Ο δικηγόρος Σταμάτης Αγ. Παπαγγελής απευθύνεται με ανοιχτή επιστολή προς τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και όχι μόνο σχετικά με το επίμαχο θέμα της χώρας περί παραμονής ή όχι στην ευρωζώνη.

Η επιστολή έχει ως εξής:

Ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε τις Κοινοβουλευτικές Εκλογές της 25ης Ιανουαρίου 2015 με κεντρικό άξονα της προεκλογικής εκστρατείας του την καλλίτερη διαπραγμάτευση. Όπως διακήρυττε τότε, προεκλογικά, αλλά και μετεκλογικά, η διαπραγμάτευση θα είχε στόχο την επίτευξη βιώσιμης συμφωνίας με την Ελλάδα μέσα στην Ευρωζώνη και το ευρω. Έκτοτε και επί τέσσερις μήνες διαπραγματεύθηκε κυριολεκτικά εν λευκώ ως προς την απόδοση λόγου, έστω και ενημερώσεως, στα άλλα πολιτικά κόμματα, αλλά και στον Ελληνικό Λαό. Με την δημιουργική ασάφεια και την θεωρία των παιγνίων που εφήρμοσε ο μέχρι πρότινος βασικός «διαπραγματευτής» {ή ορθότερο :

παίκτης } έφερε την κατάσταση στα άκρα. Κυριολεκτικά τσάκισε την πραγματική Οικονομία και έφθασε την Ελλάδα σε έλεγχο τραπεζικών χρηματοδοτήσεων { capital control } , τις Τράπεζες υπό κατάρρευση και τους Πολίτες σε απόγνωση. Δεν αποτελεί στόχο μου να επεκταθώ σε κριτική της διαπραγματεύσεως . Με βεβαιότητα ο Ιστορικός του Μέλλοντος θα μείνει άναυδος με την σωρεία των ηλιθίων λαθών των «διαπραγματευτών», περίεργο κράμα πολιτικού αμοραλισμού, πολιτικής ιδεοληψίας και απρονοησίας, τα οποία σήμερα έχουν οδηγήσει την Ελλάδα κυριολεκτικά έξω από το ευρώ , και μάλιστα σε τρόπο που να φαίνεται ότι η Χώρα μας έχει ανοίξει την πόρτα εξόδου, την οποία απλώς θα κλείσουν πίσω της οι Εταίροι – λοιπές Χώρες της Ευρωζώνης.

Και όλα αυτά παρά την διακήρυξη της Κυβερνήσεως ότι θέλει βιώσιμη λύση !!!.

Είναι παράλογο ότι η Κυβέρνηση «διαπραγματευόμενη» την «βιώσιμη λύση», έχει καταλύσει την Οικονομία, επιδεινώσει την Δημοσιονομική κατάσταση της Χώρας και έχει καταστήσει αβίωτη την καθημερινότητα του Λαού.

Την ίδια στιγμή οι Πολίτες παρακολουθούν άφωνοι τα τεκταινόμενα! . Η αφωνία τους ίσως οφείλεται στην άγνοια του τι σημαίνει έξοδος της

Ελλάδας από το ευρώ. Χωρίς πρόθεση τρομοκρατήσεως και χωρίς ίχνος τρομολαγνείας, θα προσπαθήσω να σκιαγραφήσω μόνο τις σοβαρότερες συνέπειες .της εξόδου από το ευρω και της άμεσα συνδεδεμένης Χρεοκοπίας της Ελλάδας.

Πρώτον: Ποσό 142.000.000.000ευρω {ολογράφως : εκατόν σαράντα δύο δισεκατομμύρια ευρω} του Δημοσίου Χρέους καθίστανται άμεσα απαιτητά . Οι Εταίροι –Δανειστές δικαιούνται και δύνανται να το εισπράξουν άμεσα, από κάθε επιχορήγηση η οποία χορηγείται από την Ευρωπαϊκή

Κοινότητα. Πολύ απλά σημαίνει ότι πόροι – επιδοτήσεις Αγροτών, κεφάλαια για ΕΣΠΑ, στηρίξεως δομών Υγείας, Απόρων , Σχολείων , Ερευνητικών Προγραμμάτων σε Πανεπιστήμια κλπ. δεν θα διανεμηθούν στους εδώ δικαιούχους. Την απόλυτη καταστροφή εκατοντάδων χιλιάδων δικαιούχων σε όλους τους Τομείς της Οικονομίας μόνον τυφλός δεν μπορεί να δει.

Δεύτερον: Ποσό 135.000.000.000ευρω {ολογράφως: εκατόν τριάντα πέντε δισεκατομμύρια } περίπου του χρέους των Ελλήνων προς τις Ελληνικές Τράπεζες, και το οποίο έχει εκχωρηθεί στην Ευρωπαική Τράπεζα ως ενέχυρο της χρηματοδοτήσεώς της , καθίσταται άμεσα απαιτητό. Κάθε εκχώρηση του δανείου στην παραπάνω Τράπεζα συνοδεύεται με την εκχώρηση των κάθε είδους ασφαλίσεως του δανείου, μεταξύ των οποίων η προσημείωση υποθήκης . Είναι ορατό και στους έχοντες ισχυρή ιδεοληπτική μυωπία η κόλαση {εκτός εισαγωγικών} που θα επακολουθήσει.

Τρίτον : Ανάλογη διαδικασία ακολουθείται για το υπόλοιπο ποσό του δανείου , ανερχόμενο στα 70.000.000.000 {εβδομήντα δισεκατομμύρια ευρω}. Πολλά από αυτά ως μέρος κεφαλαίου των λεγομένων «Κακών Τραπεζών» έχει ήδη αγορασθεί από Φορείς του Εξωτερικού και η απαίτησή τους είναι δυνατή.

Τέταρτον : Χρεοκοπία των Ελληνικών Τραπεζών και απώλεια των καταθέσεων . Η τραγωδία από αυτό και μόνο είναι αυταπόδεικτη.

Αυτές οι επισημάνσεις γίνονται γιατί πολλοί αγνοούν τις συνέπειες μιας Χρεοκοπίας της Χώρας!.

Έτσι :

Σε περίπτωση Χρεοκοπίας της Ελλάδας, η Χώρα δεν θα ξεκινήσει από το μηδέν, αλλά από το απόλυτο μηδέν , και η ανάκαμψή της δεν θα γίνει πριν την πάροδο δεκαετιών.

Την ίδια στιγμή η πολιτική απομόνωση της Χώρας, αλλά και η οικονομική εξουθένωσή της, την καθιστά έρμαιο, εύκολο θύμα πολύπλοκων καταστάσεων που εγκαθιδρύονται στην ευρύτερη περιοχή μας.

Προκαλεί μελαγχολία ότι όλα τα παραπάνω ουδέποτε έχουν αναφερθεί από τους υπερμάχους της ρήξης και της Χρεοκοπίας.

Η Κυβέρνηση αυτοεγκλωβίσθηκε σε ένα Δημοψήφισμα που πραγματικά και δεν είχε νόημα και το αποτέλεσμά του μπορούσε να ερμηνευθεί προς στήριξη διαμετρικά αντίθετων στόχων!. Φαίνεται όμως πως επέλεξε ως ερμηνεία την διαπραγμάτευση με στήριξη του ευρώ. Αυτό και πρέπει να κάνει .

Δεν χρειάζεται να είναι Οικονομολόγος κανείς για να διαπιστώσει την τραγική κατάληξη της μέχρι σήμερα διαπραγμάτευσης.

Δεν χρειάζεται να είναι Νομικός κανείς για να γνωρίζει ότι σε μία Έννομη Τάξη , και τέτοια είναι η συντεταγμένη Πολιτεία, τα Πολιτικά Κόμματα , οι Θεσμοί και οι διαδικασίες τους , τα αδιέξοδα επιλύονται πάντοτε με ποικίλες αρχές. Η σύγκριση πάντοτε του εκάστοτε διακυβεύματος, αποτελεί τον ορθότερο κανόνα. Παν μη χείρον βέλτιστον, είναι ο από αρχαιοτάτων χρόνων εφαρμοζόμενος κανόνας.

Από τα παραπάνω προκύπτει ότι μία «κακή συμφωνία» είναι προτιμότερη από την έλλειψη συμφωνίας , την ρήξη και την έξοδο από το ευρώ. Να σημειωθεί ότι η εντολή προς την Κυβέρνηση είναι για συμφωνία .

Έτσι η συμφωνία πρέπει να υπογραφεί πάση θυσία. Διότι πρώτιστο μέλημα προς την Ελλάδα και τους Έλληνες είναι η αποφυγή της τραγωδίας. Άλλωστε στην έννοια «βιώσιμη συμφωνία» το ουσιώδες και ουσιαστικό είναι η συμφωνία, ενώ ο επιθετικός προσδιορισμός εν πολλοίς έχει μεγάλο φορτίο υποκειμενικότητας και πολλαπλών αναγνώσεων και γι' αυτό δεν μπορεί να αποτελεί το μοναδικό κριτήριο αποδοχής της .

Η Κυβέρνηση όπως ορθώς διάβασε το αποτέλεσμα του Δημοψηφίσματος οφείλει να προχωρήσει στην συμφωνία και να την καταστήσει βιώσιμη με λύσεις που θα επεξεργασθεί σε συμφωνία με όλους τους Πολίτες . Άλλωστε στα χέρια της είναι η τύχη ολόκληρης της Χώρας. Διαφορετικά , δεν θα έχει αποτύχει, αλλά θα έχει επιτύχει να εξαπατήσει έναν Λαό, να τον εξαθλιώσει και να φαίνεται η σημερινή ανθρωπιστική κρίση ως κρυολόγημα σε σχέση με την επάρατη ασθένεια .

Η τύχη της Ελλάδας είναι στα χέρια της Κυβέρνησης . Έχει την στήριξη ομόθυμα όλων των Ελλήνων , βεβαίως και αυτών που ψήφισαν «ΝΑΙ» που ακριβώς έχουν τον ίδιο πόνο με τους πολυπληθείς ψηφοφόρους του «ΟΧΙ», που θέλουν την Ελλάδα μέσα στο ευρώ.

Η Κυβέρνηση χρειάζεται μόνον τόλμη. Αν την δείξει , θα διασώσει την Ελλάδα και η Ιστορία θα της το αναγνωρίσει.”