Σαράντα ημέρες που θα καθορίσουν το πολιτικό σκηνικό και θα κρίνουν την βιωσιμότητα της κυβέρνησης έχει μπροστά του ο πρωθυπουργός, Αλ. Τσίπρας, καθώς πλέον το προσφυγικό, η αξιολόγηση και η διευθέτηση του ελληνικού χρέους έχουν αλληλοσυνδεθεί: Οι εταίροι και το Μέγαρο Μαξίμου έχουν συμφωνήσει ότι η διαπραγμάτευση με την τρόικα θα πρέπει να έχει ολοκληρωθεί και τα μέτρα να έχουν ψηφιστεί μέχρι τις 21 Απριλίου, παράλληλα θα «τρέχουν» στο παρασκήνιο οι συζητήσεις για την ελάφρυνση του χρέους, ενώ έως τότε θα έχει κριθεί κατά πόσο η κυβέρνηση είναι σε θέση να «διαχειριστεί» χωρίς μη αναστρέψιμο πολιτικό κόστος τους δεκάδες χιλιάδες μετανάστες και πρόσφυγες που πλέον είναι δεδομένο πως θα παραμείνουν για μήνες ή χρόνια εγκλωβισμένοι στην ελληνική επικράτεια.

Προκειμένου, δε, να αντιμετωπίσει το ανωτέρω εκρηκτικό μείγμα η κυβέρνηση είναι σαφές πως έχει αποφασίσει να κινηθεί σε έναν διπλό άξονα: Πρώτον, επιλέγει τη μετωπική σύγκρουση με την αντιπολίτευση προκειμένου να συσπειρώσει την εκλογική της βάση, αλλά και την Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ –εν όψει των επερχόμενων «δύσκολων» ψηφοφοριών στη Βουλή– αρχής γενομένης από την προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση στη Βουλή για θέματα της Δικαιοσύνης, τη μεθεπόμενη Δευτέρα. Δεύτερον, επιχειρεί να αλλάξει την «ατζέντα» δρομολογώντας τις διαδικασίες για αναδιαμόρφωση του τηλεοπτικού χάρτη, μέσω της προκήρυξης του διαγωνισμού για τις συχνότητες.

Στο μέτωπο της διαπραγμάτευσης και του χρέους, η κυβέρνηση δεν έχει ακόμη πλήρη εικόνα για τις προθέσεις των εκπροσώπων των δανειστών. Ομως, έχει λάβει μηνύματα πως το ΔΝΤ έχει όντως «πεισθεί» να τηρήσει ελαστικότερη στάση στη διαπραγμάτευση, ως αντάλλαγμα για τη σύμπλευση της Αθήνας με τους εταίρους και πρωτίστως με τη Γερμανίδα καγκελάριο κ. Αγκελα Μέρκελ στο προσφυγικό. Ειδικότερα, το ΔΝΤ κατά τις πρώτες επαφές της τρόικας στην Αθήνα, φέρεται να αποδέχεται πλέον ως βάση συζήτησης για το δημοσιονομικό κενό το 3,5% του ΑΕΠ (συν ένα μικρό πρόσθετο ποσοστό, ως δικλίδα ασφαλείας), έναντι του 4,5%-5%, όπου το είχε τοποθετήσει ο κ. Π. Τόμσεν. Ωστόσο, μεταξύ των Ευρωπαίων εταίρων και του ΔΝΤ εξακολουθούν να υφίστανται διαφορές για το θέμα και οι τελικές αποφάσεις θα ληφθούν σε επίπεδο Eurogroup. Σε κάθε περίπτωση, όπως αναγνωρίζεται, η «χαλαρότητα» του Ταμείου θα βρίσκεται σε ευθεία συνάρτηση με τις παραχωρήσεις που θα κάνει η Ευρωπαϊκή Ενωση στο ζήτημα της διευθέτησης του χρέους. Παράλληλα, δε, είναι σαφές πως οι όποιες παραχωρήσεις γίνουν προς την κυβέρνηση Τσίπρα λόγω του προσφυγικού, δεν θα υπερβαίνουν κάποιες «κόκκινες γραμμές» των εταίρων, άρα το «πακέτο» της αξιολόγησης θα είναι εκ των πραγμάτων επώδυνο και θα δοκιμάσει τις αντοχές των κοινοβουλευτικών ομάδων ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ.Επίσης, στο προσφυγικό, η κυβέρνηση έχει να αντιμετωπίσει έναν δεύτερο Γολγοθά.

Η συμφωνία μεταξύ Ε.Ε. και Τουρκίας βρίσκεται στον αέρα, με πολλές εκκρεμότητες που θα πρέπει να διευθετηθούν μέχρι την επόμενη Σύνοδο Κορυφής στις 17 και 18 του μήνα και την Αθήνα να είναι επί της ουσίας αποκλεισμένη από τη διαπραγμάτευση. Ομως, ακόμη και εάν η συμφωνία των εταίρων με την Αγκυρα «κλειδώσει», η κυβέρνηση θα βρεθεί αντιμέτωπη με δύο δεδομένα που δεν πρόκειται να αλλάξουν:

Πρώτον, με το οριστικό κλείσιμο των συνόρων. Δεύτερον με την παραμονή δεκάδων χιλιάδων μεταναστών και προσφύγων στο ελληνικό έδαφος.

Πολιτικό κόστος

Η τελευταία, αυτή, εξέλιξη είναι πολύ πιθανό να αρχίσει να σωρεύει σημαντικό πολιτικό κόστος για την κυβέρνηση και να αντιστρέψει το υφιστάμενο κλίμα, όπου ο κ. Τσίπρας εμφανίζεται μέχρι στιγμής να έχει κέρδη από τη διαχείριση του προσφυγικού, καθώς η κοινή γνώμη επιρρίπτει τις ευθύνες σε άλλους παράγοντες για την όξυνση της κρίσης. Παράλληλα, δε, ο πρωθυπουργός θα αρχίσει να δέχεται κλιμακούμενη κριτική από τα κόμματα της αντιπολίτευσης και πρωτίστως τη Ν.Δ. για τους χειρισμούς του στο προσφυγικό, καθώς η έως τώρα «ανοχή» της Συγγρού φαίνεται πως έφθασε στο τέλος της.

Πηγή: kathimerini.gr