Καταφύγιο σπάνιων ειδών η Σάμος
Το χρυσό τσακάλι είναι ντροπαλό. Κινείται πάντα διακριτικά, συνήθως τη νύχτα, σε απόσταση από τον άνθρωπο. Αν γίνεται αντιληπτό, είναι συνήθως από τη χαρακτηριστική κραυγή του. Εξίσου δύσκολος είναι και ο εντοπισμός του χαμαιλέοντα, που την περίοδο αυτή πέφτει σε χειμερία νάρκη και τις θερμότερες εποχές καμουφλάρεται στη βλάστηση. Χρυσό τσακάλι και χαμαιλέοντας είναι δύο από τα πολλά σπάνια είδη της Σάμου, έναν από τους τελευταίους νησιωτικούς παραδείσους της Μεσογείου από πλευράς βιοποικιλότητας.
Η ζωή στη στεριά και στη θάλασσα της Σάμου είναι συναρπαστική – τουλάχιστον για τους βιολόγους. Περισσότερα από 1.500 είδη φυτών έχουν καταγραφεί στο νησί –ανάμεσά τους, 60 είδη ορχιδέας– και εκατοντάδες είδη πουλιών, θηλαστικών και ερπετών, εκ των οποίων πολλά σπάνια ή απειλούμενα. Εξίσου εντυπωσιακή είναι και η θαλάσσια ζωή στην περιοχή, τόσο στα ρηχά νερά όσο και στα βαθύτερα. Στο ανοιχτό της πέλαγος συναντάμε κάποιους από τους σημαντικότερους εναπομείναντες πληθυσμούς θαλάσσιων θηλαστικών στη Μεσόγειο.
Η σημερινή μας ιστορία, όμως, αφορά δύο είδη της στεριάς, μοναδικά το καθένα για τους δικούς του λόγους. Το πρώτο από αυτά έχει ένα ασυνήθιστο όνομα, το οποίο οφείλει στην ξανθή του γούνα: το χρυσό τσακάλι. «Η Σάμος είναι το τελευταίο νησί της Μεσογείου που εξακολουθεί να φιλοξενεί σημαντικό πληθυσμό του χρυσού τσακαλιού», εξηγεί η κ. Αναστασία Μήλιου, διευθύντρια Ερευνας στο Ινστιτούτο Αρχιπέλαγος. «Ζουν δίπλα μας και δεν τα βλέπεις ποτέ! Μόνο τα ακούς τη νύχτα. Κι αυτό, διότι αποφεύγουν τον άνθρωπο και κινούνται πολύ διακριτικά, ώστε να μη γίνονται αντιληπτά».
Πηγή: kathimerini.gr