Απολύτως διδακτική, και γι' αυτό χρήσιμη, ως προς το πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα στο πολιτικό σκηνικό κατά το αμέσως προσεχές μέλλον, τουλάχιστον σε κοινοβουλευτικό επίπεδο, αποδείχθηκε η τετραήμερη «επείγοντος» χαρακτήρα διαδικασία στη Βουλή, επί του πρώτου εκ των εφαρμοστικών του μνημονίου νομοσχεδίου.

Κυβέρνηση και αντιπολίτευση, με μικρότερης ή μεγαλύτερης εμβέλειας εσωτερικά προβλήματα αμφότερες και με ρόλους – ως προς τους κύριους πρωταγωνιστές- αντίστροφους σε σχέση μ' εκείνους που διαδραμάτιζαν ως τις εκλογές του περασμένου Ιανουαρίου, δείχνουν να κινούνται σε τροχιές σύγκρουσης – παρά την εκατέρωθεν ρητορική περί την ανάγκη συναίνεσης και εθνικής στρατηγικής. Σε αυτή τη σύγκρουση, εστίες αναδεικνύονται το ποιός λαμβάνει περισσότερο αντιλαϊκά μέτρα, αλλά και το ποιός έχει μεγαλύτερη εμπλοκή σε φαινόμενα διαφθοράς.

Μέσα σε ένα τέτοιο κλίμα, όλες οι πλευρές έδωσαν ήδη το επόμενο, τριπλό ραντεβού τους, για την ερχόμενη κιόλας εβδομάδα: Κατ' αρχήν, στην επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων όπου θα αρχίσει την Τετάρτη η συζήτηση επί του Προσχεδίου του Προϋπολογισμού 2016. Στην Επιτροπή Ελέγχου δηλώσεων περιουσιακής κατάστασης, η οποία θα συγκληθεί κυρίως για τις υποθέσεις των «πόθεν έσχες» των υπουργών Αλ. Φλαμπουράρη και Γ. Σταθάκη. Σέ άλλη αρμόδια κοινοβουλευτική Επιτροπή, στην οποία θα εισαχθεί προς επεξεργασία το σχέδιο νόμου για τα ΜΜΕ – κάτι που προαναγγέλθηκε χθες το βράδυ στη Βουλή από τον πρωθυπουργό.

Αμέσως μετά, όπως επίσης ελέχθη από κυβερνητικά στελέχη το τελευταίο τετραήμερο, σειρά προς κατάθεση στη Βουλή λαμβάνουν άλλα κρίσιμα νομοθετήματα όπως είναι το ασφαλιστικό, το φορολογικό, φυσικά το σχέδιο Προϋπολογισμού, και πιθανώς νέο σχέδιο νόμου με δεύτερη δέσμη προαπαιτουμένων από τη συνολική συμφωνία με τους εταίρους-δανειστές.

Επί του παρόντος, όπως κατέδειξαν οι τοποθετήσεις κυρίως του πρωθυπουργού, αλλά και όλων των υπουργών τις τελευταίες ημέρες, η κυβέρνηση φαίνεται να «απολαμβάνει» τον ζωτικό χώρο που της αφήνουν οι εσωκομματικές διεργασίες στην ΝΔ περί την εκλογή του νέου προέδρου. Για τα δικά της «εσωτερικά», πέραν της περίπτωσης Ν.Νικολόπουλου (που διαφοροποιήθηκε σε άρχθρα του πρώτου πολυνομοσχεδίου, θέτοντάς τον ανοιχτά σε φυγόκεντρη πορεία), δεν φαίνεται ν' ανησυχεί ιδιαίτερα: Με παράλληλες κινήσεις, όπως ο χειρισμός της «λίστας Λαγκάρντ» και η προβολή ζητημάτων σαν την ανάπλαση του παραλιακού μετώπου της Δραπετσώνας και του Κερατσινίου, εκτιμά πως εύκολα ή δύσκολα θα ξεπεράσει το «μούδιασμα» που προκαλεί στον αντιμνημονιακό ΣΥΡΙΖΑ η εφαρμογή μνημονιακών πολιτικών.

Από την πλευρά της η ΝΔ, εντός και εκτός των αιθουσών όπου εξελίσσονται κοινοβουλευτικές συνεδριάσεις, δείχνει να προσπαθεί μέσα από επιθετική προς την κυβέρνηση τακτική, που εμφανώς δεν χαρακτηρίζεται από κεντρικό σχεδιασμό και στόχευση, να ξεπεράσει την εικόνα αμηχανίας, την οποία φυσιολογικά διαμορφώνει η αναμονή εκλογής νέου αρχηγού.

Η «Δημοκρατική Συμπαράταξη» μοιάζει να μην μπορεί ακόμα να διαχειριστεί την ούτως ή άλλως συγκρατημένη χαρά του θετικού εκλογικού αποτελέσματος. Η νέα πρόεδρος Φώφη Γεννηματά «ψάχνει» τον βηματισμό της, ανάμεσα αφενός στην πληθωρική παρουσία του Ευ. Βενιζέλου – ο ίδιος φροντίζει να την υπερτονίζει με παρεμβάσεις του στο Κοινοβούλιο, και αφετέρου στην μαζική τάση βουλευτών του ΠΑΣΟΚ να προσπαθούν κάθε στιγμή να πάρουν «ρεβάνς» από το ΣΥΡΙΖΑ, για όσα υπέστησαν τον καιρό που εκείνοι βρίσκονταν σε κυβερνητικές θέσεις.

Στη σκιά αυτών, άρχισε ήδη να κυκλοφορεί στους διαδρόμους η φήμη περί αναζήτησης φόρμουλας προσέγγισης με το «μουδιασμένο» (εξαιτίας της μείωσης της δύναμής του) κόμμα του Στ. Θεοδωράκη. Η υποβολή κοινού αιτήματος για διεξαγωγή ονομαστικής ψηφοφορίας σε άρθρα του πολυνομοσχεδίου από τις κοινοβουλευτικές ομάδες «Δημοκρατικής Συμπαράταξης»-Ποταμιού, έχει υπό αυτή την έννοια συμβολική σημασία, όσο κι αν δειλά προσπάθησαν κυρίως από το Ποτάμι να υποβαθμίσουν το γεγονός.

Δίπλα τους, χωροταξικά, οι βουλευτές της Ενωσης Κεντρώων κινούνται ανάμεσα στο «θέλω να ψηφίσω αλλά δεν μπορώ τα νομοσχέδια της κυβέρνησης, έτσι όπως είναι», και στον εμπνευσμένο από τις πολυετείς τηλεοπτικές εμφανίσεις πολιτικό λόγο – αμφότερα του Β.Λεβέντη. Με το ΚΚΕ να μην έχει αλλάξει καθόλου ως προς την τακτική του, τον κύκλο κλείνει η «Χρυσή Αυγή», οι βουλευτές της οποίας μετά το τέλος της προφυλάκισής τους και με σημαντικό αριθμό ψηφοφόρων να τους έχει αναδείξει «Τρίτη δύναμη», δείχνουν τάσεις επιστροφής στην παλαιά γνωστή τακτική των προκλήσεων, με έκδηλα τα χαρακτηριστικά της ροπής σε βίαιες συμπεριφορές.

Πηγή: kathimerini.gr