Με ένα βαρύ παρασκήνιο, που συνεχίστηκε μέχρι και τις πρωινές ώρες του Σαββάτου, όταν και η Κεντρική Εφορευτική Επιτροπή ανέτρεψε την αρχική της απόφαση και, υπό το βάρος των αντιδράσεων και της ομοφωνίας των υπόλοιπων διεκδικητών, τελικά έκανε αποδεκτή την υποψηφιότητα του κ. Aδ. Γεωργιάδη, σημαδεύτηκε η πρώτη φάση της διαδικασίας εκλογής προέδρου της Νέας Δημοκρατίας.

Παρασκήνιο που διαμορφώθηκε από την αποφασιστικότητα κάποιων, την αναβλητικότητα άλλων, αλλά και τις ισορροπίες στην Πολιτική Επιτροπή της Νέας Δημοκρατίας που, τελικά, δεν ήταν τόσο ξεκάθαρες όσο κάποιοι ισχυρίζονταν αρχικώς.

Είναι χαρακτηριστικό ότι, παρά το σοκ της επιτάχυνσης των διαδικασιών από τον κ. Μεϊμαράκη, η πλευρά του κ. Κώστα Καραμανλή είχε καταλήξει, εξ αρχής, στην επιλογή στήριξης του κ. Μεϊμαράκη, αποθαρρύνοντας ενδεχομένως και άλλες υποψηφιότητες. Την ίδια στιγμή, τόσο ο ίδιος ο κ. Μεϊμαράκης όσο και ο έτερος κεντρικός παίκτης, ο κ. Αντ. Σαμαράς, εμφανίστηκαν αυτό το διάστημα αμφίθυμοι.

Ο πρώην πρωθυπουργός και μέχρι τον Ιούλιο αρχηγός της Ν.Δ. δέχτηκε σειρά εισηγήσεων να στηρίξει ευθέως έναν υποψήφιο. Στο τραπέζι έπεσαν ονόματα, νέων ηλικιακά, βουλευτών όπως των Ανδ. Κατσανιώτη, Κ. Καραγκούνη και, στην τελική φάση, του Β. Κικίλια, ενώ είχε προηγηθεί και η συζήτηση σχετικά με μία υποψηφιότητα του κ. Μ. Βορίδη. Το τελευταίο σενάριο, πάντως, διαλύθηκε μετά την ηχηρή διάψευση της συνάντησης των δύο ανδρών από τον ίδιο τον κ. Σαμαρά. Στις συσκέψεις που έγιναν προτάθηκε ακόμη και η σιωπηρή στήριξη Μεϊμαράκη, παρά τις εντάσεις μεταξύ των δύο μερών τις τελευταίες εβδομάδες.

Κοινός παρονομαστής, όμως, σε όλες αυτές τις αναζητήσεις ήταν η απροθυμία του κ. Σαμαρά να εμφανιστεί πίσω από κάποια συγκεκριμένη υποψηφιότητα, προτιμώντας να εκπέμπει μηνύματα εμφανούς ουδετερότητας. Μόνον στην κατάληξη της κούρσας των υποψηφιοτήτων έγινε γνωστό, από τους ίδιους τους συνεργάτες του, πως ο κ. Σαμαράς είχε διαδοχικές συναντήσεις με τους κ.κ. Ολγα Κεφαλογιάννη, Β. Κικίλια, Κυρ. Μητσοτάκη, Αδ. Γεωργιάδη και Απ. Τζιτζικώστα. Οι δύο τελευταίες συναντήσεις, ωστόσο, ίσως κρύβουν και το «κλειδί» των εξελίξεων, σύμφωνα τουλάχιστον με όσα λέγονται στο γαλάζιο παρασκήνιο. Διότι, ναι μεν μεταξύ των κ. Σαμαρά και Τζιτζικώστα οι σχέσεις ήταν ψυχρές μετά την «ανταρσία» του τελευταίου στις προηγούμενες περιφερειακές εκλογές, ωστόσο από το επιτελείο του περιφερειάρχη δηλωνόταν ότι στη συνάντηση «άνοιξε παράθυρο συνεννόησης». Προς αυτό κατέτειναν και οι δημόσιες τοποθετήσεις υπέρ Τζιτζικώστα από στελέχη κοντά στον κ. Σαμαρά, όπως οι κ.κ. Αννα Μισέλ Ασημακοπούλου και Ν. Μηταράκης. Αν και, την ίδια στιγμή, στελέχη που συνδέθηκαν με τον πρώην πρωθυπουργό βρίσκονται στη λίστα υπογραφών υπέρ Μεϊμαράκη και κάποιοι κινήθηκαν υπέρ Μητσοτάκη, το απόγευμα της Παρασκευής υπήρξε έντονη κινητοποίηση ώστε «σαμαρικές» υπογραφές –και όχι μόνον– να ενισχύσουν την υποψηφιότητα Γεωργιάδη. Ισως αυτές οι παρασκηνιακές διεργασίες να εξηγούν και το γεγονός ότι χθες το πρωί ο κ. Μεϊμαράκης απέφυγε να χαιρετίσει τον κ. Σαμαρά στη Βουλή, παρότι διασταυρώθηκαν στους διαδρόμους του κτιρίου…

Στον χρόνο αυτό, η καραμανλική πτέρυγα συνέχιζε να στέλνει μηνύματα υπέρ Μεϊμαράκη, έστω και με το αυξανόμενο άγχος ότι η παρατεινόμενη καθυστέρηση, συνδυασμός των υπαρκτών ενδοιασμών του κ. Μεϊμαράκη και της τακτικής που είχε επιλεγεί, επέτρεπε την ενίσχυση άλλων τάσεων στο κόμμα. Ο κ. Καραμανλής δέχτηκε και την επίσκεψη του κ. Απ. Τζιτζικώστα, στον οποίο συνέστησε να μην είναι υποψήφιος, με βασικό επιχείρημα ότι όχι μόνον είναι εξωκοινοβουλευτικός, αλλά λόγω κωλύματος εκλογιμότητας μπορεί να μείνει εκτός Βουλής για περισσότερα από τέσσερα χρόνια. Η παρέμβαση δεν είχε αποτέλεσμα, ο 37χρονος περιφερειάρχης ανακοίνωσε τις προθέσεις του, ενώ σε νέα επικοινωνία που είχε με τον κ. Καραμανλή τον ρώτησε εάν είναι… θυμωμένος. Ο πρώην πρόεδρος της Ν.Δ. διατηρεί βαρύνοντα λόγο στα κομματικά, και δεν προκαλεί έκπληξη ότι ζήτησαν να τον δουν στελέχη όλων των τάσεων. Πολύ ενδιαφέρον είχε η συνάντησή του με τον κ. Μ. Βορίδη, καθώς στη διάρκειά της ο μέχρι πρότινος διεκδικητής της ηγεσίας έστειλε ένα σαφές μήνυμα ενσωμάτωσης.

Οι σκέψεις Βορίδη και ο Αδωνις

Στην ανάλυση του βουλευτή Αττικής υπήρχαν δύο κυρίαρχα σενάρια, αμφότερα εξόχως συγκρουσιακά. Εφόσον ο κ. Βορίδης έτρεχε στην κούρσα και το αποτέλεσμα δεν ήταν ικανοποιητικό, αυτομάτως θα αποτελούσε περιθωριακή τάση στη Ν.Δ., χάνοντας το έδαφος που έχει κατακτήσει. Ακόμη όμως κι αν επικρατούσε, το πρόβλημα θα παρέμενε. Είτε στη μία είτε στην άλλη περίπτωση, ο κ. Βορίδης ή θα έπρεπε να διαγραφεί ή να διαγράψει. Και αποφάσισε να μην κάνει ούτε το ένα ούτε το άλλο. Παρά τα σενάρια περί συνεννόησης μεταξύ των δύο, το κενό έσπευσε να καλύψει μονομερώς ο κ. Γεωργιάδης. Η πλευρά Βορίδη εμφανίστηκε να απέχει, φοβούμενη ότι ο κ. Γεωργιάδης δεν μπορεί να σηκώσει το οργανωτικό βάρος μιας εκστρατείας, αλλά και για να μη δοθεί η εικόνα ότι οι δύο πρώην βουλευτές του ΛΑΟΣ κάνουν εκστρατεία κατάκτησης της ηγεσίας της Ν.Δ. Ο κ. Γεωργιάδης, όμως, με το… σπριντ της Παρασκευής και όσα ακολούθησαν, εμφανίζεται ήδη νικητής. Εξασφάλισε τις υπογραφές, ακόμη και από στενό συνεργάτη προέδρου μεγάλης ΠΑΕ, και είδε τον κ. Σαμαρά να δηλώνει εξοργισμένος από τον αρχικό αποκλεισμό του. Καλύτερη αφετηρία δεν θα μπορούσε να φανταστεί.

Η οικογένεια Μητσοτάκη

Εντονη ήταν και η κινητοποίηση της πλευράς Μητσοτάκη, με τον επίτιμο πρόεδρο του κόμματος κ. Κωνσταντίνο Μητσοτάκη να αναλαμβάνει ενεργό ρόλο στην προσπάθεια του γιου του να εξασφαλίσει, αρχικώς, τις απαιτούμενες 50 υπογραφές. Ο κ. Κυρ. Μητσοτάκης ξεκίνησε πρώτος την προσπάθεια, με στόχο αφενός να «σπάσει» το βάρος του ονόματος και αφετέρου να προβάλει, σε αντίθεση με τους υπόλοιπους διεκδικητές, συγκεκριμένες θέσεις για τον εκσυγχρονισμό της Ν.Δ. Ωστόσο δοκιμάστηκε στο τυπικό σκέλος των υπογραφών. Χρειάστηκε η κινητοποίηση του συνόλου της παλαιάς μητσοτακικής φρουράς για τη συμπλήρωσή τους, εξέλιξη που ουδόλως προδιαγράφει και το αποτέλεσμα της εκλογικής μάχης. Η κ. Ντόρα Μπακογιάννη έμεινε εκτός κάδρου και χθες σε ερώτηση αν οι σχέσεις της είναι καλές με τον αδελφό της, αποκρίθηκε μεν θετικά, απέφυγε δε να εκδηλώσει πρόθεση για το αν θα τον στηρίξει στην εκλογική διαδικασία.

Τα παραπάνω εκτυλίχθηκαν στο θολό τοπίο των 550 και πλέον μελών της Πολιτικής Επιτροπής του κόμματος, που είχε εκλεγεί επί Σαμαρά και θεωρείτο ελεγχόμενη. Κι όμως ο κ. Ευ. Μεϊμαράκης εξασφάλισε σημαντικό αριθμό υπογραφών, άλλες κινήθηκαν προς την υποψηφιότητα Τζιτζικώστα για την οποία εργάστηκαν κορυφαία κομματικά στελέχη, ενώ άλλες έμειναν μέχρι τέλους δεσμευμένες στο άρμα του εκάστοτε ομαδάρχη.

Ο κ. Μεϊμαράκης μπήκε στην κούρσα ως φαβορί, έχοντας στο πλάι του την πλειοψηφία του κομματικού μηχανισμού και των στελεχών, με την ορμή αλλά και το βάρος των πρόσφατων εθνικών εκλογών, ως εγγυητής της ενότητας, αλλά και ως ο μεγαλύτερος ηλικιακά. Ο ίδιος θα επιδιώξει, αυτές τις ημέρες στη Βουλή, να πείσει για την ανάγκη ο νέος πρόεδρος να είναι κοινοβουλευτικός και, συγκεκριμένα, ο ίδιος. Ωστόσο θα απαιτηθεί να είναι εκείνος που θα δώσει ξανά στην υποψηφιότητά του την ορμή που φαινόταν να έχει αρχικά.

Πριν από αυτό, όμως, οι υποψήφιοι θα συγκρουστούν στο εσωτερικό της Κεντρικής Εφορευτικής Επιτροπής για τον χρόνο και τη διαδικασία της εκλογής. Ηδη η αρχική απόρριψη της υποψηφιότητας Γεωργιάδη προκάλεσε νέα ένταση, καθώς μόλις πριν από λίγες ημέρες, Μεϊμαράκης και Μητσοτάκης είχαν «καρφώσει» τον γραμματέα του κόμματος και επικεφαλής της ΚΕΦΕ κ. Ανδρέα Παπαμιμίκο, ως ενορχηστρωτή της υποψηφιότητας Τζιτζικώστα.

Παρά το ομόφωνο της απόφασης, αυτή επιχειρήθηκε να χρεωθεί στον γραμματέα, με το στρατόπεδο Τζιτζικώστα να «δείχνει» άλλα μέλη της Εφορευτικής ως ενεργούμενα του Ευ. Μεϊμαράκη. Αυτή η επιτροπή, με την προσθήκη και των τυπικών εκπροσώπων των υποψηφίων, θα κληθεί από αύριο Δευτέρα να αποφασίσει για τον χρόνο των εκλογών (εντός Οκτωβρίου ζητεί ο κ. Μεϊμαράκης, 15 Νοεμβρίου προκρίνει η πλευρά Μητσοτάκη και ο κ. Τζιτζικώστας), αλλά και τη διαδικασία εκλογής.