Διαφορετικά ανέτειλε η νέα χρονιά στη μικροσκοπική Δημοκρατία του Παλάου, ένα νησιωτικό σύμπλεγμα στον δυτικό Ειρηνικό Ωκεανό, καθώς άρχισε να εφαρμόζεται η πλήρης απαγόρευση χρήσης και πώλησης ορισμένων αντηλιακών, σε μια προσπάθεια προστασίας των ευάλωτων κοραλλιών της.

Πρόκειται για την πρώτη χώρα που εφαρμόζει ένα τέτοιο μέτρο, αλλά θα πρέπει να θυμηθούμε ότι ένα άλλο μικροσκοπικό νησιωτικό κράτος του Ινδικού Ωκεανού, οι Μαλδίβες, βρέθηκαν προ ετών στην πρωτοπορία, όταν άρχισαν να κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για την κλιματική αλλαγή.

Ο νόμος της κυβέρνησης του Παλάου απαγορεύει ρητώς τη διάθεση και χρήση καλλυντικών που περιέχουν δέκα διαφορετικά χημικά, τα οποία είναι εξαιρετικά τοξικά για τα θαλάσσια είδη και συμβάλλουν στη λεύκανση των κοραλλιών. Επίσης, προβλέπει υψηλά χρηματικά πρόστιμα, που ανέρχονται στα 900 ευρώ, σε όποιον έμπορο προωθήσει τέτοια προϊόντα. Τα απαγορευμένα καλλυντικά και αντηλιακά  περιέχουν τα χημικά οξυβενζόνη και οκτινοξικό, τα οποία απορροφούν την υπεριώδη ακτινοβολία. Μελέτες που δημοσιεύθηκαν το 2015 είχαν υποδείξει ότι η οξυβενζόνη μπορεί να αναστείλει την εξέλιξη των μικρών κοραλλιών, καθώς και ότι είναι τοξική για πολλά είδη, ενώ συμβάλλει στη λεύκανσή τους σε πιο χαμηλές θερμοκρασίες. Τα  αντηλιακά θεωρούνται από τους ειδικούς ελάσσων απειλή για τους κοραλλιογενείς υφάλους.

Εχει υπολογιστεί ότι 6.000 έως 14.000 τόνοι αντηλιακών καταλήγουν κάθε χρόνο στους κοραλλιογενείς υφάλους. Πριν από πέντε χρόνια, το 75% των αντηλιακών περιείχε αυτές τις τοξικές ουσίες, αλλά πλέον το ποσοστό έχει μειωθεί σημαντικά – περίπου στο 50%. Ακόμα και το αμερικανικό Κογκρέσο εξετάζει μια πιθανή απαγόρευση της οξυβενζόνης, εξαιτίας των κινδύνων που εγκυμονεί για την ανθρώπινη υγεία.

Το Παλάου, τα τελευταία χρόνια έχει πραγματοποιήσει μεγάλα άλματα προκειμένου να προστατεύσει το φυσικό του περιβάλλον, ενώ έγινε το δεύτερο κράτος, μετά τα Φίτζι, που επικύρωσε τη συμφωνία του Παρισιού για το κλίμα, το 2016. Οπως επισημαίνει, όμως, ο καθηγητής Γιοργκ Βίντερμαν, που μελετά τα κοραλλιογενή οικοσυστήματα στο πανεπιστήμιο του Σαούθαμπτον, «η πρωτοβουλία του Παλάου είναι ένα λογικό μέτρο, που θα αποτρέψει την έκθεση των ευάλωτων κοραλλιών στην πιθανή απειλή που εγκυμονούν τα αντηλιακά. Ωστόσο, δεν αρκεί για να σωθούν τα κοράλλια. Πιο σημαντικοί κίνδυνοι είναι η αύξηση της θερμοκρασίας της θάλασσας, η υπεραλεία και η ανεξέλεγκτη ρύπανση. Αυτά είναι που πρέπει να ελεγχθούν για τη μακροημέρευση των κοραλλιογενών υφάλων».