουν χθες. Οι επιλογές που έχουμε σήμερα είναι εξής: να ολοκληρωθεί η Μεσοχώρα, να γίνει και το υδροηλεκτρικό εργοστάσιο της Συκιάς και η μεταφορά νερού ή το έργο να εγκαταλειφτεί και να γίνουν εργασίες αποκατάστασης του περιβάλλοντος. Όσο το έργο της Μεσοχώρας καθυστερεί η ΔΕΗ χάνει ετησίως 30 εκατ. ευρώ. Όπως έχουν αποδείξει όλες οι μελέτες το μεγαλύτερο οικονομικοκοινωνικό όφελος θα υπάρξει όταν γίνει ο Αχελώος και τα συνοδά έργα του. Αυτή είναι η καλύτερη επιλογή».

H Ζέττα Μακρή 

Ξεκάθαρη και θετική ήταν η τοποθέτηση της προέδρου της μόνιμης ειδικής επιτροπής περιφερειών και βουλευτού Μαγνησίας Ζέττας Μ. Μακρή στην συνάντηση που προκάλεσε ο υπουργός Επικράτειας Γ. Γεραπετρίτης για τη μερική εκτροπή του Αχελώου.

Το 1925 πρωτοδιατυπώθηκε,ως ιδέα,η εκτροπή του Αχελώου και άρχισε να μελετάται,ουσιαστικά,το 1950,επί Κωνσταντίνου Καραμανλή. Ευθύνη και μέριμνα της πολιτείας είναι,εφεξής, ο σχεδιασμός και οι συνοδευτικές μελέτες να είναι επαρκείς ώστε να μην υπάρχει περιθώριο δικαστικής απόρριψης,όπως,πολλές φορές,συνέβη,στο παρελθόν. Είναι,επίσης,λάθος να μονοπωλούνται οι περιβαλλοντικές ευαισθησίες από τους αντιδρώντες στην μερική εκτροπή όταν από τις τοποθετήσεις των κυβερνητικών παραγόντων προέκυψε η ύψιστη οικολογική ευαισθησία και προτεραιότητα στη μερική εκτροπή.

Με δεδομένο το απρόβλεπτο της κλιματικής αλλαγής και την αδυναμία ακριβούς μεσοπρόθεσμης ή μακροπρόθεσμης μελέτης,η πολιτική απόφαση επιβάλλεται να είναι επεξεργασμένη και ταχεία. Άλλωστε,πλέον των γνωστών,ορθών,χιλιοειπωμένων επιχειρημάτων υπέρ της υλοποίησης του έργου,η απεξάρτηση της Δ.Ε.Η. από τον λιγνίτη καθιστά μονόδρομο τις υπέρ του έργου διαδικασίες.

ΤΕΕ Μαγνησίας και ΤΕΕ Κ.Δ. Θεσσαλίας 

Στην ευρεία σύσκεψη φορέων για συζήτηση και ενημέρωση για το έργο του Αχελώου, παρευρέθηκαν ο πρόεδρος του ΤΕΕ Κεντρικής και Δυτικής Θεσσαλίας Νίκος Παπαγεωργίου και η πρόεδρος της Δ.Ε.  του ΤΕΕ Μαγνησίας Νάνσυ Καπούλα, κατόπιν προσκλήσεως του υπουργού Επικρατείας Γ. Γεραπετρίτη.

Λαμβάνοντας τον λόγο ο πρόεδρος του ΤΕΕ Κεντρικής και Δυτικής Θεσσαλίας Νίκος Παπαγεωργίου, συνεχάρη τον υπουργό Υποδομών Κ. Καραμανλή, για την ανακοίνωση πως το 1^ο εξάμηνο του 2020 θα προκηρυχθεί η μελέτη για την επένδυση των τοιχωμάτων των 12 χιλιομέτρων της σήραγγας της Συκιάς , αλλά τον γ.γ. Κ. Αραβώση για την ανακοίνωση πως τα Σχέδια Διαχείρισης της Λεκάνης Απορροής Πηνειού, θα αναθεωρηθούν ώστε να συμπεριλαμβάνουν μεταφορά νερού από τον Αχελώο.

Επιπλέον ο πρόεδρος επισήμανε στον υπουργό Επικρατείας πως θέση του ΤΕΕ εδώ και χρόνια είναι υπέρ της μεταφοράς νερών από τον Αχελώο, θέση για την οποία το ΤΕΕ επιχειρηματολογεί επιστημονικά και ενημερώνει συνεχώς όλες τις κυβερνήσεις και τους αρμόδιους Υπουργούς, όπως έχει κάνει και στην σημερινή κυβέρνηση.

Η πρόεδρος της Δ.Ε. του ΤΕΕ Μαγνησίας Νάνσυ Καπούλα επεσήμανε πως το πρόβλημαν του ελλείμματος στο υδατικό απόθεμα της Θεσσαλίας απαιτεί λύση, ωστόσο τα διαχρονικά ελλείμματα στο θεσμικό πλαίσιο και τον σχεδιασμό έχουν ως αποτέλεσμα τη δικαστική εμπλοκή  του έργου της μεταφοράς του νερού από τον Αχελώο, στο ΣτΕ. Είναι απαραίτητο, να ολοκληρωθούν τα έργα, καθώς κινδυνεύουν να απαξιωθούν, με ταυτόχρονη επικαιροποίηση των σχεδίων και των μελετών όπου απαιτείται.

Στην σύσκεψη παρευρέθηκαν ο υπουργός Υποδομών και Μεταφορών Κ. Καραμανλής, ο υπουργός Δικαιοσύνης Κ. Τσιάρας, ο υφυπουργός Ενέργειας και Φυσικών Πόρων Γ. Θωμάς, ο υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Κ. Σκρέκας, ο πρ. υπουργός Σ. Φάμελος οι γενικοί γραμματείς του ΥΠΕΝ Κ. Αραβώσης και Υποδομών Γ. Καραγιάννης, οι βουλευτές Θεσσαλίας, ο περιφερειάρχης Θεσσαλίας Κ. Αγοραστός, δήμαρχοι και εκπρόσωποι φορέων της Θεσσαλίας.

Δήλωση Γιώργου Σουφλιά για Αχελώο

Χαίρομαι για την κινητοποίηση των βουλευτών και των φορέων και για την πρωτοβουλία του σημερινού υπουργού κ. Κώστα Καραμανλή για την κατασκευή του έργου του Αχελώου. Το έργο κακώς αναφέρεται ως «εκτροπή του Αχελώου». Είναι μεταφορά του 15 % των υδάτων του Αχελώου που χύνονται στη θάλασσα.

Επισημαίνω ότι όλες οι κυβερνήσεις των τελευταίων δεκαετιών ήταν σύμφωνες με την κατασκευή του έργου. Θεωρώ ότι είναι αναγκαίο να αναφερθώ στη σειρά των γεγονότων που αφορούν το έργο του Αχελώου για να βγάλουμε συμπεράσματα για το τι πρέπει να γίνει στο μέλλον για την οριστική ολοκλήρωσή του.

Το 2000 η ολομέλεια του Σ.τ.Ε ετάχθη υπέρ της κατασκευής του έργου και δέχτηκε ότι όλες οι μελέτες ήταν πλήρεις και επαρκείς. Η απόφαση όμως ήταν αρνητική γιατί έθεσε θέμα να ληφθούν ορισμένα μέτρα μεταξύ των οποίων κυρίως και για την προστασία της μονής Αγίου Γεωργίου του Μυροφύλλου. Σε συμμόρφωση προς την απόφαση αυτή το 2004 όταν ανέλαβα το υπουργείο εκπονήθηκαν νέες πλήρεις μελέτες και ελήφθησαν τα μέτρα αυτά.

Κατόπιν αυτού, το 2005 δημοπρατήθηκε και ανατέθηκε η κατασκευή του φράγματος της Συκιάς και της σήραγγας πιστεύοντας ότι δεν υπάρχει πλέον κανένα πρόβλημα.

Το 2005 όμως η ολομέλεια του Σ.τ.Ε αντίθετα με την απόφαση του 2000 ακύρωσε πάλι το έργο του Αχελώου.

Μετά από αυτές τις αποφάσεις του Σ.τ.Ε, το θέμα του Αχελώου το έφερα στη Βουλή και εισηγήθηκα το άρθρο 13 στο Ν. 3481/2006 που ψηφίστηκε στη Βουλή από τη ΝΔ το ΚΚΕ και με τη συμμετοχή του ΠΑΣΟΚ. Στο άρθρο αυτό περιλαμβάνονται όσα απαιτούνταν για την συμμόρφωση ως προς την απόφαση του Σ.τ.Ε.

Κατόπιν αυτών, προχώρησε η κατασκευή του φράγματος της Συκιάς, ολοκληρώθηκε η διάνοιξη της σήραγγας μήκους 17,5 χλμ με προοπτική τα έργα της μεταφοράς του νερού να τελειώσουν το 2012.

Το 2009 το Σ.τ.Ε ανέστειλε κάθε έργο στον Αχελώο, απέφυγε να πάρει τελική απόφαση και ταυτόχρονα ζήτησε τη γνώμη του Δικαστηρίου Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (ΔΕΚ) με ένα ερωτηματολόγιο το οποίο κατά την άποψη μου δεν ανταποκρινόταν στην πραγματικότητα.

Το 2012 ήρθαν οι απαντήσεις στα ερωτήματα από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο και το 2014 το Σ.τ.Ε αποφάσισε την ακύρωση του έργου για διάφορους λόγους.

Βλέποντας αυτή την περιληπτική αναφορά της πορείας του έργου του Αχελώου, έχουμε μια θετική απόφαση του Σ.τ.Ε το 2000, η οποία δέχεται την κατασκευή του έργου και μάλιστα έκρινε ότι όλες οι μελέτες (περιβαλλοντικές και υδρολογικές) είναι πλήρεις και επαρκείς. Εν συνεχεία, όλες οι αποφάσεις του Σ.τ.Ε είναι αρνητικές με έναν από τους κύριους λόγους ότι οι μελέτες δεν είναι πλήρεις και επαρκείς.

Το συμπέρασμα είναι ότι το Σ.τ.Ε είναι αρνητικό και κρίνει το έργο μόνο ως αρδευτικό. Το έργο είναι πολυσύνθετο περιβαλλοντικό, υδρευτικό, αρδευτικό και ενεργειακό και αφορά μόνο το 15% των υδάτων του Αχελώου που χύνονται στη θάλασσα.

Δυστυχώς το έργο ονομάστηκε προ δεκαετιών όταν άρχισε, ως «εκτροπή του Αχελώου» και με τον χαρακτηρισμό ότι είναι μόνο αρδευτικό. Έτσι δημιουργήθηκε ο μύθος ότι όποιος είναι υπέρ του έργου είναι εναντίον του Περιβάλλοντος.

Η πρόταση μου είναι ότι για να ολοκληρωθεί το έργο απαιτείται ισχυρή πολιτική βούληση από την κυβέρνηση διότι χωρίς αυτήν δεν πρόκειται να ολοκληρωθεί το έργο. Σωστά κάνει που φέρνει το θέμα στη βουλή αλλά εκεί πρέπει όλα τα κόμματα να τοποθετηθούν με ειλικρίνεια χωρίς το κριτήριο του πολιτικού κόστους αλλά βάσει της πραγματικότητας. Η ευθύνη για την επίλυση του θέματος όμως είναι της κυβέρνησης η οποία πέραν των άλλων ενεργειών της επιπλέον πρέπει να ξεκαθαρίσει προς πάσα κατεύθυνση, προς τον λαό και προς το Σ.τ.Ε την αποστολή του έργου και την έκταση του. Ελπίζω με αυτή την κυβέρνηση ότι αυτό το έργο δεν θα τελματώσει και μπορεί να ολοκληρωθεί.