Τιμήθηκε σήμερα στο Βόλο και σε όλη την επικράτεια η Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Ποντίων.

 

Ένα μεγάλο κεφάλαιο της Εθνικής μας Ιστορίας ,ο σφαγιασμός των Ελλήνων του Πόντου, ως αποκορύφωση των διώξεων και των καταστροφών από το Κεμαλικό καθεστώς, μας αναγκάζει σήμερα να σκύψουμε σοβαρά, ευλαβικά και στοχαστικά ,πάνω στη εξέλιξή μας ως Έθνους και ως Λαού.

Η γενοκτονία των Ποντίων ,αποτελεί τη δεύτερη μεγαλύτερη μετά τη γενοκτονία των Αρμενίων .

Η ιστορία της καταστροφής ,το χρονικό της συγκλονιστικής γενοκτονίας ,έχει φτάσει στις μέρες μας μόνο με τον λυγμό των ξεριζωμένων.

Εκατόν τρία χρόνια μετά το ανηλεές πογκρόμ, κατά τη διάρκεια της οθωμανικής αυτοκρατορίας, σε βάρος του ελληνισμού του Πόντου, η μνήμη των εκατοντάδων χιλιάδων αθώων, που σφαγιάστηκαν ή εκτοπίστηκαν από τις πατρογονικές τους εστίες, παραμένει ζωντανή

Εκεί στηρίζεται και το αίτημα να αναγνωριστεί η γενοκτονία του μικρασιατικού Ελληνισμού και να καταδικαστεί η Τουρκία, έτσι όπως καταδικάστηκε ,στην ιστορική συνείδηση της ανθρωπότητας και η Ναζιστική Γερμανία.

Η 19^η Μαΐου δεν είναι απλά μια ακόμα μέρα Μνήμης. Είναι σταθμός περισυλλογής. Περισυλλογής εθνικής και ατομικής.

Η Ελληνική Πολιτεία έχει αναγνωρίσει την Ποντιακή Γενοκτονία και στις 19 Μαΐου αποτίει φόρο τιμής στους αδικοχαμένους Έλληνες της περιοχής αυτής. Αναγνωρίζοντας, ταυτόχρονα, την καθοριστική συμβολή των ξεριζωμένων Ποντίων στην οικονομική, πολιτισμική και κοινωνική ανόρθωση της πατρίδας μας.

Χρέος όλων η Ιστορική Μνήμη

Μαθαίνουμε συνήθως την ιστορία μας με κέντρο την κυρίως Ελλάδα ,αλλά δεν μαθαίνουμε την ιστορία του Μείζονος Ελληνισμού ,τις περιπέτειες ,τους διωγμούς, τη συρρίκνωση του Ελληνισμού της μείζονος Περιφέρειας ,του Ελληνισμού που κάποτε εξαπλωνόταν σε μεγάλη ακτίνα ,γύρω από τον καθ’ αυτό ελλαδικό πυρήνα.

Αυτή η ιστορική εξέλιξη του Μείζονος Ελληνισμού ,που συνιστά το δικό μας ιστορικό και συνειδησιακό βάθος, έχει πολλά, σοβαρά και αξιομνημόνευτα επεισόδια.

Και το Μαρτύριο του Ποντιακού Ελληνισμού ,του Ελληνισμού των Κομνηνών, αποτελεί πολύτιμο κεφάλαιο.

Το ιστορικό κεφάλαιο του δράματος των Ελλήνων του Πόντου δεν έχει κλείσει και δεν είναι δυνατό να κλείσει , εφόσον πολλά γεγονότα δεν έχουν αποκαλυφθεί ακόμη.

Η νίκη των θεμελιωδών ανθρώπινων αξιών και αρχών της ειρήνης, της δημοκρατίας και της αλληλεγγύης, λειτουργεί και ως αφύπνιση για την αποφυγή παρόμοιων εγκλημάτων στο μέλλον.

Η κληρονομιά αυτή φαντάζει βαριά και ασήκωτη –μια κληρονομιά μοναδική και πολύτιμη ,μια κληρονομιά βαθιάς ευθύνης απέναντι στις επόμενες γενιές.

Χρέος μας να μάθουμε την ιστορία του έθνους μας .

Ένας λαός χωρίς ιστορία είναι καταδικασμένος να αφανιστεί .

Λαός που δεν γνωρίζει την ιστορία του κινδυνεύει να χάσει την εθνική του ταυτότητα.

Τα δικά μας λόγια, δεν είναι παρά ένας ελάχιστος φόρος τιμής στις χιλιάδες αθώες ψυχές ,που χάθηκαν επειδή είχαν την «ατυχία» να κατοικούν στα βόρεια της Μικράς Ασίας ,στα παράλια του Εύξεινου Πόντου και να είναι χριστιανοί .

Δεν είναι παρά ένα ευλαβικό μνημόσυνο για τους ανθρώπους εκείνους ,που ανελέητα εκτοπίστηκαν ,βασανίστηκαν και σφαγιάστηκαν στο όνομα της τουρκικής εθνοκάθαρσης, επειδή γεννήθηκαν Έλληνες και επειδή παρέμειναν Έλληνες ,ως το τέλος.

Η Κατερίνα  Παπανάτσιου  για τη Γενοκτονία των Ελλήνων στο Μικρασιατικό Πόντο 

Η ελληνική Βουλή το 1994 ψήφισε την ανακήρυξη της 19ης Μαΐου ως «Ημέρας Μνήμης για τη Γενοκτονία των Ελλήνων στο Μικρασιατικό Πόντο» ώστε να μην ξεχαστούν ποτέ οι διωγμοί, οι μαζικές σφαγές και ο ξεριζωμός των Ποντίων και να ξεκινήσει ο αγώνας για τη διεθνή αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου που συνεχίζεται μέχρι και σήμερα.

Οι επιζήσαντες Έλληνες του Πόντου παρά τις δυσμενής συνθήκες της προσφυγιάς κατόρθωσαν να ριζώσουν, να αναπτυχθούν και να ανθήσουν αναζωογονώντας με την δυναμική τους παρουσία την χώρα μας και να γίνουν αναπόσπαστο κομμάτι του πολιτισμού της. Παρόλα αυτά, οι απώλειες και οι διωγμοί που υπέστησαν δεν πρέπει να ξεχαστούν. Αποτελεί καθήκον όλων μας να αγωνιστούμε για την διεθνή αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου.

Η ιστορία δεν παραγράφεται. Η διεθνής κοινότητα έχει υποχρέωση να φέρνει στο φως τα ιστορικά γεγονότα, να τα αναγνωρίζει επίσημα ως τέτοια και να καταδικάζει ενέργειες βαρβαρότητας, όπως υπήρξε η γενοκτονία των Ποντίων. Η ιστορία καταγράφεται όχι μόνο ως φόρος τιμής στη μνήμη των θυμάτων αλλά και ως οδηγός αποτροπής παρόμοιων αποτρόπαιων εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας στο μέλλον.

Στις δύσκολες ημέρες που ζούμε με τον πόλεμο να μαίνεται κοντά μας, η 19η Μαΐου ημέρα μνήμης της γενοκτονίας των Ποντίων αποκτά ιδιαίτερα σημαντικό νόημα.

Χρέος όλων μας είναι να μην ξεχνούμε τα ιστορικά γεγονότα που βάφτηκαν με αίμα αθώων ανθρώπων, που κατέστρεψαν λαούς και πολιτισμούς, που διώξανε και εκτόπισαν χιλιάδες ανθρώπους.

Χρέος όλων μας είναι να απαιτούμε να χτίζονται γέφυρες φιλίας και αλληλεγγύης ανάμεσα τους λαούς ώστε να μη βρίσκουν έδαφος να αναπτυχθούν το μίσος, η βία, ο εθνικισμός και ο πόλεμος.

Η Μαρίνα Χρυσοβελώνη

Η 19η Μαΐου είναι ημέρα μνήμης για τους 353.000 δολοφονημένους και τις χιλιάδες διωγμένους από τις πατρογονικές τους εστίες Έλληνες Πόντιους.

Ο Ποντιακός Ελληνισμός, όπως και ο Ελληνισμός της Μ. Ασίας, κράτησε για αιώνες άσβεστη τη φλόγα του ελληνικού πνεύματος, ενώ βρισκόταν μακριά από τη μητροπολιτική Ελλάδα. Δημιούργησε θαυμαστό πολιτισμό τον οποίο μας κληροδότησε.

Τιμώντας τους αγώνες και τις θυσίες των προγόνων τους, οι πόντιοι απόγονοι αποτελούν παράδειγμα πατριωτισμού. Όλοι οι Έλληνες οφείλουμε πολλά στους αδελφούς μας του Πόντου και έχουμε χρέος να τους στηρίζουμε. Η μνήμη της γενοκτονίας, του ξεριζωμού και της προσφυγιάς μας δείχνει τον δρόμο: να ενισχύσουμε τον απανταχού Ποντιακό Ελληνισμό.

Αποτίνοντας τον οφειλόμενο φόρο τιμής στα θύματα της γενοκτονίας, πιστεύουμε ακράδαντα ότι είναι σημαντικό η ιστορική μας μνήμη να αποτελεί πηγή γνώσης για τις νεότερες γενιές προκειμένου να παραμείνουν προσηλωμένες στα ιδανικά της ειρηνικής και δημιουργικής συμβίωσης των λαών.

Η Νίκη Βόλου στο τρισάγιο για την γενοκτονία των Ποντίων του Ελληνισμού

Αντιπροσωπεία του Γ.Σ.Β. “Η ΝΙΚΗ” παρέστη χθες Πέμπτη 19 Μαΐου, στο τρισάγιο εις μνήμη της γενοκτονίας των Ποντίων του Ελληνισμού από τους Τούρκους στο μνημείο του πάρκου Α. Βαλαχής στη Ν. Ιωνία.