Βρίσκεστε εδώ: ΚΕΝΤΡΙΚΗ » ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ » Καρχαρίες και άνθρωποι: 70 επιθέσεις το χρόνο
Καρχαρίες και άνθρωποι: 70 επιθέσεις το χρόνο

Καρχαρίες και άνθρωποι: 70 επιθέσεις το χρόνο

Η Ελίζαμπεθ Οσμπορν πετάχτηκε από τη θέση της και πλησίασε έντρομη την τηλε – «δεν πίστευα αυτό που έβλεπα», είπε. Αυτό που έβλεπε σε ζωντανή ήταν το παγκόσμιο σερφ στη ότια Αφρική, στο οποίο συμμετείχε ο γιος της, Μάικ Φάνινγκ. Λίγο πριν ο Αυστραλός πρωτ ανέβει στη σανίδα του για να ξεκινήσει την προσπάθειά του, συνειδητοποίησε ότι ένας μεγάλος καρχαρίας βρισκόταν ακριβώς πίσω του. Ενστικτωδώς άρχισε να χτυπάει με δύναμη τα πόδια του, καταφέρνοντας, ανέλπιστα, να τον απομακρύνει. Θα μπορούσε να είναι σκηνή από τα «Σαγόνια του καρχαρία», την ταινία που φέτος κλείνει 40 χρόνια και που έως ένα βαθμό δημιούργησε σε εκατομμύρια ανθρώπους τη φοβία ότι κάπου υπάρχει ένας δολοφόνος λευκός καρχαρίας που καιροφυλακτεί. Είναι απλώς μια φοβία; Οι ειδικοί ξεκαθαρίζουν ότι ακόμη και στα πιο «επικίνδυνα» νερά (Φλόριδα, Χαβάη, Αυστραλία ή ότια Αφρική) το να δεχτεί κάποιος επίθεση από καρχαρία είναι στατιστικά απίθανο: η πιθανότητα είναι 1 στα 264 εκατομμύρια! Την προηγούμενη δεκαετία στις ΗΠΑ υπήρξαν μόλις 10 θανάσιμες επιθέσεις, ενώ το ίδιο διάστημα 7.053 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους κάνοντας ποδήλατο.

Ολα αυτά τα στοιχεία, όμως, δεν αναιρούν το γεγονός ότι αυτήν τη δεκαετία, και ειδικά φέτος, παρατηρείται μια ασυνήθιστη αύξηση στις… συναντήσεις ανθρώπων με τον περιβόητο θαλάσσιο θηρευτή. Οι απρόκλητες επιθέσεις, λοιπόν, έχουν παγιωθεί πλέον λίγο πάνω από τις 70 το χρόνο – περισσότερες από ποτέ. Στις της βόρειας Καρολίνας, ενώ τα προηγούμενα χρόνια σημειώνονταν ένα με δύο περιστατικά, φέτος έχουν καταγραφεί ήδη οκτώ. Εν τω μεταξύ, στην Αυστραλία, έπειτα από δύο θανάτους κολυμβητών πέρυσι και εξαιτίας του διπλασιασμού των επιθέσεων τα τελευταία χρόνια, οι αρχές έδωσαν εντολή (ξεσηκώνοντας, δικαιολογημένα, θύελλα αντιδράσεων) σε ψαράδες να περιφρουρούν τις τουριστικές παραλίες θανατώνοντας κάθε καρχαρία άνω των τριών μέτρων. Εν τω μεταξύ, στην Τασμανία σημειώθηκε προ ημερών  νέα θανάσιμη επίθεση, με έναν 40χρονο να κατασπαράσσεται από λευκό καρχαρία μπροστά στα μ της κόρης του.

Αποπροσανατολίζονται από τα ζεστά νερά

Τι συμβαίνει λοιπόν; Εχει αλλάξει η συμπεριφορά των καρχαριών; Αυτό που έχει αλλάξει σίγουρα είναι οι δικές μας συνήθειες. Ο κόσμος πλέον περνά σημαντικά περισσότερο χρόνο εντός του νερού, κυρίως λόγω των διάφορων θαλάσσιων δραστηριοτήτων (σερφ, scuba diving κ.ά.). Οι επιστήμονες συμφωνούν ότι η συνύπαρξή μας σε έναν κοινό τόπο είναι, πολύ λογικά, ο βασικότερος λόγος για την αύξηση των περιστατικών. Δεν είναι, όμως, ο μοναδικός. Η αύξηση της θερμοκρασίας εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής παίζει επίσης κάποιο ρόλο: οι καρχαρίες αποπροσανατολίζονται από τα ζεστά νερά, ακολουθούν άγνωστα σ' αυτούς τα και συχνά παρασύρονται κοντά στις ακτές. Στις πιθανές αιτίες προστίθεται και η συχνότητα του ψαρέματος σε τουριστικές παραλίες, με τους καρχαρίες να οσφραίνονται από χιλιόμετρα τα δολώματα ή τα σκοτωμένα ψάρια των ψαροντουφεκάδων – η όσφρηση είναι η ισχυρότερη αίσθησή τους, σε αντίθεση με την αδύναμη όρασή τους.

Και τι κάνουμε αν βρεθούμε πρόσωπο με πρόσωπο με έναν καρχαρία; «Το καλύτερο είναι να μείνεις ακίνητος, να μην προσπαθήσεις να τον αντιμετωπίσεις ή να φύγεις· δεν έχει νόημα. Αν θέλει να σε πιάσει, θα σε πιάσει», λέει ο Μανώλης Μπαρδάνης, εκπαιδευτής αυτόνομης και ελεύθερης ς στη Νάξο, ο οποίος έχει ολοκληρώσει μια εκτενή μελέτη για τις επιθέσεις καρχαριών ιστορικά στις ελληνικές θάλασσες (naxosdiving.com). Αρα ο Φάνινγκ δεν αντέδρασε σωστά χτυπώντας τα πόδια του; «Αν επιτεθεί, μπορείς να δοκιμάσεις να τον χτυπήσεις στο ρύγχος, αυτό ίσως και να βοηθήσει», απαντά ο κ. Μπαρδάνης, εξηγώντας μας όμως ότι δεν υπάρχει σωστό ή λάθος σε μια τέτοια περίσταση, καθώς ανάμεσα στα αμέτρητα διαφορετικά είδη πρέπει να συνυπολογίζουμε και το χαρακτήρα του ζώου αλλά και το αν είναι ή όχι πεινασμένος.

Η αύξηση των περιστατικών, πάντως, σε απόλυτες τιμές δεν είναι εντυπωσιακή. Ερευνητές δεν αποκλείουν οι επιθέσεις να φαίνονται περισσότερες, αλλά στην πραγματικότητα να μην είναι, και αυτό γιατί στο παρελθόν δεν ήταν καθόλου οργανωμένη η καταγραφή τους. Αλλωστε η μελέτη των καρχαριών δεν θεωρείται ολοκληρωμένη. «Γενικότερα η έρευνα της θάλασσας είναι περιορισμένη και συγκεκριμένα για τους καρχαρίες ξέρουμε ελάχιστα πράγματα. Δεν γνωρίζουμε ούτε πώς αναπαράγονται τα περισσότερα είδη και μέχρι πρότινος δεν ξέραμε ότι ο μεγάλος λευκός αναπαράγεται στο Αιγαίο», επισημαίνει η Μαρία Σαλωμίδη, δρ περιβαλλοντολόγος στο Ελληνικό Κέντρο Θαλάσσιων Ερευνών (ΕΛ.ΚΕ.Θ.Ε.). «Αυτό που ξέρουμε με βεβαιότητα είναι ότι οι άνθρωποι δεν βρισκόμαστε στο μενού τους – διαφορετικά, φανταστείτε τι θα συνέβαινε κάθε καλοκαίρι στις παραλίες».

Πηγή: kathimerini.gr

PagasitikosNews logo

ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

    Dark Mode

    "Αλιεύοντας" την είδηση