Σημαντικές αλλαγές έγιναν στις ρυθμίσεις για το ανώτατο όριο φοίτησης στα πανεπιστήμια, ύστερα από τη δημόσια διαβούλευση του σχετικού νομοσχεδίου που συζητείται από προχθές στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής.

Ενδεικτικά, στις ρυθμίσεις που θα ισχύσουν από τους τωρινούς ενεργούς φοιτητές και στο εξής, οι οποίοι δεν έχουν ξεπεράσει το ανώτατο όριο σπουδών, περιλαμβάνονται:

• Οι φοιτητές που εργάζονται αποδεδειγμένα τουλάχιστον 20 ώρες την εβδομάδα μπορούν να εγγραφούν ως μερικής φοίτησης. Σε αυτή την περίπτωση, κάθε εξάμηνο προσμετρείται ως μισό και οι φοιτητές μερικής φοίτησης μπορούν να εξετάζονται μόνο στον μισό αριθμό μαθημάτων. Ο λόγος της ρύθμισης είναι για να μην γίνεται κατάχρηση του καθεστώτος μερικής απασχόλησης.

• Διακοπή φοίτησης επιτρέπεται μόνο για μία διετία.

• Η κατ' εξαίρεσιν υπέρβαση του ανώτατου χρόνου φοίτησης επιτρέπεται, με βάση τον εσωτερικό κανονισμό κάθε ΑΕΙ, μόνο για σοβαρούς λόγους υγείας. Ωστόσο, περιορίζεται ο κύκλος των ατόμων τα οποία θα αφορά ο σοβαρός λόγος υγείας –πλην του ίδιου του φοιτητή βεβαίως– στους συγγενείς πρώτου βαθμού, στον σύζυγο και στο πρόσωπο με το οποίο ο φοιτητής έχει συνάψει σύμφωνο συμβίωσης.

Πλέον, ο ανώτατος χρόνος σπουδών ορίζεται για όσους σπουδάζουν σε σχολές τετραετούς φοίτησης στα 6 χρόνια, για τις πενταετούς στα 8 χρόνια και για τις εξαετούς στα 9 χρόνια. Χρόνο όσο και η ελάχιστη διάρκεια σπουδών της σχολής τους θα έχουν για να αποφοιτήσουν όσοι τώρα έχουν ξεπεράσει τον ανώτατο χρόνο σπουδών (δηλαδή, θα πρέπει να πάρουν πτυχίο σε 4, 5 ή 6 έτη, αναλόγως).

«Το νομοσχέδιο που εισάγουμε προς ψήφιση είναι νομοσχέδιο κοινής λογικής», ανέφερε χθες, κατά τη συζήτηση του ν/σ στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής, η Νίκη Κεραμέως.

Και πρόσθεσε ενδεικτικά: «Γιατί είναι κοινή λογική ότι δεν είναι φυσιολογικό να είναι κανείς φοιτητής 20 και 30 χρόνια. Γιατί είναι κοινή λογική ότι πρέπει να υπάρχει αρχή, μέση και τέλος σε κάθε εκπαιδευτική διαδικασία, σε κάθε εκπαιδευτικό πλαίσιο. Γιατί είναι κοινή λογική ότι στο πανεπιστήμιο δεν πρέπει να λαμβάνουν χώρα φαινόμενα βίας και ανομίας.

Γιατί είναι κοινή λογική ότι είναι αδιανόητο να “χτίζουν” καθηγητές στα γραφεία τους, να κρεμάνε ταμπέλες από τον λαιμό πρυτάνεων, να υπάρχει παρεμπόριο, κατασκευή μολότοφ, διακίνηση ναρκωτικών μέσα στα πανεπιστήμια. Είναι ο κανόνας; Οχι. Είναι όμως πολλές οι εξαιρέσεις, και είναι εδώ και δεκαετίες. Γιατί είναι κοινή λογική ότι στο πανεπιστήμιο πρέπει να βρίσκεται μόνο όποιος έχει πραγματικά λόγο να είναι εκεί, το να υπάρχει ελεγχόμενη είσοδος στα πανεπιστήμια, όπως σε τόσα ιδρύματα διεθνώς».